Μητσοτάκης σε Τζόνσον – «Άδραξε τη στιγμή για την επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα»

Να αδράξει τη μοναδική ευκαιρία που παρουσιάζεται, ώστε αυτή η γενιά να είναι εκείνη που επιτέλους θα επανενώσει τα Γλυπτά του Παρθενώνα, καλεί τον βρετανό πρωθυπουργό -με σημερινό του άρθρο στη Mail On Sunday– ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Ο κ. Μητσοτάκης αναπτύσσει τα επιχειρήματα της ελληνικής πλευράς για την επιστροφή αυτού του σημαντικού κομματιού της ιστορίας της χώρας, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων πως το Μουσείο της Ακρόπολης «είναι το σωστό σημείο, το καλύτερο σημείο και το μοναδικό σημείο όπου μπορεί να εκτιμήσει κανείς την πολιτιστική και ιστορική σημασία των γλυπτών εκεί που ανήκουν».

Τονίζοντας πως η φετινή χρονιά είναι η 200ή επέτειος από την έναρξη της επανάστασης για την ανεξαρτησία από την Οθωμανική Αυτοκρατορία -ενός πολέμου κατά τον οποίον η Βρετανία στάθηκε στο πλευρό της Ελλάδας στον αγώνα για την ελευθερία- ο έλληνας πρωθυπουργός απευθύνεται προς τον βρετανό ομόλογό του λέγοντας:

«Τι θα μπορούσε να αποτελέσει σπουδαιότερη απόδειξη του οράματος του Πρωθυπουργού Johnson για μια νέα, γεμάτη αυτοπεποίθηση, ανοιχτή και πραγματικά «Οικουμενική Βρετανία» (Global Britain) από το να κάνει η κυβέρνησή του το γενναίο βήμα προς τα εμπρός και, από κοινού με το Βρετανικό Μουσείο, να επιστρέψει τα Γλυπτά του Παρθενώνα;»

Μάλιστα, σε τέτοια περίπτωση -όπως αναφέρει- «η Ελλάδα είναι έτοιμη να εξετάσει, από την πλευρά της, να επιτρέψει να εκτεθούν στο Βρετανικό Μουσείο κάποια από τα πλέον εμβληματικά δημιουργήματα παγκοσμίως, έργα τέχνης που ουδέποτε έχουν βρεθεί εκτός Ελλάδας».

Αναλυτικά το άρθρο του Κ. Μητσοτάκη

«Πολύ λίγοι πρώην Πρωθυπουργοί της Βρετανίας σπούδασαν Κλασικές Σπουδές στο πανεπιστήμιο. Ακόμα λιγότεροι έχουν μιλήσει με τόση έμφαση για την επιρροή της Αρχαίας Ελλάδας στη διαμόρφωση της πολιτικής τους σκέψης. Κανένας, υποθέτω, δεν έχει αποκαλέσει έναν Αθηναίο πολιτικό του 5ου αιώνα π.Χ. έναν από τους ήρωές του.

Και ύστερα ήρθε ο Boris Johnson, πάντοτε ακολουθώντας τον δικό του δρόμο. Ο σημερινός Πρωθυπουργός της Βρετανίας έχει κάνει και τα τρία: Σπούδασε Κλασικές Σπουδές στην Οξφόρδη. Έχει μια βαθιά κατανόηση της προσφοράς του πολιτισμού της κλασικής εποχής στον σύγχρονο κόσμο. Έχει, ακόμη, και μια προτομή του Περικλή, ο οποίος αποτελεί έναν από τους ήρωές του.

Ο Boris Johnson καταλαβαίνει σε μεγαλύτερο βαθμό από τους περισσότερους τον μοναδικό δεσμό που συνδέει τη σύγχρονη εποχή με την αρχαία ιστορία.

Γι’ αυτό τον λόγο, όταν τον συνάντησα την περασμένη εβδομάδα στην Ντάουνινγκ Στριτ, μου είπε ότι κατανοούσε πόσο έντονα είναι τα συναισθήματα του ελληνικού λαού σε ό,τι αφορά μία από τις λίγες διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στην Ελλάδα και στο Ηνωμένο Βασίλειο: τι μέλλει γενέσθαι με τα Γλυπτά του Παρθενώνα.

