Το Νο.2 του ελληνικού τένις και Νο. 176 στην παγκόσμια κατάταξη μιλάει αποκλειστικά στο «10» - Η σκληρή δουλειά, οι κόποι που ανταμείβονται, οι οικονομικές και αγωνιστικές δυσκολίες, οι στόχοι και η σχέση της με την Μαρία Σάκκαρη.
Τα λαμπερά φώτα του παγκόσμιου τένις είναι ικανά να «θαμπώσουν» τους απλούς θεατές και να «κρύψουν» τις τρομερές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι τενίστες και οι τενίστριες που δεν βρίσκονται στις πρώτες 100 θέσεις των παγκόσμιων κατατάξεων των ATP και WTA.
Τα χρυσά χορηγικά συμβόλαια, τα μεγάλα χρηματικά έπαθλα και οι εκατομμύρια followers είναι η μία πλευρά του παγκοσμίου τένις. Η «βιτρίνα». Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά. Η πλευρά όσων «παλεύουν με νύχια και με δόντια για να πετύχουν τους στόχους τους», όπως δήλωσε χαρακτηριστικά η Δέσποινα Παπαμιχαήλ, μιλώντας αποκλειστικά το «10».
Η Ελληνίδα, που βρίσκεται στο Νο. 176 της παγκόσμιας κατάταξης της WTA, διαλύει τον μύθο που θέλει τους τενίστες και τις τενίστριες να ζουν μια χλιδάτη ζωή και αποτυπώνει πλήρως τη σκληρή πραγματικότητα, που βιώνουν όσοι δεν βρίσκονται στο Top-100.
Η Δέσποινα Παπαμιχαήλ είναι το Νο.2 του ελληνικού τένις, πίσω από την Μαρία Σάκκαρη, με την 29χρονη τα τελευταία δύο χρόνια να βρίσκεται σταθερά στο Top-200 της WTA. Μια αθλήτρια, η οποία σε κερδίζει με το πάθος και τον… τσαμπουκά που βγάζει μέσα στο κορτ, αλλά και με το ήθος, την ευγένεια και την ωριμότητά που βγάζει όταν συνομιλείς μαζί της.
Μια τενίστρια που αγωνίζεται στις κορυφαίες διοργανώσεις και έχει κατακτήσει 15 τίτλους σε επαγγελματικό επίπεδο (ITF). Μια πρωταθλήτρια, που έχει λάβει μέρος σε προκριματικά Grand Slam και έχει αντιμετωπίσει τενίστριες τοπ επιπέδου, όπως η Καρολίνα Πλίσκοβα.
Πέρσι είχε 40 νίκες σε 72 παιχνίδια. Ανάμεσά τους η νίκη που πέτυχε στον πρώτο γύρο των προκριματικών του US Open απέναντι στην Ρενάτα Ζαραζάουα, Νο. 121. Το αστέρι του μεξικάνικου τένις. Η Δέσποινα Παπαμιχαήλ στην καριέρα της έχει πετύχει περισσότερες από 450 νίκες σε επαγγελματικό επίπεδο. Νίκες, οι οποίες φαινομενικά θα μπορούσαν να της χαρίσουν τα πλεονεκτήματα που έχουν οι κορυφαίες τενίστριες του κόσμου. Όπως πχ. έναν προπονητή, που θα ταξιδεύει μαζί της και θα είναι επικεντρωμένος μόνο σε αυτήν.
Όπως λέει με παράπονο «εγώ μοιράζομαι προπονητή με άλλα δύο κορίτσια που σημαίνει ότι τα έσοδα μου δεν μου δίνουν το δικαίωμα να έχω 100% έναν προπονητή δικό μου το οποίο σίγουρα θα με βοηθούσε να ανεβάσω ακόμα περισσότερο το επίπεδό μου» και παράλληλα εκφράζει την επιθυμία της να βρεθούν χορηγοί, που θα στηρίξουν οικονομικά τους Ελληνες τενίστες και θα τους βοηθήσουν να φτάσουν στον κορυφαίο επίπεδο. «Ελπίζω ο κόσμος να μάθει, να αγαπήσει περισσότερο το τένις και να βοηθήσει άτομα σαν και εμένα που παλεύουμε με νύχια και με δόντια να πετύχουμε τους στόχους μας», ανέφερε.
