Από τον Γιώργο Γεννηματά στη Φώφη – Η σχέση πατέρα – κόρης και η πολιτική

Στο ίδιο νοσοκομείο, από την ίδια ασθένεια πέθανε από καρκίνο σε ηλικία 57 ετών η Φώφη Γεννηματά, 27 χρόνια μετά το θάνατο του πατέρα της Γιώργου Γεννηματά.

Ο Γιώργος Γεννηματάς έφυγε από τη ζωή τον Απρίλιο του 1994, χτυπημένος από τον καρκίνο, σε ηλικία μόλις 55 ετών. Λίγους μήνες νωρίτερα είχε χάσει τη μάχη με την ίδια νόσο η σύζυγός του και μητέρα της Φώφης και της Μαίρης, Κάκια Βέργου, σε ηλικία 54 ετών.

Δύο χρόνια πριν, το 1992, ο Γιώργος Γεννηματάς είχε ανακοινώσει ότι πάσχει από καρκίνο. Τον Απρίλιο του 1992 υποβλήθηκε σε εγχείρηση στη Νέα Υόρκη, το ίδιο διάστημα που η σύζυγός του υποβάλλονταν σε θεραπευτική αγωγή για την ίδια ασθένεια.

Η ζωή της Φώφης ήταν συνυφασμένη με την πολιτική, εκ των πραγμάτων. Άλλωστε ο πατέρας της από μικρή την έπαιρνε μαζί του σε όλες τις περιοδείες. Άλλαξε πολλά σχολεία, αλλά αποφοίτησε τελικά από το Λύκειο Φιλοθέης. Μετά μπήκε στο πολιτικό της νομικής και σπούδασε πολιτικές επιστήμες. Τελικά δεν έγινε αρχιτέκτονας όπως ήθελε το οικογενειακό της περιβάλλον. Δεν ήθελε η ίδια να πάρει έτοιμη τη δουλειά του πατέρα της.

«Σε θυμάμαι να λες, στη διαδρομή από το δωμάτιο στο χειρουργείο το 1992, εκείνες τις δύσκολες ώρες, κάνοντας τον απολογισμό μιας ολόκληρης ζωής, ότι αποφάσισες αν επιζούσες, να δυναμώσεις τη μάχη της ανθρωπιάς» είχε δηλώσει η Φώφη Γεννηματά πριν σχεδόν έξι μήνες, αναφερόμενη στη συμπλήρωση 27 χρόνων από τον θάνατο του πατέρα της. «Αυτή είναι και η δική μας μάχη σήμερα», είχε τονίσει σε ανάρτησή της στα κοινωνικά δίκτυα στις 25 Απριλίου του 2021.

Η ίδια έδωσε την πρώτη προσωπική της μάχη με τον καρκίνο 14 χρόνια μετά τον θάνατο των γονέων της, το 2008, όταν χρειάστηκε να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση λόγω καρκίνου του μαστού. Όπως η ίδια είχε εξομολογηθεί, διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού σε ηλικία 44 ετών, όταν η μικρή της κόρη ήταν μόλις δύο ετών. «Είναι εξαιρετικά δύσκολο να σκέφτεσαι ότι τα παιδιά σου μπορεί να μεγαλώσουν χωρίς εσένα, να σκέφτεσαι ότι μπορεί η μικρή σου να μην σε θυμάται καν πώς είσαι, να μην θυμάται τη φωνή σου, να μην θυμάται τη μορφή σου, να μη γνωρίσει το χάδι σου», είχε δηλώσει για εκείνη την περίοδο της ζωής της.

Οι αναφορές της στον πατέρα της

Στις 30 Ιουνίου του 2019, την ημέρα των 80ων γενεθλίων του πατέρα της, η Φώφη Γεννηματά έκανε μια συγκινητική ανάρτησή της στα social media, ενθυμούμενη τις μοναδικές στιγμές που έζησαν στις εκλογές του 1993, στην πλατεία Ελευθερίας, στο Ηράκλειο.

Η αισιοδοξία του Γιώργου Γεννηματά 

Σε συνέντευξή της στο περιοδικό «Hello», η Φώφη Γεννηματά είχε περιγράψει τις δύσκολες ώρες που βίωσε με τους γονείς της. «Όταν έμπαινε στο χειρουργείο ο πατέρας μου, μου είπε ότι είδε όλη του τη ζωή να περνά από μπροστά του, τη μητέρα μου όταν γνωρίστηκαν σε μια βάρκα στη Σύμη, τα παιδιά του, τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές της πολιτικής του διαδρομής και ιδιαίτερα μια εμπειρία ζωής στα Κουφονήσια, που πήγε πριν φτάσει το ηλεκτρικό, με απλούς ανθρώπους που είχαν μια σοφία που τον άγγιξε, το ΕΣΥ, όπου έλεγε ότι άφησε ένα κομμάτι από την ψυχή του, και την Αυτοδιοίκηση που ερωτεύτηκε. Η αισιοδοξία που ξεπηδούσε από τα λόγια του με συντροφεύει μέχρι σήμερα». 

Πρόσφατα, η Φώφη Γεννηματά είχε μιλήσει για το δικό της πρόβλημα υγείας: «Με τα παιδιά τόσο μικρά η κατάσταση ήταν εξαιρετικά δύσκολη. Δεν έχασα όμως ποτέ το θάρρος και την αισιοδοξία μου. Δεν το έβαλα κάτω ούτε στιγμή. Πάλεψα σκληρά και σήμερα είμαι εδώ και συνεχίζω να παλεύω γι’ αυτά που αξίζουν στη ζωή. Αυτό που με δίδαξε είναι ότι η ζωή είναι ωραία. Έμαθα να μη χάνω στιγμές. Να απολαμβάνω το σήμερα. Να βλέπω τη θετική πλευρά των πραγμάτων. Να προσβλέπω στο αύριο. Ζω σε ρυθμούς τρέλας στην καθημερινότητά μου, αλλά είναι επιλογή μου».

Με το όνομα του Γιώργου Γεννηματά έχει συνδεθεί η αναμόρφωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, η ψήφος στα 18, η επιστροφή των πολιτικών προσφύγων του Δημοκρατικού Στρατού, η αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης.

Ακόμη και στις τελευταίες του στιγμές, στο νοσοκομείο που έδινε σκληρή μάχη με τον καρκίνο, ο Γεννηματάς σκεφτόταν κι έγραφε με σκοπό να ενώσει τους Ελληνες, σε πείσμα των καιρών αλλά και της τάσης για διχασμό.