Διαβάζοντας πίσω από τις κραυγές των «πρόθυμων» πληκτρολογίων

Αφορμή η πληροφορία ότι ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Χαράλαμπος Βουρλιώτης, άσκησε αναίρεση κατά του βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών. Η πληροφορία ισχύει. Μόνο που κάπου εδώ τελειώνουν και οι πραγματικές πληροφορίες.

Το σε τι ακριβώς έχει ασκήσει αναίρεση ο Βουρλιώτης αυτή τη στιγμή δεν το ξέρουμε. Θα το ξέρουμε τη Δευτέρα όταν θα έχει ολοκληρωθεί η σύνταξη της πρότασής του (το Σαββατοκύριακο θα την γράψει) προς το αρμόδιο ποινικό τμήμα του Αρείου Πάγου. Με αυτή την έννοια δεν ξέρουμε εάν θα αναιρεθεί η ομόφωνη (3-0) απόφαση του Συμβουλίου Εφετών που έκρινε, με συγκεκριμένο νομικό σκεπτικό, ότι δεν μπορούν σε αυτή την υπόθεση να εφαρμοστούν οι διατάξεις περί «εγκληματικής οργάνωσης» (κοινώς μαφίας) αλλά αυτές περί συμμορίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι ποτέ δεν έχει αναιρεθεί απόφαση ομόφωνη. Αυτή την στιγμή δεν ξέρουμε αν αναιρείται η απόφαση ή το βούλευμα παραπέμπεται στις καλένδες, γιατί ο Βουρλιώτης θα κρίνει ότι δεν έχει σωστή αξιολόγηση των στοιχείων. Είπαμε. Τώρα γράφεται…

Υπομονή, λοιπόν, για να δούμε τι θα βγει, έστω και εάν πληροφορίες αναφέρουν ότι η συγγραφή του συγκεκριμένου σκεπτικού για την αναίρεση ξεκίνησε πριν καλά καλά καθαρογραφεί το ίδιο το σκεπτικό του παραπεμπτικού βουλεύματος. Άλλωστε, ήδη από τότε γραφόταν ότι «θα ασκηθεί αναίρεση από αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου» στα διάφορα «πρόθυμα» site. Μαντικό χάρισμα, ή απλώς προειλημμένες αποφάσεις;

Ένα παραπεμπτικό βούλευμα για το οποίο είχε δείξει μεγάλο ενδιαφέρον ο υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής και για το οποίο είχαν υπάρξει κάθε λογής παρεμβάσεις ήδη από την περίοδο της προετοιμασίας. Ένα παραπεμπτικό βούλευμα που ακόμη και όταν βγήκε, σε χρόνο εντός των ορίων εάν κανείς δει όλες τις  νομικές διαδικασίες που προηγήθηκαν, ήταν πάλι ο Σταύρος Κοντονής αυτός που μίλησε –και συνεχίζει να μιλάει– για μεγάλες καθυστερήσεις, για πειθαρχικές ευθύνες για την καθυστέρηση, κάνοντας σαφές ότι υπάρχει άμεσο κυβερνητικό ενδιαφέρον για αυτό και ουσιαστικά πιέζοντας το δικαστικό σώμα να το αμφισβητήσει και να κινηθεί με τις κυβερνητικές απόψεις.

Αφού, λοιπόν, διατυπωθεί και το σκεπτικό της αναίρεσης θα πάμε στο ποινικό τμήμα του Αρείου Πάγου, πιθανώς το Γενάρη. Εκεί βέβαια ας υπογραμμίσουμε ότι κυβέρνηση έχει σπεύσει να κάνει μια ιδιαίτερη «επένδυση» με τον πρωθυπουργό να έχει ορίσει την τέως Πρόεδρο του Αρείου Πάγου κ. Βασιλική Θάνου προϊσταμένη του Νομικού Γραφείου της Γενικής Γραμματείας του πρωθυπουργού. Μένει να δούμε εάν θα υπάρξουν και τα αναμενόμενα αποτελέσματα αυτής της «επένδυσης».

