Απόστολος Τσιτσιπάς για ξεσπάσματα Στέφανου: «Αντιδρώ σαν σάκος του μποξ»

Ακολουθούν αποσπάσματα από την συνέντευξη:

Γνωρίζοντας πως όλα σας τα παιδιά ασχολούνται με το τένις, έχετε νιώσει ότι τα πιέσατε προς εκείνη την κατεύθυνση;
«Ελπίζω να μην τα έχω πιέσει, θα ήθελα η επιλογή να ήταν καθαρά δική τους, γιατί όταν έχεις επιλέξει να κάνεις κάτι που αγαπάς στη ζωή σου τότε θα είσαι και απόλυτα ευτυχισμένος. Προς το παρόν δεν έχω δεχτεί τέτοια παράπονα. Θα έλεγα πως σαν επαγγελματίες του χώρου προσπαθήσαμε να τους ενθαρρύνουμε και να τους εμπνεύσουμε.

Νομίζω τα αγόρια έχουν μία πιο ιδιαίτερη και κοντινή σχέση με τη μητέρα τους, τουλάχιστον συναισθηματικά, ίσως αυτό βοήθησε να ακολουθήσουν τα βήματά της στο επαγγελματικό τένις. Εγώ από την πλευρά μου, ως προπονητής, δεν είχα να κάνω τίποτα άλλο από το να ακολουθήσω την απόφασή τους και να στηρίξω την επιλογή αυτή προς το επαγγελματικό τένις».

Διαβάστε επίσης: Κάνααν: Το σπάνιο 0/7 και η αλλαγή διακόπτη την πιο κρίσιμη στιγμή! (vids)

Δηλαδή η μαμά έχει πολύ ενεργό ρόλο καταλαβαίνω…
«Φυσικά, έχει ενεργό και πολύ σημαντικό ρόλο. Δε συμμετέχει τόσο πολύ στις προπονήσεις σαν φυσική παρουσία διότι είναι απασχολημένη με το σπίτι και τις τρέχουσες οικογενειακές υποχρεώσεις -η κόρη μας, η μικρή της οικογένειας, είναι ακόμα μαθήτρια, έχει το σχολείο της και τις δικές της υποχρεώσεις-, προσπαθεί όμως να αφουγκράζεται τις ανάγκες που υπάρχουν, να δίνει τη σοφία της και να βοηθάει με τη μεγάλη της εμπειρία. Ίσως να είχε λιγότερο άγχος αν μπορούσε να συμμετέχει πιο πολύ στις αγωνιστικές προπονήσεις των παιδιών, γιατί δεν είναι εύκολο να διαχειριστείς όλα αυτά τα συναισθήματα και την πίεση των προκλήσεων με τον καλύτερο τρόπο ως γονέας. Όταν ένας αθλητής έχει φτάσει σε αυτό το υψηλό επίπεδο, συνεχώς προκύπτουν καινούριες προκλήσεις. Ακόμα και για εμάς είναι κάτι καινούριο, μαθαίνουμε από όλη αυτή τη διαχείριση».

Εσάς με τη σύζυγό σας ήταν το τένις αυτό που σας έφερε κοντά;
«Ελπίζω να μην ήταν μόνο το τένις που μας έφερε κοντά (γέλια). Όντως συναντηθήκαμε στα γήπεδα του Ομίλου Αντισφαίρισης Αθηνών, κάπου έπρεπε να γνωριστούμε και έτυχε να είναι στα γήπεδα του τένις. Αλλά νομίζω αυτό θα συνέβαινε οπουδήποτε, όπως με όλους τους ανθρώπους που νιώθουν ότι τους αγγίζει μια άλλη ψυχή και απολαμβάνουν αυτήν έλξη και την αγάπη. Στη δική μας περίπτωση, μέσα από το τένις ζήσαμε και ζούμε ένα πολύ συναρπαστικό ταξίδι, συναισθηματικά δεθήκαμε σαν ζευγάρι, αλλά και αργότερα ως οικογένεια με παιδιά».

