Χρονικό μιας προαναγγελθείσας αναίρεσης…

Πριν καλά καλά βγει το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών για την υπόθεση των στημένων αγώνων στο ποδόσφαιρο και ήδη κυκλοφορούσαν τα νέα για επικείμενη αναίρεσή του. Και δεν μιλάω απλώς για μηνύματα που έρχονταν από παντού αλλά ακόμη και για δημοσιεύματα με «προφητικό χάρισμα» που έσπευδαν να διαβεβαιώσουν ότι όπου να’ ναι έρχεται αναίρεση από Αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου.

Ήρθε λοιπόν η αναίρεση και αυτό που κάνει είναι να αμφισβητεί το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών ως προς δύο ζητήματα και ως προς το χαρακτηρισμό ενός αδικήματος. Τα δύο αδικήματα για τα οποία θεωρεί ότι κακώς δεν άσκησε διώξεις το αρχικό βούλευμα είναι αυτό της απάτης κατ’ εξακολούθηση και της εκβίασης και το αδίκημα είναι αυτό της εγκληματικής οργάνωσης που το Συμβούλιο Εφετών έκρινε ομόφωνα ότι είναι ορθότερο να χαρακτηριστεί ως συμμορία, θεωρώντας ότι δεν υπάρχουν οι όροι και οι προϋποθέσεις για να τεκμηριωθεί ότι όλοι αυτοί ήταν μια «μαφία» με άνθρωπο-κλειδί Μαρινάκη.

Μην περιμένετε να δείτε στην αναίρεση μια ουσιαστική τεκμηρίωση. Στην πραγματικότητα, απλώς το κείμενο της αναίρεσης ανακεφαλαιώνει τα όσα λέει η νομοθεσία την οποία επικαλείται, αναπαράγει τον κύριο όγκο του βουλεύματος εναντίον του οποίου ασκείται η αναίρεση και απλώς επικαλείται ότι κατά τη γνώμη του Αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου δεν είναι επαρκώς τεκμηριωμένες και χωρίς αντιφάσεις ή κενά οι αποφάσεις για μη παραπομπή για απάτη και εκβίαση και η τροποποίηση του αδικήματος από εγκληματική οργάνωση σε συμμορία.

Και εδώ είναι εάν θέλετε το πρόβλημα. Επειδή πρόκειται περί αναίρεσης, ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον πυρήνα του συλλογισμού του Συμβουλίου, αλλά μπορεί μόνο να επικαλεστεί ότι δεν αιτιολόγησε επαρκώς το γιατί πείστηκε από συγκεκριμένα αποδεικτικά στοιχεία και δεν πείστηκε από άλλα. Κοινώς εκεί όπου το Συμβούλιο, με αναλυτικό και τεκμηριωμένο τρόπο λέει, δεν έχουμε στοιχεία που να επαρκούν για συγκεκριμένες κατηγορίες, έρχεται ο Αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου και λέει: «όχι, με το στανιό να κάτσετε να αποδείξετε αυτές τις κατηγορίες».

Όπως έχω σχολιάσει ήδη το άμεσο αποτέλεσμα αυτής της αναίρεσης είναι ακόμη μεγαλύτερη παράταση της δικαστικής ομηρίας και για τον Βαγγέλη Μαρινάκη, που όλως τυχαίως συμπίπτει με την περίοδο του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες και την αναμενόμενη εκκίνηση τις προεκλογικής περιόδου. Και λέω ομηρία γιατί παρά την αντικειμενική πίεση που γεννά η αναίρεση, είναι πολύ πιθανό και πάλι το Συμβούλιο Εφετών να κινηθεί σε ανάλογη κατεύθυνση με το προηγούμενο βούλευμα.

Ωστόσο, η όλη εξέλιξη αναδεικνύει το μεγάλο πρόβλημα με την ποινική διερεύνηση των κακοδαιμονιών του ελληνικού ποδοσφαίρου. Σε μεγάλο βαθμό τόσο αυτή όσο και η δημόσια συζήτηση πάνω σε αυτό το ζήτημα έχουν κυριαρχηθεί από τη σύγκρουση ανάμεσα στην πραγματική διερεύνηση και την κατασκευή βολικών αφηγημάτων. Γιατί κανείς δεν μπορεί να αμφιβάλει ότι στο ελληνικό ποδόσφαιρο υπήρχαν ουκ ολίγες εστίες διαφθοράς.