Γιατί μπορεί ο κ. Βουρλιώτης, σύμφωνα με πληροφορίες, να επαίρεται σε δικαστικούς κύκλους ότι ποτέ δεν του έχει αρνηθεί αναίρεση ο Άρειος Πάγος, αλλά πέραν του ότι αυτό δεν είναι κάποιος κανόνας, αντίστοιχα θα θεωρηθεί μεγάλη έκπληξη να αναιρεθεί ομόφωνη απόφαση του Συμβουλίου Εφετών (όπως είναι η απόρριψη του προσδιορισμού του αδικήματος ως διαμόρφωση «εγκληματικής οργάνωσης).

Αν τώρα όντως η αναίρεση περάσει από το ποινικό τμήμα του Αρείου Πάγου τότε επιστρέφει το ερώτημα στο Συμβούλιο Εφετών για την άσκηση των σχετικών διώξεων. Η όλη διαδικασία, αναφέρουν νομικοί κύκλοι, θα κρατήσει αρκετούς μήνες και πιθανώς να αναλωθεί έτσι όλο το 2018.

Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι μια ιδιότυπη ομηρία για όσους έχουν κατηγορηθεί, συμπεριλαμβανομένου του Βαγγέλη Μαρινάκη, θα παραταθεί όλη αυτή την περίοδο. Και τι περιλαμβάνει αυτή η περίοδος; Δύο κρίσιμα ορόσημα: το ένα είναι η διαδικασία του διαγωνισμού για τηλεοπτικές άδειες, που έχει ήδη ξεκινήσει. Το δεύτερο είναι οι πιθανές εκλογές του φθινοπώρου του 2018, μετά την τυπική έξοδο από τα μνημόνια και πριν την εφαρμογή των μέτρων του 2019. Οι εκλογές ως γνωστόν κρίνονται και στη μηντιακή παρουσία και στήριξη. Η πολιτική «χρησιμότητα» για την κυβέρνηση να είναι σε ομηρία εκείνη την κρίσιμη περίοδο, κάποιος που με τον ή τον άλλο τρόπο επηρεάζει ένα σημαντικό μέρος των ΜΜΕ στην Ελλάδα, είναι παραπάνω από προφανής.

Και η κάθαρση στο ποδόσφαιρο; Καλά εσείς πιστέψατε ποτέ ότι όλα αυτά έγιναν για το ποδόσφαιρο; Πιθανώς στα μυαλά διαφόρων, συμπεριλαμβανομένων και δικαστικών, ενίοτε και καλόπιστων, αυτό να υπήρχε όπως και η διάθεση να αισθανθούν ότι πλέον «αποδεικνύουν» και «αποκαλύπτουν» τα πραγματικά κυκλώματα (αν και πρέπει να σημειώσουμε ότι τα εντυπωσιακά αφηγήματα, ακόμη και εάν εντοπίζουν πτυχές της πραγματικότητας, συχνά δεν βγάζουν καλά βουλεύματα, ιδίως όταν υποτιμάται η αναγκαία τεκμηρίωση). Μόνο, που εάν αυτή ήταν η πραγματική κυβερνητική βούληση, προφανώς δεν θα είχαμε καταστάσεις κωμικοτραγικές όπως αυτή με την τωρινή –φορτωμένη με πολλές, παλιές και νέες, αμαρτίες– διοίκηση της ΕΠΟ.

Είναι προφανές ότι πολιτικό παιχνίδι είχε στηθεί εξαρχής. Με συγκεκριμένο σχεδιασμό, στόχευση κα μεθόδευση. Με εργαλείο και πρόσχημα την «κάθαρση» στο ποδόσφαιρο και πραγματική σκοπιμότητα την κυνική εκμετάλλευση ποδοσφαιρικών και επιχειρηματικών αντιθέσεων με σκοπό την απόσπαση πολιτικής επιρροής.

Έχουν σχέση αυτά με την αριστερά; Γιατί έχουν όλα τα άλλα;

Υστερόγραφο: Συνάδερφοι με τα «πρόθυμα» πληκτρολόγια. Μάθετε λίγη μπαλίτσα. Γίνεστε ρόμπα από τη βιασύνη σας. Φωνάξατε γκολ όταν βγήκε το βούλευμα Σταμαδιανού. Φωνάζετε γκολ τώρα που πάει για αναίρεση. Τι σας συμβαίνει;