Αυτό που σε μαγνητίζει στην Δέσποινα είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζει τα πράγματα. Η καλοσύνη που βγάζουν τα λεγόμενά της. Δεν ξεχνάει όσους την έχουν βοηθήσει και την έχουν στηρίξει σε αυτό το ταξίδι. Οπως είναι η ελληνική ομοσπονδία τένις. «Η ελληνική ομοσπονδία τένις έχει περιορισμένους πόρους και στα πλαίσια αυτών των πόρων με βοήθησε στο παρελθόν και την ευχαριστώ για αυτό. Χορηγοί κατά διαστήματα υπήρξαν ελάχιστοι για να είμαι ειλικρινής. Δεν παύω να είμαι ευγνώμων για αυτά τα άτομα αλλά η αλήθεια είναι ότι το τένις είναι οικονομικά ίσως το πιο απαιτητικό άθλημα», ανέφερε.
Οι δυσκολίες που αντιμετώπισε για να φτάσει στο Top-200 ήταν πολλές, αλλά δεν το έβαλε κάτω ούτε μια στιγμή. Δεν την «λύγισαν» οι τραυματισμοί. Οι ατυχίες. Επεσε και σηκώθηκε ξανά. «Ο δρόμος για το τοπ200 δεν ήταν καθόλου εύκολος για μένα. Αν κάποιος σκεφτεί ότι στα 15 μου είχα ήδη βαθμολογία WTA, στα 17 μου κέρδισα τον πρώτο επαγγελματικό τίτλο και στα 18 μου ήμουν 350 κόσμου, μου πήρε αρκετά χρόνια να φτάσω εδώ που είμαι τώρα. Υπήρχαν δυσκολίες , τραυματισμοί αλλά είμαι περήφανη που δεν σταμάτησα να προσπαθώ και πλέον μπορώ να ονειρευτώ και να δουλέψω για να πετύχω τους πραγματικούς μου στόχους», ανέφερε χαρακτηριστικά, κερδίζοντας μια ακόμα φορά τις εντυπώσεις.
Τα συνεχόμενα ταξίδια σε όλο τον κόσμο μπορεί να γοητεύουν τους απλούς θεατές, που ακούν τους αγαπημένους τους αθλητές να βρίσκονται τη μία εβδομάδα στην Ευρώπη, την άλλη στην Αμερική και την επόμενη στην Ασία, αλλά η ζωή μιας τενίστριας του κορυφαίου επιπέδου, όπως είναι η Δέσποινα δεν είναι εύκολη, ειδικά σε περίοδο πανδημίας.
«Η ζωή μιας τενίστριας δεν είναι καθόλου εύκολη. Για να μην παρεξηγηθώ, νιώθω προνομιούχα που μπορώ να ταξιδεύω σε όλο τον κόσμο και να κάνω αυτό που αγαπώ ειδικά μέσα σε μια πανδημία που υπέφερε ο κόσμος παγκοσμίως και υπήρξαν τόσοι θάνατοι. Ωστόσο μιλώντας για τις απαιτήσεις του αθλήματος είναι αρκετά δύσκολο. Κάθε χώρα έχει διαφορετικούς κανόνες που εννοείται πρέπει να σεβόμαστε, κάθε μέρα γίνονται αλλαγές και σε κάθε τουρνουά πρέπει να κάνεις τέστ καθε 3 μερες και να είσαι ουσιαστικά κλεισμένος στο δωμάτιο. Οποιαδήποτε επαφή με άτομο μπορεί να σε φέρει σε ρίσκο και δεν είναι εύκολο να το διαχειριστείς. Βέβαια πλέον τα πράγματα έχουν χαλαρώσει λίγο και εύχομαι ειλικρινά να φτάσουμε στο τέλος αυτής της πανδημίας», δήλωσε στο «10».
