Το στρατηγικό δόγμα της Ελλάδας για τις θαλάσσιες ζώνες πρέπει να περιλαμβάνει την συνεργασία με Ισραήλ, Κύπρο, Αίγυπτο, Λίβανο, Ιορδανία, Παλαιστίνη και Τουρκία, σημείωσε ο Γ. Παπανδρέου, υποστηρίζοντας ότι ο ενεργειακός πλούτος της Μεσογείου απαιτεί συνέργειες καθώς είναι ασύμφορος για οικονομική εκμετάλλευση
Σήμερα βλέπουμε από την γείτονα χώρα, Τουρκία, μια προσέγγιση, απειλητική και με θεωρίες αναθεωρητισμού. Ειδικά με φόντο τις επικείμενες εκλογές τους είναι πολλοί που εκμεταλλεύονται το θυμικό για να προωθήσουν τις πολιτικές τους προσωπικές φιλοδοξίες σε αντίθεση με τον πατριωτισμό που προβάλλει το εθνικό συμφέρον και υποτάσσει το κομματικό ή προσωπικό στο συμφέρον του λαού του, ανέφερε ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου.
Το 2000-2004 βρεθήκαμε πολύ κοντά σε συμφωνία
Σε μαγνητοσκοπημένο μήνυμά του, το οποίο μεταδόθηκε στην εκδήλωση με θέμα: «Η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο: Νομικά ζητήματα και προκλήσεις» που πραγματοποιείται στη Λευκωσία από τους Δικηγορικούς Συλλόγους Κύπρου και Ελλάδας, ο κος Παπανδρέου επεσήμανε ότι την περίοδο 2000-2004, η Ελλάδα βρέθηκε πολύ κοντά στην διευθέτηση της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας της, διασφαλίζοντας ειρήνη και σταθερότητα για πολλά χρόνια.
Διαβάστε επίσης: Εύβοια: Στους 26 ο απολογισμός των νεκρών μεταναστών από το ναυάγιο στο στενό Καφηρέα
Εύκολες λογικές και αμφιβολία
Σήμερα, ωστόσο, η Ελλάδα, είπε, εν όψει και των εκλογικών διαδικασιών της, δεν έχει κανένα λόγο να παρασυρθεί σε εύκολες λογικές: «Ούτε όμως και από την άλλη να αφήσουμε την οποιαδήποτε αμφιβολία ότι αν οι λεκτικές απειλές γίνουν πράξη δεν θα υπάρξει ισχυρότατη απάντηση απέναντι σε κάθε υπονόμευση δικής μας εθνικής κυριαρχίας. Και η δική μας αφήγηση, πολιτική και στρατηγική, αναντίρρητα πρέπει να είναι ισχυρότατα ενάντια σε κάθε λογική αναθεωρητισμού.
»Το κοινό συμφέρον, το διεθνές δίκαιο, ο διάλογος, μέσα στα πλαίσια καλής γειτονίας και σεβασμού Εθνικής κυριαρχίας και οι ευρωπαϊκές αρχές και αποφάσεις πρέπει να μετατραπούν στο ισχυρό μας διπλωματικό όπλο απέναντι σε κάθε επιθετικό αναθεωρητισμό», σημείωσε, υπογραμμίζοντας πως η διευθέτηση των θαλασσίων ζωνών πρέπει να εμπεδώνει τις παραπάνω αρχές και να διασφαλίζει βιώσιμη ειρήνη για την περιοχή.
Αναφερθείς σε πρόσφατες γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά και στο πρόσφατο Μνημόνιο Τουρκίας-Λιβύης, ο κος Παπανδρέου τόνισε ότι «πράξεις όπως το τουρκολυβικό σύμφωνο στερούνται νομιμότητας από κάθε πλευρά και καθώς λαμβάνονται χωρίς συνεννόηση με τις χώρες της περιοχής, είναι και επικίνδυνες για τη σταθερότητα και καταδικάζονται από τη διεθνή κοινότητα. Και είναι δυστυχώς το παραπάνω παράδειγμα μόνο ένα μέσα στο αρνητικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί στην περιοχή μας».
Σε ό,τι αφορά την συμφωνία για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών ανάμεσα στο Ισραήλ και το Λίβανο, ο κος Παπανδρέου σημείωσε ότι δείχνει ότι ακόμα και όταν τα δεδομένα είναι εξαιρετικά σύνθετα και περίπλοκα μπορούν και πρέπει να γίνουν βήματα προόδου αρκεί να υπάρχει βούληση των αντίστοιχων πλευρών.
Αιτία έντασεις και πολέμου ή ευκαιρία για διάλογο
Ο κος Παπανδρέου ανέλυσε τις κινήσεις και τις δράσεις που πραγματοποιήθηκαν επί πρωθυπουργίας του για την κατασκευή του αγωγού East Med, τονίζοντας ότι οι υδρογονάνθρακες μπορούν να αποτελέσουν αιτία έντασης, ακόμα και πολέμου ή ευκαιρία για διάλογο και ενίσχυση της σταθερότητας.
«Η ανακάλυψη φυσικού αερίου στην περιοχή μας θα έπρεπε να αποτελέσει παράγοντα, καταλύτη αν θέλετε, για την ευρύτερη συνεργασία στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και την επίλυση προβλημάτων όπως το Κυπριακό. Κι όταν μιλάω για ευρύτερη συνεργασία εννοώ το Ισραήλ, την Κύπρο, την Ελλάδα, την Αίγυπτο, το Λίβανο, την Ιορδανία, την Παλαιστίνη και την Τουρκία. Και πιστεύω ότι αυτό πρέπει να είναι το στρατηγικό δόγμα μας και σήμερα.
Αν όχι άχρηστος, σίγουρα ασύμφορος για εκμετάλλευση
»Η αξιοποίηση ή μη αυτών των κοιτασμάτων έχει ημερομηνία λήξης. Οι πολιτικές -δικαίως- για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης θα καταστήσουν τον πλούτο αυτό, αν όχι άχρηστο, σίγουρα ασύμφορο για εκμετάλλευση. Άρα, θεωρητικά, έχουν όλοι συμφέρον να επωφεληθούν από τον ενεργειακό πλούτο, αξιοποιώντας τη συγκυρία ενεργειακής κρίσης και αυτό ειρηνικά και με συνέργειες όλων στην περιοχή».