Συγκλονίζει η εξομολόγηση της Ιωάννας – «Θα πάω στο δικαστήριο για να με κοιτάξει όπως όταν μου έριξε το βιτριόλι»

Σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση προχώρησε η Ιωάννα Παλιοσπύρου. Η κοπέλα που έπεσε θύμα επίθεσης με βιτριόλι μίλησε για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει αλλά και την επιθυμία της για το μέλλον.

Μάλιστα, την προσεχή Τετάρτη αναμένεται να ξεκινήσει η δίκη για την υπόθεση, με την Ιωάννα να αποκαλύπτει τις σκέψεις της λίγο πριν την έναρξη της διαδικασίας.

«Είναι ο χαρακτήρας μου τέτοιος που δεν μπορούσα να μην παραστώ στη δίκη. Όσο και να με τρομάζει η σκέψη, θέλω να με κοιτάξει στα μάτια όπως τη στιγμή που μου έριξε το βιτριόλι και να μου εξηγήσει τι της έκανα. Ξέρω πως πιέζω τον εαυτό μου στα όριά του, αλλά θα προσπαθήσω να το διαχειριστώ. Θέλω να αντιμετωπίσω κατάματα όλο αυτό τον πόνο και τις οδυνηρές αναμνήσεις ώστε να ξεδιαλύνουν τα ερωτηματικά που έχω και να μπορέσω κάποια στιγμή να προχωρήσω τη ζωή μου» λέει στον Alpha και προσθέτει:

«Πιστεύω ότι θα είναι μεγαλύτερο βάρος στη ζωή μου αν δεν πάω… Είμαι ευγνώμων που έχω μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. Τις δύσκολες ώρες πάντα ζητάω τη βοήθεια του Θεού για να αντέχω. Η επιθυμία μου είναι η δική μου επίθεση να είναι η τελευταία».

Αναφορικά με τον δύσκολο αγώνα που δίνει όλο αυτό το διάστημα, επισημαίνει πως «σε αυτή τη φάση της αποκατάστασης, τα προβλήματα παραμένουν λειτουργικά, ούτε καν αισθητικά. Τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι στα βλέφαρα, στο αυτί και στο λαιμό καθώς έχω ένα πολύ μεγάλο ανελαστικό μόσχευμα που δεν μου επιτρέπει να κρατώ το κεφάλι όρθιο, ή ψηλά ή να στρίβω δεξιά. Και βέβαια στη συνέχεια θα ακολουθήσουν και όσες αισθητικές επεμβάσεις χρειαστούν».

Όπως εξομολογείται «μπορώ να βγω από το σπίτι υπό προϋποθέσεις αλλά η μάσκα περιορίζει πολύ τις κινήσεις μου. Πρέπει να αποφεύγω συνεχώς τον ήλιο και φυσικά η εικόνα μου τραβά συνεχώς τα βλέμματα του κόσμου».

«Οπότε πρακτικά είναι πολύ δύσκολο να βγαίνω έξω και άρα προτιμώ την ασφάλεια του σπιτιού μου. Κυκλοφορώ αναγκαστικά για τα απολύτως απαραίτητα, όπως τις επισκέψεις μου στους γιατρούς και πάντα με συνοδεία για παν ενδεχόμενο» καταλήγει.

Η εξομολόγησή της