Μακρόν και Σολτς «ξόρκισαν» με χαμόγελα το ρήγμα στον γαλλογερμανικό άξονα

Μετά τα προβλήματα, ήρθε η ώρα για τον «στρατηγικό επαναπροσδιορισμό» των γαλλογερμανικών σχέσεων. Το «ζεύγος» Παρίσι-Βερολίνο περνάει «δύσκολες στιγμές», γι΄αυτό και στο Μέγαρο των Ηλυσίων, την Τετάρτη, ο Εμανουέλ Μακρόν και ο Όλαφ Σολτς κοίταξαν τον «ασθενή» στα μάτια, μόνο που η κατάσταση της υγείας του δεν εμπνέει την ίδια ανησυχία και στις δύο πλευρές του Ρήνου, σημειώνει χαρακτηριστικά η γαλλική εφημερίδα Le Figaro.

• Διαβάστε επίσης: Θα εγκαταλείψουν οι ΗΠΑ την Ουκρανία; – Ο μεγάλος φόβος και το «κακό παράδειγμα» για την Ευρώπη

Figaro: «Δεν θα βγει χαμένη η Γερμανία, όπως λέει ο Μακρόν»

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι έχουν περιέλθει σε κρίση πλέον οι σχέσεις Γαλλίας και Γερμανίας.

Η γαλλική εφημεριδα Le Figaro υπογραμμίζει ότι «αυτό που συμβαίνει σήμερα μεταξύ της Γαλλίας και της Γερμανίας είναι μέρος μιας βαθιάς γεωστρατηγικής αλλαγής, μιας ηπειρωτικής μετατόπισης, που ξεκίνησε εδώ και πολύ καιρό και υπόσχεται να μεταμορφώσει το πρόσωπο της Ευρώπης».

Σημειώνει δε, πως η Γερμανία «μπαίνει στον πειρασμό να αγκαλιάσει όλο και περισσότερο την ανατολική πλευρά της ΕΕ, με κίνδυνο να αποξενωθεί από το Παρίσι». Κάτι που, αν ισχύει, σίγουρα προκαλεί ρίγη ανησυχίας για τους γνώστες της Ιστορίας.

Η Figaro εκτιμά ακόμη ότι «στη Γαλλία υπολογίζουν μερικές φορές λάθος την έκταση του σοκ που προκλήθηκε στη Γερμανία από τον πόλεμο στην Ουκρανία» και ότι η ρωσική επιθετικότητα προκαλεί στο Βερολίνο «αμφισβήτηση του ευρωπαϊκού οικονομικού μοντέλου, συνειδητοποίηση των προκλήσεων ασφαλείας και αίσθημα ενοχής απέναντι στους γείτονες».

Κατά την εφημερίδα, η Γερμανία ξαφνικά γίνεται και πάλι γεωπολιτικός παίκτης και σημειώνει πως σε σε αυτή την τεκτονική μετατόπιση πλακών, δεν είναι η Γερμανία που κινδυνεύει με «απομόνωση», όπως λέει ο Μακρόν, αλλά η Γαλλία.

«Ανεμπόδιστο, το Βερολίνο βλέπει τον εαυτό του ως το κέντρο μιας Ευρώπης, που εκτείνεται σημαντικά προς τα ανατολικά, από την Ουκρανία έως τα Βαλκάνια» σημειώνει η Figaro, η οποία εκτιμά ότι «εναπόκειται στη Γαλλία να επαναπροσδιορίσει, χωρίς καθυστέρηση, τις προτεραιότητές της, να επανεφεύρει την ευρωπαϊκή πολιτική της, να ‘καθαρίσει’ τους δημόσιους λογαριασμούς της – αντί να ζητά βοήθεια από τις Βρυξέλλες – να αναπτύξει τις βιομηχανικές και στρατιωτικές ικανότητές της, ώστε να μπορέσει να συνεχίσει ένα διάλογο μεταξύ ίσων με την Γερμανία, η οποία είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της συνοχής της Ευρώπης».