Ένας νέος νομικός αναλύει σχετικά και υπενθυμίζει την καταγωγή του φλέγοντος όρου
Αν και ο όρος «γυναικοκτονία» δεν αντιτίθεται στον όρο «ανθρωποκτονία» και ούτε τον αναιρεί, δεν είναι «χωνευμένος» προς ώρας από τα δίκαια και τους ποινικούς κώδικες παγκοσμίως.
Επειδή όμως η Νομική Επιστήμη είναι πολύτιμη και χρήσιμη όταν αφουγκράζεται τις κοινωνικές επιταγές και, μιας που ο όρος έχει ήδη καθιερωθεί επιστημονικά, με τον ορισμό του έχει δοθεί από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων, δεν είναι απίθανο-και είναι ευκταίο- να προσδιοριστεί νομοθετικά και δικαϊκά λίαν συντόμως.
Η Ευρώπη οφείλει στην ιστορία της μια τέτοιου είδους… πρωτιά.
Άλλωστε, ο όρος γυναικοκτονία χρησιμοποιείται ήδη από τον 190 αιώνα, όπως αποδεικνύει μια ματιά στο περίφημο The Law Lexicon, Or Dictionary of Jurisprudence του Wharton, το οποίο υπενθύμισε ο έγκριτος νομικός και υποψήφιος διδάκτορας Συνταγματικού Δικαίου Ιάσων Κουτούφαρης Μαλανδρίνος.
Ο κύριος Κουτούφαρης έχει υπάρξει ιδιαίτερα ενεργός στο Twitter του αυτές τις μέρες, σε σχέση με το φλέγον ζήτημα της γυναικοκτονίας και των νομικών (περι)ορισμών.
Ο Ιάσων Κουτούφαρης Μαλανδρίνος λέει στο in.gr ότι, σύμφωνα με έρευνά του, η λέξη Femicide πριν από την αναφορά που παραθέτει χρησιμοποιείται κυρίως με την σημασία «γυναικοκτόνος» και όχι «γυναικοκτονία».
«Η πρώτη γνωστή αναφορά είναι πράγματι με την έννοια της γυναικοκτονία και ανάγεται στο 1801 και συγκεκριμένα από τον John Corry στο έργο του A Satirical View of London at the Commencement of the 19th century. Από εκεί και πέρα, μέχρι την αναφορά στο Twitter μου από το Νομικό Λεξικό, αναφέρεται η εν λόγω λέξη για να αποδώσει το υποκείμενο, τον γυναικοκτόνο δηλαδή.
Η λέξη γυναικοκτόνος, εν Ελλάδι, συναντάται σε κείμενο του Φίλωνα του Αλεξανδρέος και σημαίνει ό,τι καταλαβαίνουμε. Η λέξη γυναικοκτονία αυτή καθ’ εαυτή, εξ όσων γνωρίζω, υπάρχει σε διάφορα αγγλοελληνικά, γαλλοελληνικά λεξικά από τον 19ο αιώνα. Γνωρίζω ότι η πρώτη αναφορά στην λέξη γυναικοκτονία ανάγεται στο 1918 και την έγραψε ο Νεόφυτος Βάμβας στα στοιχεία της Φιλοσοφικής Ηθικής του, που εκδόθηκαν στη Βενετία το ίδιο έτος. Αναφέρω αυτό με κάθε επιφύλαξη, ίσως υπάρχει και προγενέστερη αναφορά από αυτην.»
Η θέση του νομικού σε σχέση με το ζήτημα είναι ότι η γυναικοκτονία είναι ορθότερο να αναφέρεται σε οιαδήποτε δολοφονία γυναίκας. Όταν πρόκειται να ασχοληθούμε με τα κίνητρα του δολοφόνου και ανακαλύψουμε ότι αυτά υπήρξαν μισογύνικα, τότε θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε την περί ης ο λόγος δολοφονία «μισογυνική ανθρωποκτονία/γυναικοκτονία/έγκλημα».
Ο διάλογος έχει ανοίξει και αυτό είναι σημαντικό.