ΕΠΟ : Tο φυτώριο της εκάστοτε «παράγκας»

Όταν αποκαλύφθηκαν τα στοιχεία για τις 43 επιπλέον προσλήψεις που έκανε η ΕΠΟ του Βαγγέλη Γραμμένου και της ΠΔΕ, αρκετές από αυτές με ιδιαίτερα υψηλούς μισθούς, ιδιαίτερα υψηλούς εάν αναλογιστούμε ότι είμαστε και σε περίοδο μνημονιακή, πολλοί αναρωτήθηκαν από πού βρίσκει τα λεφτά η ΕΠΟ. Iδίως εάν αναλογιστούμε ότι ένα μέρος των εσόδων της, αυτά που προέρχονται από την πορεία της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου στο ευρωπαϊκό και το παγκόσμιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, κινδυνεύουν να μειωθούν σημαντικά εάν το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα βρεθεί εκτός των τελικών του Μουντιάλ.

Λοιπόν, η ΕΠΟ έχει σημαντικά έσοδα. Παίρνει ποσοστό όχι μόνο από τα εισιτήρια αλλά και από τις διαφημίσεις, ακόμη και από τις μεταγραφές και τα συμβόλαια παικτών. Έχει τα εισιτήρια των αγώνων της Εθνικής όπως και τα δικαιώματα των αγώνων της, μαζί με τα τηλεοπτικά δικαιώματα των διοργανώσεων που είναι δική της ευθύνη (Κύπελο, Γ’ Εθνική κ.ά.). Εισπράττει τα πρόστιμα που επιβάλλονται στο ποδόσφαιρο. Παίρνει και επιχορήγηση από κράτος. Αν το σκεφτείτε αυτό δεν είναι και μικρό ποσό συνολικά.

Ένα μέρος πηγαίνει όντως στην εθνική ομάδα και το κόστος της προετοιμασίας. Ένα μικρότερο πηγαίνει ως στήριξη των τοπικών ενώσεων. Και ένα πολύ μεγάλο πηγαίνει για τη συντήρηση του ίδιου του μηχανισμού και του υπαλληλικού προσωπικού της ομοσπονδίας.

Με μια έννοια, η ΕΠΟ κατά βάση εξαρτάται οικονομικά σε μεγάλο βαθμό από τα έσοδα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, είτε άμεσα είτε έμμεσα (εφόσον από εκεί έρχονται οι παίκτες των εθνικών ομάδων). Το χώρο, δηλαδή, όπου κατεξοχήν γίνονται επενδύσεις και υπάρχει μια πολύ πιο μακροπρόθεσμη αντιμετώπιση και των αθλητικών και των οικονομικών διαστάσεων του ποδοσφαίρου.

Ωστόσο, υποτίθεται ότι με βάση και το πρότυπο που έρχεται από τις διεθνείς ομοσπονδίες ότι χρειαζόμαστε μια ενιαία ένωση που να καλύπτει το σύνολο του ποδοσφαίρου, επαγγελματικού και μη, και να το εκπροσωπεί σε ό,τι αφορά κυρίως τις διεθνείς διοργανώσεις.

Επιπλέον, η ίδια η ΕΠΟ θα μπορούσε να θεωρηθεί και ένας μηχανισμός αναδιανομής πόρων μέσα στο ποδόσφαιρο, αφού υποτίθεται ότι παίρνει από το πιο εύπορο επαγγελματικό ποδόσφαιρο και δίνει στο φτωχότερο ερασιτεχνικό, εξασφαλίζοντας έτσι ότι το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο θα λειτουργεί και ως φυτώριο για το επαγγελματικό. Στην θεωρία βέβαια, γιατί στην πράξη τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά και μικρός είναι ο πραγματικός βαθμός ενίσχυσης που δέχονται οι τοπικές ενώσεις από την ΕΠΟ.