Τα γλυπτά φιλοτεχνήθηκαν από τον Έλληνα γλύπτη Φειδία και έχουν τη μορφή ζωφόρου που αρχικά κοσμούσε τον σπουδαίο ναό. Το μεγαλύτερο μέρος της ζωφόρου διασώζεται σήμερα και παραμένει στην Αθήνα. Το τμήμα που αφαιρέθηκε παράνομα από τον Λόρδο Έλγιν παραμένει, ωστόσο, αποκλεισμένο μέσα στο Βρετανικό Μουσείο, σχεδόν 2.500 χιλιόμετρα μακριά από το αληθινό του σπίτι και αποκομμένο τόσο από την πόλη όσο και από το παγκόσμιο μνημείο στο οποίο αναντίρρητα ανήκει.

Αρκεί να περιηγηθεί κανείς για λίγα λεπτά την πανέμορφη αίθουσα με τη γυάλινη διαφανή πρόσοψη, στον τρίτο όροφο του Μουσείου της Ακρόπολης στην Αθήνα, και δεν είναι δύσκολο να κατανοήσει τι εννοώ.

Το μουσείο βρίσκεται μόλις λίγες εκατοντάδες μέτρα νότια του ίδιου του Παρθενώνα και για τα περισσότερα από τα γλυπτά είναι το σπίτι τους. Είναι το μοναδικό σημείο στον κόσμο όπου μπορεί κανείς να θαυμάσει τα γλυπτά σε ένα χώρο που τα συνδέει με το μνημείο, καθώς στέκεται μπροστά σε 2.500 χρόνια ιστορίας και αντικρίζει την πανοραμική θέα του ναού.

Είναι το σωστό σημείο, το καλύτερο σημείο και το μοναδικό σημείο όπου μπορεί να εκτιμήσει κανείς την πολιτιστική και ιστορική σημασία των γλυπτών εκεί που ανήκουν.

Είναι ακριβώς η χάρη αυτής της συμμετρίας που καθιστά τον διαχωρισμό των γλυπτών που βρίσκονται στο Λονδίνο από την κύρια συλλογή στην Αθήνα ένα τόσο μεγάλο κενό. Ένα κενό που είναι αδύνατο να αγνοήσει κανείς.

Η σημασία τους είναι παγκόσμια και χωρίς τα γλυπτά που λείπουν δεν μπορεί να θαυμάσει κανείς στην ολότητά τους τη ζωφόρο αλλά και τον ίδιο τον Παρθενώνα.

Αντί για τα γλυπτά, γύψινα εκμαγεία βρίσκονται στις θέσεις που ανήκουν στα αυθεντικά έργα -ή, σε κάποιες περιπτώσεις, οι προθήκες είναι άδειες. Μία θλιβερή απόδειξη ότι λείπει ένα μέρος από αυτό το ανεκτίμητο κομμάτι της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.

Η φετινή χρονιά είναι η 200ή επέτειος από την έναρξη της επανάστασης για την ανεξαρτησία από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, ενός πολέμου κατά τον οποίον η Βρετανία στάθηκε στο πλευρό της Ελλάδας στον αγώνα για την ελευθερία.

Τι θα μπορούσε να αποτελέσει σπουδαιότερη απόδειξη του οράματος του Πρωθυπουργού Johnson για μια νέα, γεμάτη αυτοπεποίθηση, ανοιχτή και πραγματικά «Οικουμενική Βρετανία» (Global Britain) από το να κάνει η κυβέρνησή του το γενναίο βήμα προς τα εμπρός και, από κοινού με το Βρετανικό Μουσείο, να επιστρέψει τα Γλυπτά του Παρθενώνα;

Σε τέτοια περίπτωση, η Ελλάδα είναι έτοιμη να εξετάσει, από την πλευρά της, να επιτρέψει να εκτεθούν στο Βρετανικό Μουσείο κάποια από τα πλέον εμβληματικά δημιουργήματα παγκοσμίως, έργα τέχνης που ουδέποτε έχουν βρεθεί εκτός Ελλάδας.

Άλλωστε, μουσεία και πινακοθήκες όλο και περισσότερο επιστρέφουν, μοιράζονται, δανείζουν και συνεργάζονται».