Ο δρόμος για την εδραίωση στο top-200 είναι γεμάτος «αγκάθια». Ενας δρόμος που γίνεται ακόμα πιο δυσπρόσιτος, όταν πρόκειται να τον διαβεί μια τενίστρια από την Ελλάδα. Όπως εξηγεί η Δέσποινα Παπαμιχαήλ: «Γενικά είναι ένα δύσκολο επίτευγμα το να είσαι στις 200 καλύτερες του κόσμου. Το επίπεδο του γυναικείου τένις έχει ανέβει πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια. Η δυσκολία στην χώρα μας έγκειται περισσότερο στο ότι δεν υπάρχουν οι εγκαταστάσεις, προπονητές που θέλουν να ακολουθήσουν αυτό τον δύσκολο δρόμο και παίχτες τέτοιου επιπέδου που σε κάποια άλλη χώρα έχεις πολλούς οπότε μπορείς να κάνεις προπόνηση κάθε μέρα και να ανεβάζεις το επίπεδό σου έτσι. Βέβαια θα ήθελα να τονίσω ότι πλέον τα πράγματα στην Ελλάδα αλλάζουν, με την μεγάλη επιρροή του Στέφανου και της Μαρίας όλο και περισσότερος κόσμος ασχολείται και επενδύει στο άθλημα και είμαι σίγουρη ότι στο μέλλον θα δούμε περισσότερα παιδιά σε αυτή την βαθμολογία».
Η Παπαμιχαήλ στην καριέρα της έχει αγωνιστεί σε κορυφαίες διοργανώσεις σε όλο τον κόσμο και έχει αντιμετωπίσει τενίστριες, που έχουν γράψει ιστορία. Τενίστριες που έχουν δεκάδες τίτλους στο παλμαρέ τους και έχουν υπάρξει Νο.1 στον κόσμο. Όπως η Καρολίνα Πλίσκοβα, την οποία αντιμετώπισε τον Ιανουάριο του 2021, στον πρώτο γύρο του Αμπου Ντάμπι. Ενας αγώνας, που όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, την έκανε να δει διαφορετικά τα πράγματα και να πιστέψει στις δυνατότητές της. Ένα παιχνίδι – μάθημα για την Ελληνίδα τενίστρια.
«Ο αγώνας μου με την Πλισκοβα ήταν ένας αγώνας που με έκανε να δω τα πράγματα διαφορετικά και να πιστέψω σε εμένα. Πέρα το ότι το να παίζεις με μια αθλήτρια η οποία έχει υπάρξει νούμερο 1 είναι ένα όνειρο, εγώ το είδα ως πρόκληση και ως μέτρο σύγκρισης των επιπέδων. Βγήκα απο το ματς και ήδη στο μυαλό μου είχα το τι πρέπει να βελτιώσω για να φτάσω στο επίπεδο που θέλω να φτάσω. Η αλήθεια είναι ότι μου έδωσε μεγάλη αυτοπεποίθηση».
Η Τσέχα, μάλιστα, όπως προσθέτει η Δέσποινα Παπαμιχαήλ, είναι η δυσκολότερη τενίστρια που έχει αντιμετωπίσει στην καριέρα της. «Η πιο δύσκολη τενίστρια που έχω αντιμετωπίσει πιστεύω είναι η Πλισκοβα. Έχω παίξει και με την Κονταβειτ αλλά εκείνη την χρονική στιγμή δεν ηταν τοπ10», ενώ αποκάλυψε ότι τα ινδάλματά της είναι η «Ζιστίν Ενάν από τις πρώην παίκτριες και η Ασλει Μπάρτι από τις εν ενεργεία».
