«Άφησα την οικογένεια και τους φίλους μου στο Αφγανιστάν λίγους μήνες πριν και τώρα άφηνα τους φίλους μου στην Ουκρανία»
Πριν από μια εβδομάδα, η Masouma Tajik βρέθηκε να προσπαθεί για δεύτερη φορά μέσα σε έξι μήνες να σώσει τη ζωή της. Τον Αύγουστο, όταν το Αφγανιστάν έπεσε στα χέρια των Ταλιμπάν, η Masouma εγκατέλειψε το σπίτι της στην Καμπούλ και κατέφυγε στο Κίεβο της Ουκρανίας. Τώρα, η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία την ανάγκασε να φύγει ξανά για να γλιτώσει από τις ρωσικές βόμβες.
Μηχανικός λογισμικού και αναλύτρια δεδομένων, η 23χρονη Αφγανή λέει ότι το σοκ και το τραύμα όταν βρέθηκε σε άλλη μια εμπόλεμη ζώνη έχουν κλονίσει την αίσθηση της πραγματικότητας.
«Μερικές φορές, όταν κλείνω τα μάτια μου, όλα φαίνονται σουρεαλιστικά», λέει, από την πολωνική πρωτεύουσα Βαρσοβία, όπου βρήκε επιτέλους ένα μέρος σχετικής ασφάλειας. «Όταν πήγαινα στα πολωνικά σύνορα από την Λβιβ, είδα σκηνές που μου θύμισαν την εκκένωση της Καμπούλ. Κάθε φορά που έβλεπα αυτές τις σκηνές, ένιωθα deja vu. Είχα την αίσθηση ότι το είχα ξαναζήσει. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Άφησα την οικογένεια και τους φίλους μου στο Αφγανιστάν λίγους μήνες πριν και τώρα άφηνα τους φίλους μου στην Ουκρανία», λέει στην Βρετανική εφημερίδα «Τhe Guardian.
Ο πόλεμος και οι συγκρούσεις ακολουθούν την Masouma από τη γέννησή της. Γεννήθηκε πρόσφυγας στην Τεχεράνη, όταν η οικογένειά της, η οποία είναι Χαζάρα, μια εθνική μειονότητα που διώκεται στο Αφγανιστάν, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σπίτι της στο Ιράν.
Στις 14 Αυγούστου, η Masouma σπούδαζε και ζούσε στην Καμπούλ όταν οι Ταλιμπάν έφτασαν στις πύλες της πόλης.
Μαζί με χιλιάδες ακόμη απελπισμένους Αφγανούς, ήξερε ότι έπρεπε να φύγει. «Όταν μπήκαμε στο αεροδρόμιο, η κατάσταση χειροτέρευε. Οι Ταλιμπάν ξυλοκοπούσαν ανθρώπους που έτρεχαν. Με μαστίγωσε μια ομάδα Ταλιμπάν. Ήμουν τρομοκρατημένη», λέει.
Η Masouma κατάφερε να δραπετεύσει σε ένα αεροπλάνο με προορισμό το Κίεβο, όπου έζησε ως πρόσφυγας σε μια νέα πόλη με διαφορετική γλώσσα.
Μόνη σε μια ξένη πόλη με άλλη γλώσσα και ζώντας ως πρόσφυγας, άρχισε να προσπαθεί να ξαναφτιάξει τη ζωή της. «Μετά από μερικούς μήνες, βρέθηκα άνεργη επειδή η εταιρεία στην οποία εργαζόμουν έκλεινε», λέει. «Αλλά δεν τα παράτησα και έπιασα άλλη δουλειά εξ αποστάσεως ως αναλύτρια δεδομένων για μια σερβική εταιρεία».
Κι εκεί που νόμιζε ότι είχε βρει ασφάλεια και μια νέα ζωή, μέχρι τις 24 Φεβρουαρίου, όταν τα ρωσικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Ουκρανία και κατευθύνθηκαν προς το Κίεβο. Για την Masouma, ήταν ώρα να δραπετεύσει ξανά.
«Άρχισα να σκέφτομαι, υπάρχει χώρα χωρίς πόλεμο, για να πάω εκεί;» λέει με δάκρυα στα μάτια. «Γιατί, ανάμεσα σε όλους τους ανθρώπους στον κόσμο, γιατί σε μένα; Γιατί δεν μπορώ να έχω μια κανονική ζωή όπως αυτή οποιουδήποτε άλλου 23χρονου κοριτσιού στην Ευρώπη;».
Η Masouma κατάφερε να φτάσει στη Λβιβ όπου ήρθε σε επαφή με μια ομάδα Πολωνών εθελοντών στο Facebook, οι οποίοι πέρασαν τα σύνορα της Ουκρανίας για να την φέρουν με ασφάλεια στην Πολωνία.
«Πριν φύγω, δεν έτρωγα για να εξοικονομήσω τα λίγα χρήματα που είχα – για να σωθώ», λέει.
Έφτασε στη Βαρσοβία την περασμένη Πέμπτη, όπου συναντήθηκε ξανά με μια Αφγανή φίλη από την Καμπούλ, που ζει στην Πολωνία μετά την κατάληψη των Ταλιμπάν. Τώρα καλείται να ξαναρχίσει τη ζωή της για τρίτη φορά.
«Αυτή τη φορά, θα ζω κάθε μέρα όπως έρχεται», λέει. «Επειδή, αν έχω μάθει ένα πράγμα αυτούς τους έξι μήνες, είναι ότι πραγματικά δεν ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει το αύριο».