Το σκάνδαλο Qatargate δείχνει πώς η εσωτερική διαφθορά, η διακίνηση επιρροής και η πολιτική τού χρήματος μπορούν να διαβρώσουν τη δημόσια εμπιστοσύνη.
Με ένα άρθρο – καταπέλτη κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο Observer της βρετανικής εφημερίδας The Guardian σχολιάζει το σκάνδαλο Qatargate και τις πολιτικές της Ευρώπης σε θέματα διαφάνειας.
Η προδοσία είναι αυτή που πονάει περισσότερο. Η δημοκρατία είναι ένα ευάλωτο φυτό, που παραμελείται εύκολα και αποδυναμώνεται από τα παράσιτα. Το 2022 αντιμετώπισε απροκάλυπτες, μερικές φορές θανατηφόρες επιθέσεις από απολυταρχικούς ηγέτες σε μέρη τόσο μακρινά όσο οι ΗΠΑ, η Βραζιλία, η Κίνα, η Ρωσία, το Ιράν και η Τουρκία. Ωστόσο, όταν η δημοκρατία διαφθείρεται σιωπηλά και υπονομεύεται εκ των έσω – αυτός είναι ο πραγματικός δολοφόνος, σημειώνει χαρακτηριστικά ο Guardian.
Η υπόθεση Καϊλή και το Κατάρ
Σε οποιονδήποτε διεθνή πίνακα κατάταξης της δημοκρατίας, το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο των 27 εθνών θα περίμενε κανείς να έχει καλή βαθμολογία. Ομοίως, ένας αντιπρόεδρος αυτού του θεσμικού οργάνου θα έπρεπε σίγουρα να είναι υπεράνω πάσης μομφής. Και μπορεί η Εύα Καϊλή, μια Ελληνίδα σοσιαλίστρια ευρωβουλευτής, που απολύθηκε από τη θέση της αντιπροέδρου και συνελήφθη την περασμένη εβδομάδα, να κατηγορείται άδικα – όπως ισχυρίζεται η ίδια.
Όπως έχουν τα πράγματα, πάντως, η Καϊλή και αρκετοί άλλοι που σχετίζονται με το κοινοβούλιο αντιμετωπίζουν ποινικές κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων της διαφθοράς και της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.