Η πραγματική διερεύνηση του προβλήματος οδηγεί στην ανοιχτή πληγή που ακούει στο όνομα ΕΠΟ. Έναν χώρο χρόνιας διαπλοκής και διαφθοράς, δομημένο με τρόπο παρασιτικό σχεδόν πάνω στο ελληνικό ποδόσφαιρο, με οικονομικά που ποτέ δεν διερευνήθηκαν πλήρως, με διοικήσεις που εκμεταλλεύονται την ικανότητα επιρροής στης διαιτησία για να «αυτοπροσφέρονται» στο πλευρό του ενός ή του άλλου ισχυρού παράγοντα μέσα στο ποδόσφαιρο. Ένα σύστημα διαρκούς «παράγκας» που προσπαθούσε με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο να «καταστεί απαραίτητο». Ένα σύστημα με το οποίο η τρέχουσα κυβέρνηση όχι μόνο δεν συγκρούστηκε αλλά και επέλεξε να το στελεχώσει με τα υλικά του παρελθόντος με αποτέλεσμα όλα τα κωμικοτραγικά που βλέπουμε με τη σημερινή διοίκηση της ΕΠΟ.

Η κατασκευή αφηγημάτων είναι η προσπάθεια όλα αυτά να διανθιστούν με στοχεύσεις που αφορούν ανταγωνισμούς και συγκρούσεις όχι μόνο ποδοσφαιρικές αλλά και επιχειρηματικά. Και εδώ είναι όλο το αφήγημα περί της εγκληματικής οργάνωσης το οποίο φτιάχτηκα κατά βάση για να αποδοθεί σε κάποιους και ιδίως στον Βαγγέλη Μαρινάκη ο χαρακτηρισμός του αρχηγού, αυτού που δίνει τις διαταγές. Η κατηγορία αυτή είναι πολύ βολική μια που όλα μπορούν να «δέσουν» με αυτήν. Κερδίζει πρωταθλήματα ο Ολυμπιακός; Άλλη μια απόδειξη ότι είναι στημένο το πρωτάθλημα και το έχει κανονίσει ο «αρχηγός» της «εγκληματικής οργάνωσης». Και βέβαια σε ένα τέτοιο φόντο μπορεί να ερμηνευθεί ως λειτουργία εγκληματικής οργάνωσης το οτιδήποτε: Βρίσκεσαι στον ίδιο χώρο με κάποιους; Συνωμοτείς. Σε ενδιαφέρει το αποτέλεσμα των εκλογών; Τις έχεις «στήσει» γιατί είσαι εγκληματική οργάνωση. Κερδίζεις αγώνες; Είναι γιατί είναι στημένα τα ματς και συνεννοημένοι όλοι. Άμα κινείσαι με προκατασκευασμένες απόψεις όλα κολλάνε. Αυτό δεν δείχνει η επιβίωση και των πιο απίθανων θεωριών συνωμοσίας;

Μόνο που θα περιμέναμε από ανώτατους δικαστικούς να πηγαίνουν πέρα από τα «αφηγήματα» και τις εύκολες κατασκευές θεωριών και «ενόχων». Θα περιμέναμε να μην ακολουθούν τις κραυγές διαφόρων υπουργών που από βήματος Βουλής σπεύδουν όχι μόνο να εκφράζουν ρητή γνώμη για ανοιχτές υποθέσεις αλλά αμφισβητούν ευθέως την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Θα περιμέναμε μεγαλύτερη έμφαση σε πραγματικά περιστατικά και όχι σε εύκολες θεωρίες.

Γιατί με τα αφηγήματα αυτά δεν «καθαρίζει» το ποδόσφαιρο. Είμαστε ήδη αρκετά χρόνια στον αστερισμό της ρετσινιάς περί «εγκληματικής οργάνωσης» και της προσπάθειας «τομής» και παρ’ όλα αυτά τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Και ο λόγος είναι απλός. Όσο η κουβέντα πατάει σε ανταγωνισμούς πολιτικούς και επιχειρηματικούς και άλλες βλέψεις, ούτε τα πραγματικά προβλήματα του ποδοσφαίρου θα συζητιούνται ούτε λύσεις θα προωθούνται. Και οι «παράγκες» θα ζουν και θα βασιλεύουν.

Η αναίρεση δεν σημαίνει ότι είναι υποχρεωμένο το  Συμβούλιο Εφετών να υιοθετήσει το σκεπτικό του Βουρλιώτη. Έχει τη δυνατότητα να βαδίσει στο δρόμο της πραγματικής διερεύνησης, να αποδώσει πραγματικές ευθύνες και να γυρίσει την πλάτη στα κάθε λογής κατασκευασμένα αφηγήματα. Και τότε μπορεί και να αλλάξουν τα πράγματα στο ποδόσφαιρο.

MUST READ

LIVE: Ολυμπιακός – Μπασκόνια

Διαβάστε εδώ την έκθεση αναιρέσεως:
http://to10.gr/wp-content/uploads/2017/apof76.pdf