Πέθανε ο σπουδαίος συνθέτης και τραγουδιστής Σταύρος Λογαρίδης

Εχασε τη μάχη με τον καρκίνο ο Σταύρος Λογαρίδης, ο σπουδαίος μουσικός και τραγουδιστής. Ηταν 69 ετών. Ηταν ένας σημαντικός δημιουργός που ποτέ δεν θέλησε τα φώτα της επικαιρότητας πάνω του. Ηταν μέλος της θρυλικής μπάντας Poll, μαζί με τον Κώστα Τουρνά και τον Ρόμπερτ Ουίλιαμς.

Ο Λογαρίδης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1953, ήρθε σε ηλικία 15 χρονών στην Αθήνα, ενώ πέρασε και από την Γερμανία.

Ξεκίνησε τη μουσική πριν πάει δημοτικό με την καθοδήγηση του παππού του που ήταν άρχων πρωτοψάλτης στο ναό του Αγίου Γεωργίου στο Πατριαρχείο χειροτονημένος από τον Αθηναγόρα. Εγραψε σπουδαία μουσική και για κινηματογραφικά τραγούδια ενώ είχε την τύχη να δουλέψει με άξιους ανθρώπους του σινεμά όπως η Μαρία Αλκαίου, ο Γιώργος Πανουσόπουλος, ο Κώστας Φέρρης, ο Μάνος Κατράκης, ο Άρης Ρέτσος, η Μπέττυ Λιβανού.

Από παιδί είχε κλίση στον ήχο καθώς και στην ρυθμική αγωγή. Όταν ο παππούς του κατάλαβε ότι ο μαθητής του δεν ήταν παιδάκι που συγκεντρωνόταν εύκολα για να τον μάθει γραφή, άρχισε να του μαθαίνει ήχους και ρυθμούς: τον έπαιρνε μαζί του στην εκκλησία και τον άφηνε να ακολουθεί τους ψάλτες εξ ενστίκτου με τενούτες που αυτοσχεδίαζε ο μικρός Σταύρος. Ο πατέρας του έπαιζε κιθάρα και η μητέρα του ακορντεόν.

Την πρώτη κιθάρα του την απέκτησε 10 ετών, όταν πρωτοάκουσε τη μουσική των sixties. 14 ετών φτιάχνει το συγκρότημα Juniors και τον ίδιο χρόνο το συγκρότημα Sphinx. Οι Sphinx πήρανε μαζί με τον Άλεξ Μπανάκη, τον Νάκη Σαρή και τον Μιχάλη Ασπιώτη το πρώτο βραβείο παντουρκικού διαγωνισμού μουσικής που κήρυξε η εφημερίδα «Hurriyet» τότε. Στα 15 του έρχεται στην Αθήνα και πάει στην τότε Polydor και κυκλοφορεί τον πρώτο του δίσκο 45 στροφών με τον αστείο τίτλο «Ήταν μια μικρούλα και μελαχρινούλα». Συνεργάζεται στο στούντιο με τον οργανίστα των Charms και συμμετέχει για να βγάλει λεφτά σε φωνητικά του Χατζηδάκη στις ταινίες της Αλίκης Βουγιουκλάκη, στου Φίνου.

Ο τότε διευθυντής της Polydor Ν. Αντύπας επιμένει να τον γνωρίσει σε κάτι μουσικούς με «πολύ ωραία τραγούδια», όπως έλεγε, για να δημιουργηθεί ένα συγκρότημα το 1970. Ο Σταύρος προσπαθούσε να εξηγήσει στον Αντύπα ότι τα συγκροτήματα δεν φτιάχνονται με συνοικέσια εταιρειών αλλά μέσα από φιλίες. Μετά όμως από επιμονή και πιέσεις τον πείθει να πάει στο σπίτι των μουσικών να ακούσει τα τραγούδια και να τους γνωρίσει. Εκεί γνωρίζεται για πρώτη φορά με τον Κ. Τουρνά, τον Robert Williams και τον Κ. Παπαϊωάννου. Ενθουσιάζεται από τα τραγούδια, και τιμά τίς αρχές του περί «group φιλίας». Ξεκινάνε οι πρόβες και φτιάχνεται το συγκρότημα Poll που θα κάνει δύο μεγάλους δίσκους ορόσημο στην ελληνική σκηνή, το Άνθρωπε και το Λευκό Album. Καθώς και μια σειρά 45άρια singles. Ο Σταύρος αποχωρεί από το συγκρότημα όταν οι υπόλοιποι του συγκροτήματος παίρνουν την απόφαση να εμφανιστούν στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1972.

