Έλι Σλάιν: Η… αντι-Μελόνι της Ιταλίας

Γεννήθηκε το 1985 στο Λουγκάνο από έναν Αμερικανοεβραίο πολιτικό επιστήμονα -με πατρογονικές ρίζες στην Ουκρανία– και μια Ιταλίδα καθηγήτρια Νομικής, ο πατέρας της οποίας ήταν γερουσιαστής των Σοσιαλιστών και ορκισμένος πολέμιος του φασισμού.

Πολίτης του κόσμου έκτοτε, η Έλι Σλάιν είναι υπήκοος τριών χωρών: της Ελβετίας, της Ιταλίας και των ΗΠΑ.

• Διαβάστε επίσης: Άσχημες εξελίξεις με την υγεία του Ανδρέα Μικρούτσικου

Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια.

Συμμετείχε σε έρευνες και σε ντοκιμαντέρ για το μεταναστευτικό στην Ιταλία και για τα αδήλωτα ιταλικά κεφάλαια στην Ελβετία, κερδίζοντας μέχρι και κινηματογραφικά βραβεία.

Έβαλε «πλάτη» ως εθελόντρια και στις δύο προεκλογικές εκστρατείες του Μπαράκ Ομπάμα για την εκλογή του στον Λευκό Οίκο, το 2008 και το 2012.

Νέα, πλέον ανοιχτά αμφιφυλόφιλη, φεμινίστρια, παθιασμένη φιλοευρωπαία εξελέγη ευρωβουλευτής το 2014, ως μέλος και υποψήφια του Δημοκρατικού Κόμματος: πάλαι ποτέ κόμματος εξουσίας στην Ιταλία.

Έκτοτε εργάζεται ακατάπαυστα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη μετανάστευση, τη φορολογική δικαιοσύνη, την  προστασία του περιβάλλοντος, την καταπολέμηση της διαφθοράς και την εξάλειψη της μαφίας.

Δηλώνοντας «πραγματική αριστερή», κατάφερε την περασμένη Κυριακή αυτό που φάνταζε στους περισσότερους ακατόρθωτο.

Αν και αουτσάιντερ, εξελέγη γραμματέας του Δημοκρατικού Κόμματος (PD), το οποίο είχε εγκαταλείψει το 2015, διαφωνώντας με την κεντρώα πολιτική του τότε ηγέτη του (νυν αρχηγού έτερου κεντροαριστερού κόμματος), Ματέο Ρέντσι.

Ακολούθησε στη συνέχεια ξεχωριστή πορεία. Προ τριετίας, προκάλεσε αίσθηση στις περιφερειακές εκλογές στην περιφέρειά της, την Εμίλια-Ρομάνια, κερδίζοντας τη θέση του αντιπεριφερειάρχη και βάζοντας ουσιαστικά «φρένο» στην πολιτική επέλαση της ακροδεξιάς Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι.

Ούσα πια ανεξάρτητη βουλευτής, η Έλι επανεντάχθηκε στους  Δημοκρατικούς μόλις πρόσφατα, μετά το πολιτικό στραπάτσο που υπέστη το κεντροαριστερό κόμμα στις βουλευτικές εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου.

Ήταν εκείνες οι κάλπες που έφεραν στην εξουσία την πρώτη γυναίκα πρωθυπουργό, πλην όμως μεταφασίστρια Τζόρτζια Μελόνι και οδήγησαν σε παραίτηση τον γραμματέα του PD, Ενρίκο Λέτα.

Αριστερό αντίβαρο στη Μελόνι

Τώρα, πολλά ιταλικά ΜΜΕ χαρακτηρίζουν την Έλι Σλάιν ως την «αντι-Μελόνι».

Η πολιτική ατζέντα της είναι υπέρ των μη εχόντων και κατά των ελίτ.

Υπόσχεται τόνωση της απασχόλησης, με καλύτερες αμοιβές και ασφαλείς θέσεις εργασίας.

Ζητά αύξηση του κατώτατου μισθού, αύξηση της φορολογίας των μεγάλων περιουσιών, ενίσχυση των δημόσιων σχολείων και του εθνικού συστήματος υγείας.

Στηρίζει τα συνδικάτα. Μάχεται για την κοινωνική ισότητα, για τα δικαιώματα των γυναικών και της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας.

Μιλά για κλιματική δικαιοσύνη και για μια Πράσινη Νέα Συμφωνία στην Ιταλία, με απόρριψη της πυρηνικής ενέργειας και μεγάλες επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Στις πρώτες δηλώσεις της ως νέα γραμματέας του Δημοκρατικού Κόμματος κατακεραύνωσε τον ακροδεξιό-δεξιό κυβερνητικό συνασπισμό της Ρώμης για την πολλοστή πολύνεκρη τραγωδία με πρόσφυγες και μετανάστες κοντά στις ιταλικές ακτές.

Αυτοί οι νέοι θάνατοι «βαρύνουν τη συνείδηση ​​εκείνων που μόλις πρόσφατα ενέκριναν διάταγμα, με μοναδικό στόχο να εμποδίσει τις διασώσεις στη θάλασσα», υπογράμμισε, επικρίνοντας την  αντιμεταναστευτική πολιτική της Μελόνι.

Στον αντίποδα, ζήτησε την υιοθέτηση ενός συστήματος που θα επιτρέπει σε μετανάστες να υποβάλλουν νόμιμα αίτηση εισόδου σε όλα τα κράτη της ΕΕ, καλώντας τις Βρυξέλλες να ενισχύσουν τις αποστολές έρευνας και διάσωσης.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί για την Έλι Σλάιν ακανθώδες ζήτημα. Έχει ταχθεί αναφανδόν «κατά της αύξησης των στρατιωτικών δαπανών που βλέπουμε σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες».

Ψήφισε ωστόσο στο κοινοβούλιο υπέρ της αποστολής όπλων στην Ουκρανία, δεχόμενη σκληρή κριτική από φιλειρηνιστές.

«Υποστηρίζουμε το δικαίωμα της Ουκρανίας να υπερασπιστεί τον εαυτό της, μέσω κάθε μορφής βοήθειας», τόνισε σε πρόσφατη συνέντευξη. «Όμως ως ειρηνίστρια, δεν πιστεύω ότι τα όπλα από μόνα τους θα τερματίσουν τον πόλεμο», προσέθεσε, υπογραμμίζοντας ότι «η ΕΕ στερείται διπλωματίας».