Γιώργος Καραμπέτσος : Ο «Σαντάμ», ο εθνικός πάγκος και οι… συμπτώσεις

Σε παράξενη συγκυρία το ελληνικό βόλει. Και μια μεγάλη συζήτηση γύρω του, αναφορικά με τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας Γιώργο Καραμπέτσο. Συζήτηση δυστυχώς προς λάθος κατεύθυνση. Για τους χειρισμούς, τις αποφάσεις. Και δυστυχώς για την μόνιμη αίσθηση ελλείμματος στο αυτονόητο της ισονομίας.

Δεν θα έπρεπε να είναι έτσι. Είναι όμως. Οι φωνές μέσα στο Σαββατοκύριακο για τον τρόπο της επανεκκίνησης του πρωταθλήματος γυναικών είναι χαρακτηριστικές. Ομάδες, παράγοντες, άνθρωποι που αγαπούν και υπηρετούν το σπορ… ανεβασμένοι στα κάγκελα. Γιατί; Διότι ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας κατά τα γνωστό άσμα «άλλα λέω και άλλα κάνω» έχει προκαλέσει αδιέξοδα με τις επιλογές του. Καταγράφηκαν όλα αυτά. Σε δηλώσεις. Σε ανακοινώσεις. Δεν πρόκειται για αυθαίρετα συμπεράσματα, αλλά για μια πραγματικότητα που οι μυημένοι την καταλαβαίνουν χρόνια τώρα. Από το 2018 και την περίφημη απόφαση, ο προπονητής του Παναθηναϊκού Γιώργος Ανδρεόπουλος να είναι ταυτόχρονα και ο προπονητής της εθνικής Ελλάδας.

Από τότε, μέχρι σήμερα εκείνοι που διαβάζουν τα «σημάδια» καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα. Πως από τις «βασικές αποφάσεις» του προέδρου της ΕΟΠΕ υπάρχει μονίμως ένας σύλλογος ευνοημένος. Και μπόλικοι να αναζητούν το δίκαιο τους. Προ ημερών ο Ολυμπιακός τον Καραμπέτσο τον χαρακτήρισε «Σαντάμ Χουσείν» αν θέλετε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Για να τα βάλουμε όμως σε μια σειρά: Το 10.gr έχει καταγράψει το ρόλο της Ομοσπονδίας με θέα στο άνοιγμα της Volleyleague Γυναικών. Στο «πως» ο πρόεδρος της, με την αλλαγή… πλεύσης στις θέσεις του, έβαλε την υπογραφή του στη μετατροπή της κορυφαίας κατηγορίας του γυναικείου βόλεϊ σε ένα αλλοιωμένο πρωτάθλημα. Πως το μετέτρεψε σε ένα πρωτάθλημα παρωδία δίχως κανένα κριτήριο ισονομίας.

Σταθήκαμε επίσης στο θέμα της επιλεκτικής ενημέρωσης από πλευράς Ομοσπονδίας, σε συγκεκριμένες ομάδες, για την επανεκκίνηση του πρωταθλήματος. Και χθες αποκαλύψαμε το… παράθυρο που άνοιξε, τελευταία ημέρα των μεταγραφών για τη Volleyleague Ανδρών. Όλες αποφάσεις του προέδρου. Όλες οι επιλογές και οι κινήσεις του ευνοούν σταθερά συγκεκριμένα σωματεία. Κινήσεις «που θα τις έκανε ευκολότερα ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού, όχι ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας» όπως λένε οι κακές γλώσσες.

Οι ίδιες που επαναφέρουν εκείνη την υπόθεση του ΄18 ως την πρώτη «ένδειξη» για το τι συμβαίνει. Και τι θα ακολουθήσει. Το χαρακτηριστικό παράδειγμα του «ομοσπονδιακού» Δημήτρη Ανδρεόπουλου: Ο Γιώργος Καραμπέτσος έδωσε το τιμόνι του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος τον Απρίλιο του 2018 στον Δημήτρη Ανδρεόπουλο, ενώ εκείνος βρίσκεται από το 2014 μέχρι σήμερα στον Παναθηναϊκό. Από τότε η ΕΟΠΕ εξακολουθεί να αγνοεί επιδεικτικά τις φωνές αρκετών ομάδων της Volleyleague Aνδρών που διαμαρτύρονται, υποστηρίζοντας ότι είναι λάθος να συμβαίνει κάτι τέτοιο.

Δεν είναι πολλές οι φορές στην ιστορία του Ελληνικού αθλητισμού που ένας τεχνικός έχει διπλή ιδιότητα και εργάζεται τόσο στην εθνική ομάδα όσο και στο εγχώριο πρωτάθλημα, ευρισκόμενος στον πάγκο ενός εκ των δυο «αιωνίων». Ο διπλός αυτός ρόλος του Δημήτρη Ανδρεόπουλου, δημιουργεί συνθήκες που αγγίζουν τα όρια του αθέμιτου ανταγωνισμού. Για εκείνα που καταλαβαίνει ο καθένας. Αλλά και για άλλα που αφορούν στην οικογένεια του βόλει. Θα ακούσεις δηλαδή κάποιους μυημένους να εξηγούν πως ο Ομοσπονδιακός τεχνικός έχοντας άμεση πρώτη εικόνα για τους νεαρούς σε ηλικία Έλληνες αθλητές, έχει και προβάδισμα σε πιθανές μεταγραφικές αναζητήσεις. Μπορεί να καλέσει παίκτες, να μιλήσει μαζί τους, να τους δοκιμάσει σε προπονήσεις. Να χτίσει σχέσεις. Πράγματα αυτονόητα που όπως ίσως αδικούν τον καλό τεχνικό και τις προθέσεις του, αλλά σίγουρα δεν αγγίζουν τον Γιώργο Καραμπέτσο.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Τον ίδιο άνθρωπο που οι χειρισμοί του αυτές τις ημέρες έχουν πραγματικά δημιουργήσει ένα τεράστια κύμα αμφισβήτησης. Εκείνον που αντί να απαντά σε εύλογα ερωτήματα, προσθέτει και άλλα. Αδιέξοδο; Ίσως. Από την άλλη ακούγοντας από ανθρώπους του βόλει ατάκες του στιλ « Οι μάσκες έπεσαν για τον… Σαντάμ Χουσείν» αντιλαμβάνεσαι πως όλο αυτό που συμβαίνει, δεν αποκλείεται σύντομα να φέρει εξελίξεις. Αναγκαίες. Ου μην και αναπόφευκτες.