Με το συγκρότημα Ακρίτας

Φτιάχνει το συγκρότημα Ακρίτας, κυκλοφορεί ομώνυμο άλμπουμ που πουλιέται στη Γερμανία, Ιαπωνία και θεωρείται ένα από τα πιο προοδευτικά άλμπουμ όλων των εποχών στον κόσμο. Το συμπεριλαμβάνουν και το μνημονεύουν ακόμα και σήμερα τα πιο προοδευτικά sites μουσικής σε Ευρώπη και Αμερική. Στην Ιαπωνία κυκλοφόρησε με γιαπωνέζικο εξώφυλλο, που θεωρείται σπάνιο συλλεκτικό αντικείμενο στους κύκλους των μουσικόφιλων σήμερα. Οι Ακρίτας συνεργάστηκαν live με τα Μπουρμπούλια της εποχής εκείνης και ηχογράφησαν έξι τραγούδια στη Γερμανία με τον Δ. Παπαχρήστου, τον Α. Τασούλη και τον Γ. Τσουπάκη. Αργότερα θα έρθει στο συγκρότημα και η Α. ΜacKinnon και ο Γ. Παπαδόπουλος με τους οποίους ταξίδεψαν στο Λονδίνο για να γράψουν με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου. Ηχογράφησαν 5 τραγούδια που έχουν μείνει ακυκλοφόρητα μέχρι σήμερα.

Στην τηλεόραση και κινηματογράφο

Παράλληλα μέχρι το 1977 θα κάνει μουσική για δύο σήριαλ στην τηλεόραση, την Μενεξεδένια Πολιτεία του Α. Τερζάκη, για την οποία κι έγινε μια μεγάλη δίκη στο Λονδίνο το 1987, διότι ο εκδότης του Λογαρίδη, η ΕΜΙ Λονδίνου, θεώρησε ότι έπρεπε να μηνύσει την Warner Αμερικής και τον Βαγγέλη Παπαθανασίου για προσβολή εκδοτικών δικαιωμάτων… Επίσης έκανε τη μουσική για τη σειρά Οικογένεια Ζαρντή του Κ. Χατζηαργύρη στην κρατική τηλεόραση συνεργαζόμενος με τον σκηνοθέτη Κώστα Φέρρη. Έχει γράψει τη μουσική για την ταινία μεγάλου μήκους Η Φόνισσα του Α. Παπαδιαμάντη όπου και απέσπασε το 1ο βραβείο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στην πρώτη μεταπολιτευτική κι επεισοδιακή του πρεμιέρα με κριτική επιτροπή τη Μελίνα Μερκούρη, Μάνο Λοΐζο, Νίκο Κούνδουρο κ.ά. Συμμετείχε ενεργά στην οικοδόμηση του νέου ελληνικού κινηματογράφου με συνεργασίες και φιλίες με τον Πανουσόπουλο («Οι Απέναντι», 1981), τον Νικολαΐδη, τον Φέρρη ( Εξόριστος στην Κεντρική Λεωφόρο, 1979), τον Περάκη, τον Κούνδουρο, Αντ. Καφετζόπουλο και άλλους.

Από το 1976 έως το 1981 κυκλοφορεί τρεις προσωπικούς δίσκους, το Ασπρόμαυρο ομώνυμο δίσκο[εκκρεμεί παραπομπή] με παραγωγό τον Γιάννη Πετρίδη, με συνεργάτες τον Μανώλη Ρασούλη και Γρηγόρη Φαληρέα. Το άλμπουμ Σε άλλη γη με παραγωγό τον Λουκά Σιδερά των Aphrodite’s Child, με συνεργάτες τον Π. Σιδηρόπουλο, Γ. Φιλιππίδη, Γ. Μπετζίκη, Δ. Παπαχρήστου κ.ά. Επίσης στον δίσκο Οικογένεια Ζαρντή και το Προσεχώς όπου περιλαμβάνει τη μουσική που έγραψε για την ταινία Οι απέναντι του Γ. Πανουσόπουλου. Πάντα συνεχίζει να συνεργάζεται με τον φίλο του και παντοτινό του κιθαρίστα Δήμη Παπαχρήστου (1953-2007).

Εκείνη την εποχή κλείνει το συμβόλαιό του με την Polydor. Το 1985 συνεργάζεται με την εταιρεία Lyra. Δουλεύει με τον Γ. Ζήκα και την Ελευθερία Αρβανιτάκη στον δίσκο Με τα φεγγάρια χάνομαι όπου ενορχηστρώνει και τραγουδάει τα 10 τραγούδια του δίσκου, τα άλλα δύο τα τραγούδησε η Ελ. Αρβανιτάκη κάνοντας το ντεμπούτο της σαν σόλο καριέρα μετά από την Οπισθοδρομική Κομπανία που συμμετείχε έως τότε. Το 1985 επίσης ηχογραφεί ένα άλμπουμ στο Λονδίνο με την ΕΜΙ (Λονδίνου), το Alchemy που έχει μόνο ορχηστρική μουσική μεταξύ των οποίων και μια εκδοχή-νέα εκτέλεση του επίμαχου κομματιού της διένεξής του με τον Βαγγέλη, Μενεξεδένια Πολιτεία (1975).

