Ουκρανία: Πώς θα αποφευχθεί ο πυρηνικός «Αρμαγεδδώνας» – Τι απουσιάζει, ποιοι μπορούν να παρέμβουν

Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται από τον Φεβρουάριο του 2022, με τις συνομιλίες για τον τερματισμό του να έχουν «βαλτώσει» εδώ και μήνες, ενώ οι τωρινές μάχες σε Σολεντάρ και Μπακμούτ χαρακτηρίζονται ως οι πιο «αιματηρές» από την έναρξη της σύγκρουσης.

Αναλυτής του Modern Diplomacy επανέρχεται στον κίνδυνο να χρησιμοποιηθούν πυρηνικά όσο ο πόλεμος συνεχίζεται και η σύγκρουση κλιμακώνεται. Ο Χάρις Κ. Τακούρ, μάλιστα, τη χαρακτηρίζει «ατελείωτη», ενώ σημειώνει ότι βρισκόμαστε στο κατώφλι αυτού που μπορεί να χαρακτηριστεί ως «η πιο αδικαιολόγητη στιγμή», με τη χρήση πυρηνικών όπλων.

Διαβάστε επίσης: Βρετανία: Αποπέμφθηκε βουλευτής των Τόρις που συνέκρινε τα εμβόλια κατά της Covid-19 με το Ολοκαύτωμα

Ο ίδιος συμπληρώνει ότι έχουν αυξηθεί οι πιθανότητες για «Αμοιβαία Εξασφαλισμένη Καταστροφή» (MAD). Στη συνέχεια γράφει ότι ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντίμιρ Πούτιν έχει προειδοποιήσει επανειλημμένα για τη χρήση πυρηνικών όπλων προκειμένου να διασωθεί η ρωσική κυριαρχία στα εδάφη που κατέχει η Μόσχα.

Η Ρωσία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ένα μικρό ή «τακτικό» πυρηνικό όπλο στην Ουκρανία, σε περίπτωση που τα πράγματα πάνε αντίστροφα από τις προσδοκίες του Κρεμλίνου.

Ο Τακούρ γράφει ότι το μικρότερο τακτικό όπλο θεωρείται ότι θα μπορούσε να είναι χωρητικότητας «ενός κιλοτόνου», ενώ ακόμα και το μισό του θα ήταν πολύ μικρότερο από αυτό που χρησιμοποιήθηκε στη Χιροσίμα το 1945 που είχε χωρητικότητα 15 κιλοτόνων.

Πώς τροφοδοτείται η σύγκρουση

Η «καυτή» κατάσταση που έχει δημιουργηθεί από τη σημερινή ρωσοουκρανική σύγκρουση, η οποία τροφοδοτείται από το ΝΑΤΟ και τους συμπαθούντες του από τη μία πλευρά και τη Ρωσία από την άλλη, θυμίζει το αδιέξοδο 35 ημερών της Κρίσης των Πυραύλων της Κούβας το 1962.

Κανένα άλλο σημείο ανάφλεξης στην παγκόσμια πολιτική δεν πλησιάζει αυτή την κρίση, ούτε καν το Παλαιστινιακό ζήτημα, το αδιέξοδο στο Κασμίρ, η Θάλασσα της Νότιας Κίνας ή η συριακή κρίση, αν το δει κανείς από την τρέχουσα ένταση της κατάστασης, σημειώνεται στην ανάλυση του Modern Diplomacy.

Η πρόσβαση των Ταλιμπάν σε πυρηνικά μπορεί επίσης να αποδειχθεί καταστροφική όπως και η πρόσβαση οποιουδήποτε δικτάτορα ή μιας «κανονικής», αλλά ανεύθυνης κυβέρνησης. Η κατάσταση στη Νότια Ασία και οι εντάσεις της Ινδίας με το Πακιστάν και την Κίνα εμπεριέχουν επίσης μια μακρινή πιθανότητα όσον αφορά την πυρηνική εμπλοκή, τονίζεται.

Η «Μεγάλη Στρατηγική» των ΗΠΑ και η Ουκρανία

Η «ρωσική προσδοκία», η οποία συχνά συγχέεται με την ιδέα της «Μεγάλης Ρωσίας» (μια ιστορική αντίληψη της ρωσικής εδραίωσης) που προβάλλεται από το δυτικό στρατόπεδο, είναι το «μαλακό υπογάστριο» στο οποίο στοχεύει η κυβέρνηση Μπάιντεν, γράφει ο Τακούρ.

Στο μεταξύ, όμως, δεν καταφέρνει να αδρανοποιήσει τη «Μεγάλη Στρατηγική» των ΗΠΑ για παγκόσμια κυριαρχία και επέμβαση στον «άλλο κόσμο» στο όνομα της «αποστολής για τη φιλελεύθερη δημοκρατία». Η αμερικανική «Μεγάλη Στρατηγική» έχει αποκτήσει μεταβαλλόμενες διαστάσεις κατά τη διάρκεια των δεκαετιών από την «πολιτική του απομονωτισμού» στην ιδέα της «αμερικάνικης εξαίρεσης».

Ο ρόλος των ΗΠΑ στην Κορέα, το Βιετνάμ, το Σουδάν, τη Συρία, το Αφγανιστάν, τη Λιβύη, το Ιράκ, το Τσαντ, τη Βραζιλία, την Αγκόλα, τη Νικαράγουα, για να αναφέρουμε μερικά παραδείγματα, γράφει ο Τακούρ, αντανακλούσε αυτή τη στρατηγική, η οποία εκδηλώθηκε μέσω του «αμερικανικού παρεμβατισμού», του «δόγματος Μονρόε», του «δόγματος Τζόνσον» και της «ευθύνης για προστασία» που συνεπάγεται στρατιωτική δράση εάν απειλείται η ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών. 