Το τένις είναι ένα πολύ μοναχικό άθλημα. Ισως το πιο μοναχικό σπορ. «Μια διαρκής μάχη με τον εαυτό σου», είχε γράψει ο Αντρέ Αγκάσι στην αυτοβιογραφία του. Πόσο δύσκολο είναι για μια τενίστρια να καταφέρει να ελέγξει τα συναισθήματά της, σε αυτό το επίπεδο;
«Είμαι ενα άτομο που διαχειρίζομαι τα συναισθήματά μου. Στις νίκες υπάρχει χαρά και στις ήττες πάντα μια πίκρα ωστόσο παίρνω τα θετικά και τα αρνητικά καθε παιχνιδιού και συνεχίζω», ανέφερε η Δέσποινα Παπαμιχαήλ, ενώ ερωτηθείς για το ποια ήταν η νίκη που πανηγύρισε περισσότερο, απάντησε: «Υπάρχουν νίκες βέβαια που είναι ξεχωριστές όπως μια νίκη μετά απο έναν τραυματισμό ή μια νίκη παίζοντας άσχημο τένις, αλλά παλεύοντας μέχρι τέλους. Βέβαια αν θα έπρεπε να διαλέξω, θα διάλεγα την νίκη μου στο US Open. Ήταν μια στιγμή που ονειρευόμουν απο μικρή και ένιωσα πραγματικά ευτυχισμένη».
Μια νίκη που ήρθε σε μια δύσκολη και πολύ απαιτητική επιφάνεια. Παρά το γεγονός, όμως, ότι στην σκληρή επιφάνεια πέτυχε ίσως τη σπουδαιότερη νίκη της καριέρας της, η ίδια επιλέγει ως αγαπημένη της την χωμάτινη. Εκεί που όπως τόνισε χαρακτηριστικά, είναι πιο αποτελεσματική. «Κάθε grand slam έχει κάτι το ξεχωριστό, δεν θα μπορούσα να διαλέξω. Λόγω επιφάνειας θα έλεγα ότι είμαι πιο αποτελεσματική στο χώμα, τουλάχιστον προς το παρόν», ανέφερε.
Η είσοδος αρχικά και η εδραίωση στη συνέχεια στο Top-200 δεν είναι το τέλος του ταξιδιού. Είναι το πρώτο βήμα για τα καλύτερα που έρχονται. Επόμενος στόχος το Top-100 της WTA και η συμμετοχή σε κυρίως ταμπλό ενός Grand Slam. «Ο στόχος πλέον είναι το τοπ100 και η συμμετοχή μου στο κυρίως ταμπλό στα grand slam. Έχω κερδίσει παιχτριες που είναι στο τοπ100 και κάθε φορά νιώθω όλο και πιο κοντά σε αυτό το επίπεδο. Δουλεύω σκληρά για να το πετύχω». Στόχοι που μπορούν να επιτευχθούν, καθώς έχει την ποιότητα και όλα όσα χρειάζεται για να καταφέρει να μπει στις 100 καλύτερες της παγκόσμιας κατάταξης.
Σε αυτή την προσπάθεια έχει στο πλευρό της την Μαρία Σάκκαρη. Την κορυφαία τενίστρια της χώρας μας και μια από τις καλύτερες στον κόσμο. Οι δύο τους γνωρίζονται από μικρές, με την Μαρία να βοηθάει στην εξέλιξη της Δέσποινας, δίνοντάς της συμβουλές. Η Σάκκαρη, όπως ανέφερε η Παπαμιχαήλ, είναι παράδειγμα για τις υπόλοιπες τενίστριες του τουρ. «Με την Μαρία γνωριζόμαστε απο όταν ήμασταν 14 χρόνων. Μου δίνει συμβουλές, πάντα μου έλεγε να το πιστεύω. Εκτός από τον εξαιρετικό της χαρακτήρα είναι η πιο παραδειγματική και πιο εργατική παίχτρια στο τουρ», κατέληξε η Ελληνίδα τενίστρια.