Ο Ερντογάν απειλεί την Ελλάδα και διαπραγματεύεται με τις ΗΠΑ

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σήμερα από την Σόφια κατά τη συνάντησή του με την πρόεδρο της Κομισιόν διαμήνυσε για πολοστή φορά, στο πνεύμα της παρέμβασής του στον ΟΗΕ, την αποφασιστικότητα της Ελλάδας να υπερασπίσει την κυριαρχία της και την εδαφική της ακεραιότητα, την ίδια ώρα που ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εγκαινιάζοντας τη νέα κοινοβουλευτική περίοδο στην Τουρκία αντέστρεφε την πραγματικότητα και καλούσε την Ελλάδα να …απέχει από απειλές εναντίον της Τουρκίας.

«Επίγνωση του παιχνιδιού που παίζεται»

Αυτό που έχει όμως ιδιαίτερο ενδιαφέρον στον τρόπο με τον οποίο εκτοξεύει τις απειλές του ο Τούρκος πρόεδρος και επιδίδεται σε ένα ιδιότυπο μπρα ντε φερ με τον Έλληνα πρωθυπουργό, το οποίο έφτασε στο σημείο της ανταλλαγής «επιχειρημάτων» του τύπου «Μητσοτάκης γιοκ» για να εισπράξει την απάντηση «νταηλίκια γιοκ», είναι το πως αντιλαμβάνεται η τουρκική ηγεσία το ρόλο της Ελλάδας στην περιοχή.

• Διαβάστε επίσης: Super 3 για Μπέο, Μελισσανίδη και… μπανανόφλουδα – Ξεκάθαρο μήνυμα (pic)

Στις σημερινές του δηλώσεις ο Ερντογάν -αν και δεν είναι η πρώτη φορά που κάνει ανάλογου τύπου δηλώσεις- ήταν σαφές ότι υπονοούσε τις ΗΠΑ ως υπεύθυνες για τη στάση της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας και είναι χαρακτηριστική η αποστροφή του λόγου του Τούρκου προέδρου ότι «ο οπλισμός της Ελλάδας είναι ασυμβίβαστος με τη λογική, την κατανόηση και τη συμμαχία». «Ξέρουμε – συνέχισε με νόημα ο πρόεδρος της Τουρκίας – ποιος προσπαθεί να «αμολήσει» την Ελλάδα πάνω μας. Με κάθε ευκαιρία έχουμε επίγνωση του παιχνιδιού που παίζεται».

Και ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πρόσθεσε ότι «δεν είναι προς το συμφέρον κανενός να ακολουθήσει μια πολιτική προβοκάτσιας και δεν θα το κάνει. Συμβουλεύουμε την Ελλάδα να απέχει από συμπεριφορές που θα οδηγήσουν τον λαό της στην καταστροφή».

Κάθε φορά

Προφανώς η κατάσταση είναι τεταμένη και το δεύτερο σημείο της δήλωσης Ερντογάν ουσιαστικά θα μπορούσε κάποιος να το ερμηνεύσει και ως προαναγγελτικό για μιας επί του πεδίου κλιμάκωσης της τουρκικής επιθετικότητας.

Παρόλα αυτά όμως, ίσως είναι εξίσου σημαντικό να εστιάσει κανείς στο πρώτο σημείο της δήλωσης Ερντογάν καθώς φωτογραφίζοντας τις ΗΠΑ, ο Τούρκος πρόεδρος δίνει την εντύπωση πως κάθε φορά που διαπραγματεύεται πράγματα με τους Αμερικανούς και βρίσκεται είτε σε προστριβή μαζί τους, είτε σε φάση πίεσης για να αποστάσει πράγματα από διαπραγματεύσεις οξύνει τα πνεύματα στην περιοχή και κατ’ επέκταση προχωράει σε κινήσεις που επιδεινώνουν τις έτσι κι αλλιώς δύσκολες ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Προφανώς πέρα από τα εξοπλιστικά προγράμματα τα οποία αποτελούν ζήτημα που εκνευρίζει την Τουρκία όπως προκύπτει από τις ίδιες τις δηλώσεις του Ερντογάν, καθώς σχετίζονται με το συσχετισμό στρατιωτικής και κατ’ επέκταση και γεωπολιτικής ισχύος στην περιοχή υπάρχουν ακόμα ανοιχτά ζητήματα στις σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ του οποίου είναι μέλος.

Κρατάει σε εκκρεμότητα Φινλανδία και Σουηδία

Ίσως από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτής της ιδιότυτης διαπραγμάτευσης της Τουρκίας με τις ΗΠΑ είναι το γεγονός ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συνεχίζει να κρατάει σε εκκρεμότητα το θέμα της έγκρισης από την τουρκική βουλή της ένταξης της Φινλανδίας και της Σουηδίας παρά το γεγονός ότι ήδη η Σουηδία ανακοίνωσε την άρση του εμπάργκο όπλων προς την Τουρκία.