Μου δίνετε την αίσθηση ότι είστε πολύ ήρεμος άνθρωπος. Πώς αντιδράτε στα ξεσπάσματα του Στέφανου που τον έχουμε δει να έχει κατά καιρούς σε αγώνες;
«Σαν σάκος του μποξ, σαν κυματοθραύστης. Νομίζω είναι φυσικό επόμενο ένας αθλητής με τόσο μεγάλη πίεση μέσα στον αγώνα να έχει και τέτοιες αντιδράσεις. Σίγουρα δεν πρέπει να ξεπερνά τα όρια και να προσβάλλει τους γύρω του και το κοινό, όμως πολλές φορές, μεγάλοι αθλητές, ακόμη και το νούμερο 1 του κόσμου, διαμαρτύρονται προς την ομάδα τους. Σίγουρα εμείς ως επαγγελματίες του χώρου μπορούμε να καταλάβουμε τις συναισθηματικές διακυμάνσεις ενός αθλητή σε έναν αγώνα. Ως ομάδα του αθλητή γνωρίζουμε καλά τι συμβαίνει εκείνη τη στιγμή και το μόνο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε είναι να χαμογελάσουμε και να του δώσουμε θετική ενέργεια για να συνεχίσει τον αγώνα. Αυτή νομίζω πρέπει να είναι η στάση μας. Εννοείται, φυσικά, πως όταν μας προσβάλλει πρέπει να ζητήσει συγγνώμη, αλλά είναι μέρος του παιχνιδιού».

Μετά, στο σπίτι δηλαδή, μπορεί να τον συμβουλεύσετε διαφορετικά και να το συζητήσετε παραπάνω;
«Μετά από κάθε αγώνα είθισται να κάνουμε τον απολογισμό του αγώνα. Αναλύουμε τα βίντεο, τα στατιστικά, και συζητάμε όλες τις πτυχές του. Τι κάναμε καλά, τι τελικά θα μπορούσαμε να κάνουμε καλύτερα. Υπάρχει μία ανάλυση όλων των παραμέτρων, βλέπεις τα θετικά, τα αρνητικά, και τι μπορείς να διορθώσεις ώστε να αυξήσεις την απόδοση την επόμενη φορά.

Συζητήθηκε αρκετά η ένταση με τη μαμά κατά τη διάρκεια του αγώνα με τον Μεντβέντεφ. Εκεί τι ακριβώς έγινε;
«Τίποτα δεν έγινε, απλώς ο Στέφανος της είπε «σε παρακαλώ, δε θέλω να ακούσω τίποτα, αν μπορείς φύγε από το γήπεδο», κάπως έτσι. Η μαμά νοιάστηκε για τον γιο της, γνωρίζει το άθλημα, και προσπάθησε να του δώσει κάποιο κίνητρο, να τον ανεβάσει ψυχολογικά, γιατί πίστευε πως το χρειαζότανε. Εγώ όμως ήξερα ότι ο Στέφανος ήταν σε μια πολύ περίεργη ψυχολογική κατάσταση γιατί την ημέρα εκείνη είχαμε αναμονή τουλάχιστον δώδεκα ώρες στο γήπεδο. Ήμουν δέκα ώρες στα αποδυτήρια με τον Στέφανο, ενώ η σύζυγός μου ήταν δέκα ώρες στο ξενοδοχείο και όταν ενημερώθηκε πως θα ξεκινήσει ο αγώνας ήρθε να τον δει. Δεν μπορούσε να ξέρει την ψυχική διάθεση του Στέφανου, εκεί βρίσκεται η παρεξήγηση νομίζω. Του μιλούσε στη γλώσσα της, κάποια πράγματα δεν τα κατάλαβα γιατί δε μιλάω τόσο καλά τη γλώσσα της συζύγου μου, και της είπε «φύγε από το γήπεδο» και καλά της είπε. Εκείνη τη στιγμή ο αθλητής προσπαθεί να βρει λύσεις και να να βρει το κίνητρο, τον λόγο για τον οποίο βρίσκεται μέσα στο γήπεδο και παλεύει. Αυτοί οι αθλητές στα τόσο μεγάλα τουρνουά, κάνουν έναν διαφορετικό αγώνα κάθε μέρα, και πρέπει, εκτός από το να κερδίζουν για να προστατεύσουν τη βαθμολογία τους, τους πόντους και τα χρήματα, να αποδεικνύουν ότι είναι καλοί, καθώς και τον λόγο που βρίσκονται στο γήπεδο».

