Τα μυστικά της Αλεξανδρούπολης – Τι σημαίνει η μετατροπή της σε δεύτερη Σούδα

Ηρθαν, αυτή τη φορά, για να μείνουν οι Αμερικανοί στην Αλεξανδρούπολη, αφού πλέον προβλέπεται και στην ελληνοαμερικανική αμυντική συμφωνία ότι τουλάχιστον για πέντε χρόνια ακόμα θα έχουν σημαντική παρουσία στο λιμάνι και γενικότερα στην περιοχή μας και το σημαντικότερο, στρατιωτική βάση έξω από την πόλη.

Ετσι η Αλεξανδρούπολη μετατρέπεται σε μια δεύτερη Σούδα με ό,τι αυτό σημαίνει για την αμυντική προοπτική της χώρας μας.

Σφόδρα όμως ενόχλησε τους Τούρκους και προσωπικά τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν η παρουσία αμερικανικής στρατιωτικής δύναμης και η στάθμευση επιθετικών ελικοπτέρων 20 χιλιόμετρα σε ευθεία γραμμή από τα ελληνοτουρκικά σύνορα.

Ηταν τόση η ανησυχία τους, που πέραν των παραπόνων που έκανε, ως μαθητούδι, ο τούρκος πρόεδρος στον αμερικανό πρόεδρο, η Αγκυρα και όλοι αυτοί οι αναλυτές του Ερντογάν, που έχουν επινοήσει τη λεγόμενη «Γαλάζια Πατρίδα», ενέπλεξαν στις ανησυχίες τους και τους Ρώσους και τους πυραύλους που έχουν στην Κριμαία.

Ο Μεσούτ Χακί Τζασίν, σύμβουλος του Ερντογάν, είπε με απίστευτο θράσος ότι «ένας πύραυλος να πέσει από την Κριμαία και δεν θα μείνει ούτε Κρήτη, ούτε Αλεξανδρούπολη».

Εμμέσως πλην σαφώς ο σύμβουλος αυτός του Ερντογάν θέλησε να προειδοποιήσει τους… Αμερικανούς με παλαιότερες δηλώσεις του Σεργκέι Λαβρόφ, που έλεγε ότι χώρες που φιλοξενούν όπλα κατά της Ρωσίας βρίσκονται στο στόχαστρό της.

Ωσάν η Τουρκία τόσα χρόνια να μη φιλοξενεί όπλα (και μάλιστα πυρηνικά) στο έδαφός της, όπως η βάση του Ιντσιρλίκ, αλλά ποτέ οι Ρώσοι δεν έστρεψαν τα όπλα εναντίον της, ίσα ίσα τους εφοδίασαν με τους S-400.

Η αμερικανική απόβαση

Η αμερικανική απόβαση στην Αλεξανδρούπολη και η δημιουργία αμερικανικής βάσης στην περιοχή του Εβρου (υπό την επίβλεψη του υπουργού Αμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου και του Α/ΓΕΕΘΑ, στρατηγού Κωνσταντίνου Φλώρου) δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση ούτε για την αμερικανική αλλά ούτε για την ελληνική κυβέρνηση. Προτού οι Αμερικανοί καταλήξουν στην Αλεξανδρούπολη, έκαναν αυτοψία σε δύο άλλα λιμάνια, της Καβάλας και του Βόλου.

Έκριναν ότι η Αλεξανδρούπολη εξυπηρετούσε καλύτερα τα συμφέροντά τους, αλλά και τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ, αφού μέσω αυτής μπορούσε να γίνει παράκαμψη των στενών του Βοσπόρου ή της νέας φαραωνικής σήραγγας που προανήγγειλε ο Ερντογάν. Αρχισαν, λοιπόν, εδώ και τρία χρόνια να την «πολιορκούν».

Πρώτος σταθμός ήταν να κάνουν έργα που θα βοηθήσουν την ανάπτυξη της περιοχής και βεβαίως την αξιοποίηση του λιμανιού. Διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχε πρόσβαση προς όλες τις προβλήτες του λιμανιού εξαιτίας μιας φορτηγίδας (της φορτηγίδας «Ολγας») που έχει βυθιστεί στη μέση του λιμανιού.

Εφεραν ειδικούς από τις ΗΠΑ αλλά και από τις βάσεις τους στη Γερμανία και με δικά τους έξοδα απομάκρυναν τη βυθισμένη φορτηγίδα, δίνοντας έτσι απρόσκοπτη πρόσβαση για όλα τα πλοία, ακόμα και για τα θηριώδη μεταφοράς υγροποιημένου αερίου σε όλες τις προβλήτες.

Ο δεύτερος σταθμός ήταν η εξεύρεση κατάλληλου στρατοπέδου για να στρατοπεδεύουν οι αμερικανοί στρατιώτες αλλά και οι τεχνικοί που κατέφθαναν για την αναβάθμιση του λιμανιού.

