Ο Πάπας Φραγκίσκος συνεχάρη τον Σίνερ για το Αυστραλιανό Όπεν κι έστειλε το δικό του μήνυμα για τον αθλητισμό

Ο Πάπας Φραγκίσκος συνεχάρη τον Γιάνικ Σίνερ, θριαμβευτή του Australian Open αλλά και τους Ιταλούς, υποδεχόμενος την αντιπροσωπεία από το Real Club de Tenis Barcelona στο Βατικανό με την ευκαιρία της 125ης επετείου του αθλητικού συλλόγου.

«Πρέπει να συγχαρούμε τους Ιταλούς γιατί κέρδισαν στην Αυστραλία», είπε ο 87χρονος Πάπας, του οποίου το πιο γνωστό αθλητικό πάθος είναι το ποδόσφαιρο.

Διαβάστε επίσης: «Σεισμός» στο ευρωπαϊκό μπάσκετ: «Το ΝΒΑ θα εξαγοράσει την Euroleague και θα την αλλάξει»

Ο 22χρονος Σίνερ κέρδισε τον Ρώσο Ντανιίλ Μεντβέντεβ στον τελικό του Australian Open, ξεπερνώντας το μειονέκτημα των δύο σετ, φτάνοντας στη νίκη με 3-6 3-6 6-4 6-4 6-3.

Ο Ιταλός κατάγεται από τη γερμανόφωνη περιοχή των Άλπεων του Νότιου Τιρόλου και αρχικά ασχολήθηκε με το σκι πριν στραφεί στο τένις στα νιάτα του.

Ο Πάπας Φραγκίσκος με αφορμή τη νίκη του Σίνερ είπε στην ομιλία του στα ισπανικά ότι «είναι επίσης δυνατό να αντλήσουμε μαθήματα ζωής από το τένις», υπογραμμίζοντας ότι ο αθλητισμός προσφέρει ευκαιρίες για την ανάπτυξη κάθε ανθρώπου και της κοινωνίας.

Ο Πάπας τόνισε ότι στο τένις, ένα ατομικό άθλημα ή ένα άθλημα ζευγαριού και όχι ομαδικό, «φαίνεται ότι η πρόκληση μεταξύ των παικτών έχει να κάνει πάνω απ’ όλα με την επιθυμία να επικρατήσουν του αντιπάλου», αλλά «στην πραγματικότητα, όπως ερμηνεύει η αγγλική καταγωγή του, είναι μια έκφραση ανοίγματος  και διαλόγου με άλλους πολιτισμούς. Στο τένις, όπως και στη ζωή, δεν μπορούμε πάντα να κερδίζουμε», είπε ο Πάπας, «αλλά θα είναι μια πλούσια πρόκληση αν, παίζοντας ευγενικά και σύμφωνα με τους κανόνες, μάθουμε ότι δεν είναι αγώνας, αλλά διάλογος που συνεπάγεται προσπάθεια και μας επιτρέπει να βελτιωθούμε. Το να αντιλαμβανόμαστε λίγο τον αθλητισμό όχι μόνο ως μάχη αλλά και ως διάλογο. Υπάρχει ένας διάλογος που, στην περίπτωση του τένις, συχνά γίνεται καλλιτεχνικός».

Για τον Ποντίφικα, αυτή είναι μια διδασκαλία για την οποία μπορεί κανείς να προβληματιστεί ευρύτερα, κοιτάζοντας μέσα του:  «Στον αγωνιστικό χώρο, όπως και σε αυτόν της ύπαρξης, άλλοτε νιώθουμε μόνοι, άλλοτε υποστηριζόμενοι από εκείνους που παίζουν μαζί μας αυτό το παιχνίδι της ζωής. Αλλά, ακόμα και όταν παίζουμε «μόνοι μας», αισθανόμαστε πάντα την παρουσία του Κυρίου που μας διδάσκει τι σημαίνει σεβασμός, κατανόηση και ανάγκη για συνεχή επικοινωνία με τους άλλους».

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Τέλος, ο Πάπας συνέστησε να λαμβάνεται υπόψη η ανθρώπινη και πνευματική ανάπτυξη πρώτα και κύρια σε όσους εργάζονται με παιδιά στον αθλητισμό, «που ονειρεύονται ένα αθλητικό μέλλον αριστείας», γιατί «ο αθλητισμός πρέπει να βοηθήσει σε αυτό» και υπογράμμισε ότι «οι ανάγκες προπόνησης δεν μπορεί να υπερισχύσει της ολοκληρωμένης ανάπτυξής τους».
Εξ ου και η πρόσκληση για φροντίδα των μικρών παιδιών, εκείνων που «μπορούν να επωφεληθούν από τις αξίες του αθλητισμού σε πολύπλοκα κοινωνικά περιβάλλοντα».