Ο Στέφανος είναι πολύ ενεργός στα σόσιαλ μίντια και συχνά εκφράζει την άποψή του προκαλώντας διάφορα σχόλια. Το παρακολουθείτε όλο αυτό εσείς;
«Ο Στέφανος έχει και μία καλλιτεχνική φλέβα, έχει δικό του κανάλι στο YouΤube και θέλει να εκφράζεται μέσα από αυτή την πλατφόρμα. Θα ήθελε δηλαδή να είναι ΥouTuber, εάν δεν ήταν επαγγελματίας αθλητής. Νομίζω όλοι όσοι ασχολούνται με αυτές τις πλατφόρμες λένε ελεύθερα τη γνώμη τους και αυτό που τους εκφράζει, χωρίς να έχουν κάποια προκατάληψη για κάτι, απλώς βλέπουν κάτι και λένε την άποψή τους. Ο Στέφανος, όσες φορές έχει εκφραστεί, σε καμία περίπτωση δε σκοπεύει να κάνει πολιτική, ή να προκαλέσει κάποιον. Όταν δει κάτι και του αρέσει, θα το πει.

Ίσως έχει και ένα είδος αφέλειας αυτό, αλλά έτσι νιώθει. Στο τέλος της ημέρας, όλοι μας θα πρέπει να έχουμε έναν βαθμό ελευθερίας μέσα μας, να μπορούμε να εκφραστούμε, και να πούμε αυτό που νιώθουμε, χωρίς φυσικά να προσβάλλουμε τον διπλανό μας. Δεν μπορώ αυτή τη στιγμή να κάνω αξιολόγηση όσων έχει πει ο Στέφανος, αλλά δε νομίζω μέχρι σήμερα να έχει προσβάλει κάποιον. Δεν παρακολουθώ πάντα τα σόσιαλ μίντια, αλλά αν υπάρχει κάτι που προσβάλλει κάποιον, εγώ θα είμαι ο πρώτος που θα ζητήσει συγγνώμη για την προσβολή. Ο Στέφανος κάνει τόσες πολλές φιλανθρωπίες, βοηθάει τόσους ανθρώπους και τους βοηθάει συνέχεια. Δε θέλει να κάνει πολιτική, αγαπάει αυτό που κάνει, και θα το κάνει μόνο και μόνο επειδή το αγαπάει».

Τον βλέπουμε πάντα και στο πλευρό της εθνικής ομάδας…
«Αγαπάει την πατρίδα του και θέλει να προσφέρει στην εθνική ομάδα, και γι’ αυτό πάντα επιδιώκει να προσφέρει το καλύτερο σε όλους τους τομείς. Έπαιξε φέτος στην Ομάδα Davis Cup, χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία, λόγω τραυματισμού στο US OPEN. Οι μέρες προετοιμασίας δεν ήταν αρκετές, ώστε να ανταπεξέλθει στους 3 αγώνες που έπρεπε να παίξει σε λιγότερο από 24 ώρες. Έπαιξε 9 σετ σε 16 ώρες. Ήταν όμως δική του απόφαση, το έκανε με γνώμονα το καλό της ομάδας. Δυστυχώς πιέστηκε στη συνέχεια λόγω των υποχρεώσεών του στην ATP, έκανε υπερβάσεις, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί στο τέλος της σεζόν. Όλοι οι Έλληνες αθλητές που υπηρετούν τα εθνικά χρώματα δίνουν πάντα τον καλύτερο εαυτό τους. Αυτό έκανε και ο Στέφανος και δεν το μετάνιωσε».

Έχετε ακούσει κάποιο σχόλιο για τον Στέφανο που σας έχει στεναχωρήσει πάρα πολύ;
«Αυτό που με πειράζει κάποιες φορές είναι όταν βλέπω κακοπροαίρετες κριτικές, χωρίς ο άλλος να έχει καμία απολύτως γνώση του τι συμβαίνει. Πάνω στη σκηνή βλέπεις κάποια πράγματα αλλά δεν μπορείς να κρίνεις γιατί υπάρχουν πολύ περισσότερα από πίσω. Δε χρειάζεται να είμαστε κακοπροαίρετοι απέναντι στους αθλητές αυτού του επιπέδου γιατί η αποστολή τους είναι πάρα πολύ δύσκολη.
Ναι μεν να υπάρχει κριτική που μπορεί να τον βοηθήσει να βελτιωθεί, αλλά όχι αφορισμοί και εκφράσεις «είναι κακό παιδί ο Στέφανος». Όταν κάποιος δε γνωρίζει τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου, δεν μπορεί να λέει τέτοια πράγματα, γιατί αυτό επηρεάζει πολύ τους αθλητές. Και σας λέω ξανά πως τους χρειαζόμαστε τόσο πολύ, είναι τεράστια παρακαταθήκη για τη χώρα. Η προβολή της χώρας είναι τεράστια, ειδικά με τους αθλητές του τένις γιατί ταξιδεύουν σε όλο τον πλανήτη. Κάθε εβδομάδα ταξιδεύουν σε διαφορετικό μέρος. Είναι μοναδικό γιατί στα ταξίδια που κάνουμε κατά καιρούς έχουμε φτάσει στο σημείο να επισκεφθούμε και πρωθυπουργούς, μας έχουν προσκαλέσει σε προεδρικά μέγαρα, αυτό από μόνο του λέει κάτι. Αυτοί οι αθλητές είναι πρέσβεις της χώρας στο εξωτερικό. Κάθε μέρα εκπροσωπούν τη χώρα τους μέσα από τους αγώνες τους».