Το 1981 πάει στο Αμβούργο όπου συνεργάζεται για 2 χρόνια με το γερμανικό συγκρότημα Elephant. Από το 1986 μέχρι το ’89 θα περάσει τη σκοτεινή εποχή της ζωής του με τον εφιάλτη της δίκης «Παπαθανασίου», μέχρι το ‘ανώτατο’ δικαστήριο στο Λονδίνο. Τότε κάνει και μια παραγωγή στον Χρ. Κυριαζή και άλλους. Τον ίδιο χρόνο κυκλοφορεί το άλμπουμ Μανούλα Ελλάς από τη Minos. Το 1992 μετακομίζει στην Τήνο και μένει 3 χρόνια όπου δουλεύει τον δίσκο Ονειρεμένες Πολιτείες με συνεργάτες τη Βάσω Αλλαγιάννη, Τάσο Φαληρέα και τον Γιώργο Κύβελο, ο οποίος κυκλοφόρησε στην BMG. Τότε άρχισε και το δρομολόγιο Τήνος – Άγιο Όρος σ’ ένα μεταφυσικό ταξίδι. Την πρώτη φορά κάθισε στη Μονή Γρηγορίου 4 μήνες. Μετά ξαναγυρνά στην Αθήνα και το 1996 ξεκινάει πάλι με τη Minos τον δίσκο Περασμένος Αιώνας που κυκλοφορεί το 1999 με συνεργάτες τον Μπ. Στόκα, την Ελ. Δήμου και τον Ν. Πορτοκάλογλου. Ακολουθεί ο δίσκος με τη Sony Μια βουτιά στην αγάπη με συνεργάτες τον Κ. Λειβαδά, Ελ. Τσαλιγοπούλου, Μ. Φάμελλο, Ν. Πορτοκάλογλου, Γ. Κλιούμη.

Το 2007 κυκλοφορεί τον δίσκο Ξαφνικά Καλοκαίρι με την Ελ. Ζιώγα και την Λ. Δημοπούλου, Τζ. Κεφαλά, Γ. Σπάθα στη Minos και πάλι με κιθαρίστα τον Δ. Παπαχρήστου. Ο Λογαρίδης εμφανιζόταν σπάνια και πιο σπάνιες υπήρξαν οι συναυλίες του. μια από τις τελευταίες συνεργασίες του live ήταν το 2005 με τους Socrates και τον Δ. Πουλικάκο στο Magic Bus του Club22 με τον κιθαρίστα ζωής και φίλο του Δήμη Παπαχρήστου, τον αποίο χάνει από καρκίνο μετά από δύο χρόνια. Το 2009 κυκλοφορεί ένα διπλό δίσκο και ένα DVD στην εφημερίδα «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» με τίτλο Τα παιδία παίζει.

Συνεργασίες

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Οι συνεργασίες του σε δίσκους και τραγούδια είναι άπειρες κι έχουν το χαρακτηριστικό της πολυφωνίας. Συνεργάστηκε με μεγάλους της λαϊκής, αλλά και της rock σκηνής, από τον Κ. Παπαδόπουλο, μπουζούκι του Θεοδωράκη που έχει παίξει και το συρτάκι Ζορμπάς στην ομώνυμη ταινία, μέχρι τον Π. Σιδηρόπουλο, που έχουν κάνει και δυο κομμάτια μαζί. Στις συνεργασίες του συμπεριλαμβάνονται οι Poll, ο Άρης Τασούλης, Λ. Σιδεράς, Γ. Πετρίδης, Π. Σιδηρόπουλος, Γ. Πανουσόπουλος, Κ. Παπαδόπουλος, Ελ. Αρβανιτάκη, Γ. Ζήκας, Ελένη Τσαλιγοπούλου, Χ. Αλεξίου, Κ. Λειβαδάς, Ν. Πορτοκάλογλου, Πυξ Λαξ, Μ. Στόκας, Β. Αλλαγιάννη, Χ. Κυριαζής, Α. Βαρδής, Δ. Πουλικάκος, Μ. Φάμελλος, Ε. Ζιώγα, Κ. Φέρρης, Β. Παπαθανασίου, Ε. Δήμου, Τ. Φαληρέας, Μ. Ρασούλης, Λ. Ζώης, Γ. Φιλλιπίδης, Γ. Ρομανός, Socrates, Π. Σκούταρης, Μπουρμπούλια, Θ. Παπαντίνας. Φίλοι και παρέα του υπήρξαν ο Δ. Παπαχρήστου, Γ. Φιλλιπίδης, Βλάσσης Μπονάτσος, Ε. Ζιώγα, Γ. Μαγκλάρας, Π. Σιδηρόπουλος, Αλ. Μπανάκης, Β. Ντάλας, Γ. Αλεξίου, Γ. Σπάθας, Κ. Φέρρης, Γ. Παπαδόπουλος, Β. Αλλαγιάννη, Κ. Παπαϊωάννου.