«Εφόσον οι υποσχέσεις που δόθηκαν στη χώρα μας δεν τηρούνται, θα διατηρήσουμε τη θέση αρχής μας», δήλωσε απευθυνόμενος στο κοινοβούλιο ο Ερντογάν, ο οποίος απειλεί από τον Μάιο να μπλοκάρει την ένταξη των δύο σκανδιναβικών χωρών στο ΝΑΤΟ.

Και όλα αυτά την ώρα που ήδη οι χώρες μέλη του ΝΑΤΟ έχουν υπογράψει τα πρωτόκολλα προσχώρησης για Φινλανδία και Σουηδία ενώ ο Τζο Μπάιντεν μετά την απόσπαση από την Ουκρανία και την προσάρτηση των αποκαλούμενων Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονμπάς στη Ρωσία, στο μήνυμά του προειδοποιούσε ότι οι ΗΠΑ θα υπερασπιστούν κάθε εκατοστό του εδάφους του ΝΑΤΟ

Κινείται στα όρια

Προφανώς και η Τουρκία δεν έχει προσχωρήσει σε κάποια συμμαχία με τη Ρωσία, πολύ δε περισσότερο οριστικό και αμετάκλητο προσανατολισμό προς την Ανατολή, εγκαταλείποντας τη Δύση. Απλώς παίζει το δικό της παιχνίδι για τα δικά της συμφέροντα. Άλλωστε η Τουρκία όπως είχε κάνει και το 2014 με την Κριμαία δεν αναγνώρισε την προσάρτηση ουκρανικών εδαφών στην Ρωσία, αν και στην περίπτωση αυτή ισχύει το «κοίτα ποιος μιλάει» για παραβίαση του διεθνούς δικαίου, καθώς η Τουρκία έχει κατοχικά στρατεύματα σε τέσσερις χώρες, συμπεριλαμβάνομένης της κατοχής της σχεδόν μισής Κύπρου.

Από τις πλέον extreme κινήσεις του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ήταν η συμμετοχή του στη Σύνοδο της ομάδας της Σαγκάης και το γεγονός ότι άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο μελλοντικής προσχώρησης στον εν λόγω ανατολικό συνασπισμό που βρίσκεται στον αντίποδα της Δύσης, καθώς συμμετέχουν Ρωσία, Κίνα, Ινδία κλπ. Άλλωστε η Μόσχα το ξεκαθάρισε ότι για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει η Τουρκία να αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο φαίνεται ότι η Τουρκία διαπραγματεύεται το ρόλο της με την ΗΠΑ άλλοτε συγκλίνοντας άλλοτε αποκλίνοντας από τη Δύση και σε κάθε περίπτωση κινείται στα όρια, δοκιμάζοντας τις αντοχές και την ανοχή των πάντων, προκειμένου να διασφαλίσει τα συμφέροντά της.

«Καμπούρα»

Σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση κινείται η Ελλάδα η οποία ουσιαστικά πρωτοστατεί ως προγεφύρωμα της Δύσης στην αντιπαράθεσή της με τη Ρωσία. Το λιμάνι δε της Αλεξανδρούπολης είναι στην πραγματικότητα βάση του ΝΑΤΟ μέσω του οποίου η βορειοατλαντική συμμαχία στηρίζει τις στρατιωτικές ανάγκες του Κιέβου στον πόλεμο με τη Μόσχα. Και όμως σε ορισμένες περιπτώσεις η Τουρκία εγείρει ενστάσεις θεωρώντας ότι οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν την Αλεξανδρούπολη για να στραφούν εναντίον των βλέψεων της Τουρκίας στην περιοχή.

MUST READ

Ο Πίτερς παίρνει το «όπλο» του – Ο νέος ρόλος, ο τραυματισμός του Βεζένκοφ και το φαρμακερό 57.1% στο τρίποντο (vids)

Σε κάθε περίπτωση η φράση που συμπυκνώνει την αντίληψη της Άγκυρας είναι ότι κάποιος (βλέπε ΗΠΑ) «προσπαθεί να «αμολήσει» την Ελλάδα πάνω μας (σ.σ. στην Τουρκία)». Υπ’ αυτή την έννοια τίθεται ένα ερώτημα αν η ταύτιση της Ελλάδας με το δυτικό στρατόπεδο βοηθάει στην αναχαίτιση της τουρκικής επιθετικότητας ή αν επιτρέπει στην Τουρκία να διαπραγματεύεται το ρόλο της με τις ΗΠΑ πάνω στην «καμπούρα» της Ελλάδας, με δεδομένο ότιτο ΝΑΤΟ -είναι κοινή πεποίθηση- παίζει στην καλύτερη περίπτωση απλώς ρόλο Πόντιου Πιλάτου στο Αιγαίο.