Είναι δύσκολο να είσαι μπαμπάς και προπονητής ταυτόχρονα;
«Είναι ιδιαίτερο. Σίγουρα έχει κάποιες δυσκολίες, συναισθηματικά περισσότερο, γιατί κάποια συναισθήματα πρέπει να τα διαχειριστείς. Ως πατέρας νοιάζεσαι πολύ περισσότερο για τον αθλητή γιατί δε θες να τραυματιστεί ψυχικά. Μέσα από την πίεση των αγώνων πάντα υπάρχουν ψυχολογικοί κραδασμοί στους οποίους πρέπει ως γονέας να δώσεις σημασία γιατί θες το παιδί σου να είναι υγιές και να ζήσει μία σωστή ζωή. Σε ό,τι αφορά το επαγγελματικό κομμάτι, αυτή είναι η δουλειά μου και προσπαθώ να την κάνω όσο καλύτερα μπορώ, να μάθω όσο γίνεται περισσότερα πράγματα, να συνεργαστώ όσο καλύτερα γίνεται με τον Στέφανο και τα υπόλοιπα παιδιά της οικογένειας».

Τον συμβουλεύετε και για την προσωπική του ζωή; Έχει κάνει ο ίδιος γνωστή τη σχέση του. Του λέτε τη γνώμη σας;
«Όταν μου τη ζητάει, εννοείται. Προσπαθώ πάντα να είμαι κοντά του, να συζητάμε όταν θέλει τη βοήθειά μου. Είναι ένας άλλος τομέας της ζωής του η προσωπική του ζωή, και γι’ αυτό θέλω να είμαι διακριτικός. Αλλά πάντα οι γονείς σε αυτό το κομμάτι συμβουλεύουν, και τα παιδιά, όταν ξεκινούν να κάνουν σχέσεις, δέχονται αυτές τις συμβουλές γιατί συχνά μπορεί να υπάρχουν δυσκολίες και ιδιαιτερότητες. Ειδικά για τον Στέφανο, και όσους κάνουν πρωταθλητισμό, είναι ένα κομμάτι για το οποίο δεν έχει τόσο μεγάλη εμπειρία όσο άλλα παιδιά που ζουν μία πιο φυσιολογική ζωή. Ο Στέφανος δεν έχει περάσει από όλες τις σχολικές βαθμίδες, δεν έχει πάει πανεπιστήμιο, που είναι μια πιο ομαλή εξέλιξη. Μέσα από τον πρωταθλητισμό κάνεις πιο πολλές θυσίες και είσαι πιο απομονωμένος».

Θέλω να σας ρωτήσω για αυτό το βλέμμα της κοπέλας του, Πάολα Μπαντόσα, όταν ήσασταν στο μποξ σε αγώνα του Στέφανου, που συζητήθηκε.
«Περνούσε μία πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής της, λόγω του τραυματισμού της, πράγμα το οποίο θα την κράταγε εκτός αγώνων για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Έχει και εκείνη πιεστεί πολύ από το τένις και η οικογένειά της έχει κάνει μεγάλη προσπάθεια να τη βοηθήσει. Ένιωσε την πίεση, είδε τον εαυτό της στη θέση του Στέφανου. Ίσως ήταν εκείνη η στιγμή της υπερπροσπάθειας του Στέφανου να νικήσει. Σίγουρα δεν ήταν κάτι προσωπικό. Απλώς ήταν η ένταση της στιγμής τίποτα παραπάνω».

Είστε εντάξει δηλαδή;
«Ναι, μια χαρά είμαστε…»