«Μπλόφα» η απειλή του Πούτιν;

Η προειδοποίηση του Βλαντίμιρ Πούτιν ότι οι πυρηνικές απειλές της χώρας του «δεν είναι μπλόφα», δεν πρέπει να λαμβάνεται ελαφρά τη καρδία, σημειώνει ο Τακούρ.

Αν και οι αναλυτές διαφωνούν ως προς την πιθανότητά της. «Ο Πούτιν εξέδωσε επίσης την προειδοποίηση αφού κατηγόρησε τις δυτικές χώρες ότι καταφεύγουν σε «πυρηνικό εκβιασμό», παρά το γεγονός ότι καμία χώρα του ΝΑΤΟ δεν απειλεί με χρήση πυρηνικών όπλων. Η απειλή έρχεται καθώς οι προοπτικές της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι ζοφερές, με τον στρατό του Πούτιν να χάνει χιλιάδες τετραγωνικά μίλια εδάφους από μια ουκρανική αντεπίθεση» (Χάγκστρομ, 21 Σεπτεμβρίου 2022).

Σε συνέντευξή του στο France 24 από τις Βρυξέλλες, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ προειδοποίησε ότι οποιαδήποτε χρήση πυρηνικών όπλων στην Ουκρανία θα είχε «σοβαρές, δραματικές συνέπειες για τη Ρωσία».

Ωστόσο, «η πιθανότητα οποιασδήποτε χρήσης πυρηνικών όπλων στην Ουκρανία από τη Ρωσία παραμένει χαμηλή. Εν τω μεταξύ, ο Στόλτενμπεργκ χαρακτήρισε τη ρωσική στρατηγική της στόχευσης των ενεργειακών υποδομών της Ουκρανίας «μια βάναυση μορφή πολέμου» και «έναν τρόπο να οπλοποιηθεί ο χειμώνας» (Πέρελμαν, 2022).

Δεδομένης της έντασης της κατάστασης, ενώ η ηγεσία του ΝΑΤΟ αναμένεται να επιδείξει αυτοσυγκράτηση, η αμερικανική κυβέρνηση ενεργεί σκληρά για να κάνει τα πράγματα χειρότερα, πιστεύει ο αναλυτής του Modern Diplomacy.

Ο Τζο Μπάιντεν προειδοποίησε ότι οποιαδήποτε χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων στην Ουκρανία από τη Ρωσία θα μπορούσε να οδηγήσει σε «Αρμαγεδδώνα».

Μιλώντας σε εκδήλωση των Δημοκρατικών για τη συγκέντρωση χρημάτων στη Νέα Υόρκη στις 6 Οκτωβρίου, ο Αμερικανός πρόεδρος είπε ότι η κρίση είναι η πιο κοντινή που έχει φτάσει ο κόσμος στην πυρηνική καταστροφή εδώ και εξήντα χρόνια. 

Έλλειψη διπλωματικών προσπαθειών

Κλείνοντας ο Χάρις Κ. Τακούρ, σημειώνει ότι για να αποφευχθεί ο «Αρμαγεδδώνας» είναι άμεση ανάγκη οι χώρες που βρίσκονται κοντά στη Ρωσία, όπως η Κίνα, η Γερμανία και η Ινδία, να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο.

Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ πρέπει να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση όσον αφορά την προτροπή της ουκρανικής ηγεσίας, την απειλή χρήσης του ΝΑΤΟ και την επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία, γράφει ο αναλυτής του Modern Diplomacy.

Στη συνέχεια προσθέτει ότι τα μέλη του ΝΑΤΟ πρέπει επίσης να μάθουν να μιλούν για τον εαυτό τους ενάντια στην αμερικανική προοπτική του κόσμου και να αναπτύξουν μια πλατφόρμα διαλόγου σχετικά με τις μελλοντικές δεσμεύσεις του ΝΑΤΟ.

Παρόλο που η Γερμανία και η Γαλλία έχουν κινητοποιηθεί για να απαλλαγούν από τον έλεγχο των ΗΠΑ, εντούτοις η εσωτερική δημοκρατία εξακολουθεί να λείπει. Το ΝΑΤΟ πρέπει επίσης να διασφαλίσει τη μη συμπερίληψη της Ουκρανίας και να την κρατήσει όσο το δυνατόν πιο μακριά από το ρωσικό κατώφλι, το κύριο πρόβλημα ασφάλειας της Ρωσίας.

Αυτό που φαίνεται να λείπει από την τρέχουσα κρίση είναι η έλλειψη διπλωματικών προσπαθειών για την επίλυση της σύγκρουσης, η οποία φανερώνει μια σειρά αντικρουόμενα συμφέροντα ή αυτό που λέει ο Πούτιν «οι ΗΠΑ θέλουν να τραβήξουν τη σύγκρουση πολύ».

Η «πυραυλική διπλωματία» και η «πυρηνική διπλωματία» πρέπει να εκτελούνται ξεχωριστά κρατώντας το ενδεχόμενο της δεύτερης σε απόσταση, διασφαλίζοντας έτσι την ανθρώπινη ασφάλεια, τονίζει ο Τακούρ.

Οι ΗΠΑ θα πρέπει άμεσα να φροντίσουν να ανακόψουν το σχέδιο επέκτασης του ΝΑΤΟ των Νεοσυντηρητικών που ακολουθούν από το 1992 και να προσφέρουν εγγυήσεις που θα κάμψουν τις ρωσικές ανησυχίες για την ασφάλεια ώστε να τερματιστεί ο πόλεμος, καταλήγει ο αναλυτής του Modern Diplomacy.