Να σημειωθεί ότι όλα αυτά γίνονταν προτού ακόμα υπογραφεί η ελληνοαμερικανική συμφωνία (MDCA). Ως πρώτο προσωρινό στρατόπεδο κρίθηκε το στρατόπεδο «Κανδηλάπτη», που βρίσκεται κοντά σε οδικά δίκτυα και κυρίως κοντά στην Εγνατία Οδό. Εκεί άρχισαν να αποβιβάζουν εδώ και έναν χρόνο τους πρώτους αμερικανούς στρατιωτικούς, τεχνικούς και εργάτες.

Οι Αμερικανοί βρέθηκαν τότε μαζί με έλληνες στρατιωτικούς στο ίδιο στρατόπεδο, χωρίς να υπάρξει κανένα πρόβλημα συμβίωσης ή συνεργασίας και κυρίως για αρκετό χρονικό διάστημα χωρίς κανείς να τους αντιληφθεί. Ελάχιστοι γνώριζαν ότι οι εργάτες που προσπαθούσαν να καθαρίσουν και να επεκτείνουν το λιμάνι ήταν Αμερικανοί.

Τρίτος σταθμός ήταν η απόβαση των στρατευμάτων. Στην πραγματικότητα θέλησαν να κάνουν μια πρόβα. Ηθελαν ένα λιμάνι και ένα οδικό δίκτυο (δηλαδή τρένα, πλοία, αεροπλάνα και εθνικούς δρόμους) για να μεταφέρουν στρατεύματα από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, στρατιωτικό υλικό και δυνάμεις πεζοναυτών. Ετσι η Αλεξανδρούπολη κρίθηκε ιδανικό μέρος, μετά μάλιστα από τις έμμεσες απειλές της Τουρκίας να κλείσει τη βάση του Ιντσιρλίκ. Ετσι πέρυσι επιχείρησαν την πρώτη δοκιμή.

Αποβίβασαν με το θηριώδες καταμαράν «USNS Yuma» τεράστιο αριθμό επιθετικών και άλλων ελικοπτέρων, αρμάτων μάχης, λαστιχοφόρων τεθωρακισμένων, πυροβόλων, μαζί με χιλιάδες στρατιώτες (ανάμεσά τους και τους περιβόητους Seals) και τους προώθησαν οδικώς, σιδηροδρομικώς και αεροπορικώς στα Βαλκάνια (Βουλγαρία, Ρουμανία, Κόσοβο κ.λπ.) και στην Κεντρική Ευρώπη (Ουγγαρία) φθάνοντας έως το… Ελσίνκι.

Τέταρτος σταθμός η επαναλειτουργία του «Διαδρόμου 9». Πρόκειται για ένα στρατιωτικό «μονοπάτι», μήκους 2.800 χιλιομέτρων που ξεκινά από την Αλεξανδρούπολη, περνά από νατοϊκό έδαφος (πλην Τουρκίας) και καταλήγει στο Ελσίνκι.

Ο «Διάδρομος 9» λειτουργούσε μέχρι πρότινος με τη συμμετοχή της Τουρκίας (με τη χρήση του Βοσπόρου), αλλά τώρα με την είσοδο νέων χωρών στο ΝΑΤΟ, οι Αμερικανοί αποφάσισαν να εξαιρέσουν την Τουρκία.

Ο πέμπτος σταθμός ήταν η εξεύρεση ενός μόνιμου στρατοπέδου για τη δημιουργία μόνιμης στρατιωτικής βάσης. Χωρίς ακόμα να εγκαταλείψουν το στρατόπεδο «Κανδηλάπτη», οι Αμερικανοί σε συνεννόηση με το ΓΕΕΘΑ επέλεξαν το στρατόπεδο «Γιαννούλη», που και αυτό βρίσκεται κοντά σε οδικές αρτηρίες και άρχισαν να εγκαθιστούν αυτή τη φορά μόνον στρατιωτικούς, αφού προηγουμένως έκαναν τις αναγκαίες διαμορφώσεις.

Στο στρατόπεδο αυτό είχε υπηρετήσει για εννέα μήνες και Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, γιος του Πρωθυπουργού.

Ο έκτος και τελικός σταθμός θα αρχίσει στις 15 Νοεμβρίου με την αποβίβαση του μεγαλύτερου έως τώρα αριθμού αμερικανικών δυνάμεων που έγινε ποτέ στην Ελλάδα, όπως εκτίμησε ο απερχόμενος αμερικανός πρεσβευτής Τζέφρι Πάιατ.

Το θηριώδες μεταγωγικό «Endurance» (μήκους 265 μέτρων) αναμένεται στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης για να ξεφορτώσει περί τα 120 ελικόπτερα (Σικόρσκι, Σινούκ, Απάτσι και άλλα) καθώς και άρματα μάχης.

Ορισμένα θα συναρμολογηθούν επί τόπου προτού αναχωρήσουν για Βαλκάνια και Κεντρική Ευρώπη για ασκήσεις, με συμμετοχή πάντα της χώρας μας.