Με μια έννοια θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ΕΠΟ λειτουργεί παρασιτικά πάνω στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Παρότι σε εκείνο είναι που γίνονται οι μεγάλες επενδύσεις από τους ιδιοκτήτες, σε παίκτες και υποδομές, εκεί είναι που αναδεικνύονται οι παίκτες για την εθνική, εκεί είναι που υπάρχουν έσοδα από δικαιώματα, συμβόλαια και εισιτήρια, εντούτοις εξακολουθεί να είναι η ΕΠΟ που όχι μόνο αποσπά πόρους αλλά και διεκδικεί τον πρώτο ρόλο στις κομβικές αποφάσεις.

Μόνο που αυτό είναι ακριβώς το έδαφος για να φυτρώνουν «παράγκες». Γιατί η ΕΠΟ είναι ένας μηχανισμός που στην πραγματικότητα δεν διοικεί το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, αλλά μπορεί να κάνει τη ζωή δύσκολη σε αθλητές και ομάδες. Έχοντας την εποπτεία της διαιτησίας αλλά και του πειθαρχικού ελέγχου ελέγχει κρίσιμα γρανάζια.

Αυτό επιτρέπει στην πραγματικότητα να αναπτύσσονται και πρακτικές «προστασίας». Όπως ακριβώς αυτός που «πουλάει προστασία» υπενθυμίζει στον ιδιοκτήτη του «μαγαζιού» ότι καλύτερα να τα ακουμπήσει γιατί διαφορετικά όλο και κάτι «κακό» θα συμβεί στην περιουσία του, έτσι στην πραγματικότητα ο μηχανισμός της ΕΠΟ και της ΚΕΔ μπορούν να προσεγγίσουν τη μία ή την άλλη ομάδα (και βέβαια τους ιδιοκτήτες τους που συνήθως έχουν επενδύσει μεγάλα ποσά) ή και μια λίγκα στο σύνολό της και ουσιαστικά να την εκβιάσουν στο όνομα πιθανών και ανύπαρκτων κινδύνων.

Και τι θα κάνει τότε ο όποιος ιδιοκτήτης-επενδυτής, που μπορεί να έχει βάλει ακόμη και δεκάδες εκατομμύρια για να πάει καλά η ομάδα του; Ιδίως όταν ξέρει πολύ καλά πώς π.χ. η διαιτησία μπορεί να αποδειχτεί το μεγαλύτερο εμπόδιο στο δρόμο για τις επιτυχίες. Ή που θέλει να αποφύγει να αντιμετωπίζεται διαρκώς με αυστηρότητα από τα πειθαρχικά όργανα. Θα συναινέσει θα συμβιβαστεί. Και έτσι η εκάστοτε παράγκα θα συντηρείται. Θα διαμορφώνει ευνοϊκό έδαφος σε όσους συμφωνούν, θα βάζει τρικλοποδιές σε όσους δεν ενδίδουν και ενίοτε θα «στήνει» παιχνίδια και καταστάσεις για να θυμίζει ότι έχει τη δύναμη να το κάνει.

Και τι θα παίρνει σε αντάλλαγμα; Πολλά, ανάμεσά τους και τη δυνατότητα να μπορεί να λειτουργεί ως «παραμάγαζο» που μοιράζει αργομισθίες και παχυλούς μισθούς και κάθε λογής «εξυπηρετήσεις» προς ποδοσφαιρικούς και πολιτικούς «φίλους». «Δουλίτσα να γίνεται», γενικώς…

Μόνο που έτσι απλώς προετοιμάζεται το επόμενο σκάνδαλο με πρωταγωνίστρια κάποια διοίκηση της ΕΠΟ. Και η όποια εκστρατεία κάθαρσης απλώς θα αλλάξει τα πρόσωπα αλλά όχι τις δομές.

MUST READ

Αυτή είναι η βαθμολογία της Euroleague μετά το τέλος της 10ης αγωνιστικής (pic)

ΥΓ. Γιώργο Σαββίδη ανώνυμες απαντήσεις δεν… δεχόμαστε. Είπαμε η διαφήμιση να είναι «ανταποδοτική». Όσο για τις αξίες σου; Αν εξωτερικεύονται με emoticons και σε οδηγούν στην ανάγκη να κλαις από τα γέλια, καλό θα είναι να το «δουλέψεις»