Η πρώτη ήταν όταν ο Λεκλέρκ δεν άφησε χώρο στον Χάμιλτον και η δεύτερη όταν κέρδισε μερικά μέτρα απόστασης.
Ο αγώνας στη Μόντσα έχει λάβει τέλος και ο Λιούις Χάμιλτον πηγαίνει στον άξιο νικητή Σαρλ Λεκλέρκ να τον συγχαρεί. Λίγο αργότερα, ανέφερε πως, όπως ο Μονεγάσκος, έτσι και ο Βρετανός θα γίνει λίγο πιο επιθετικός, καθώς θεωρεί πως ο αντίπαλός του έπρεπε να τιμωρηθεί (κάτι που δεν έγινε). Και ίσως να έχει δίκιο, που μάλλον έχει δίκιο.
Κατ’ αρχάς να αναφέρω πως ο Λεκλέρκ ήταν άξιος νικητής (το έγραψα παραπάνω). Και μπράβο του που παρά την απειρία, μπόρεσε να αντέξει στις επαναλαμβανόμενες επιθέσεις των ασημί μονοθεσίων της Mercedes. Πρώτα του Χάμιλτον και μετά του Βαλτέρι Μπότας. Το μοτέρ της Ferrari είναι τόσο ισχυρό, που ακόμα και με πιο «αργά» ελαστικά, που ακόμα και με το DRS των Mercedes ανοικτό, το κόκκινο αυτοκίνητο έμενε μπροστά και με σχετική άνεση.
Υπάρχουν, όμως, δύο φορές που ο Μονεγάσκος ήταν σε θέση… off-side για να χρησιμοποιήσουμε ποδοσφαιρικούς όρους. Η πρώτη ήταν όταν έκλεισε τον Χάμιλτον και η δεύτερη όταν κέρδισε μερικά μέτρα, «κόβοντας» στο «S».
Στην πρώτη περίπτωση, μετά το «S» μετά την τελική ευθεία, ακολουθεί μια παρατεταμένη δεξιά και μετά μια κοφτή αριστερή. Λίγο πριν φτάσουν οι δύο οδηγοί στην αριστερή, φαίνεται ξεκάθαρα πως ο Λεκλέρκ δεν αφήνει χώρο στον Χάμιλτον, που πατάει εκτός πίστας. Εκεί έπρεπε να γίνει κάτι.
Στη δεύτερη περίπτωση, στο «S» μετά την ευθεία, ο Λεκλέρκ κάνει λάθος και εκεί που ο Χάμιλτον βρισκόταν πίσω του, ο οδηγός της Ferrari «έκοψε» δρόμο, κερδίζοντας μερικά μέτρα παραπάνω. Αν και σε αυτό το επεισόδιο της μονομαχίας, κατά προσωπική μου άποψη, ο Λεκλέρκ δεν κέρδισε πάρα πολλά. Η άλλη πλευρά, όμως, θα μπορούσε να ισχυριστεί άλλα.
Εν πάση περιπτώσει, ο Λεκλέρκ κράτησε την άξια νίκη του, αλλά ίσως θα έπρεπε να τιμωρηθεί και αναγκαστικά να τη χάσει. Όπως λοιπόν το ’16 στο Μονακό ο Χάμιλτον έπρεπε να τιμωρηθεί που εμπόδισε τον Ρικιάρντο και δεν τιμωρήθηκε, όπως φέτος ο Φέτελ εμπόδισε τον Χάμιλτον και δικαίως τιμωρήθηκε, όπως ο Μαξ Φερστάπεν στην Αυστρία εμπόδισε τον Λεκλέρκ και δεν τιμωρήθηκε, ενώ έπρεπε, στη Μόντσα, έπρεπε να τιμωρηθεί ο Μονεγάσκος και εν τέλει δεν τιμωρήθηκε.
Αυτά…
Βεβαίως, όλοι όσοι ασχολούνται με το σπορ, θα γνωρίζουν πάρα πολύ καλά πως όταν ένας οδηγός κυνηγά τον τίτλο, είναι πιο προσεκτικός από τους άλλους που… δεν. Κι αυτός είναι ένας λόγος που ο Φερστάπεν για παράδειγμα οδηγεί πάρα πολύ επιθετικά. Ο Λεκλέρκ από τη μεριά του δεν πάει για πρωτάθλημα, άρα πιέζει περισσότερο. Θα ήταν εντελώς διαφορετικά τα πράγματα πχ. αν από τον αγώνα στη Μόντσα κρινόταν τίτλος. Αλλά όσο δεν έχει ελπίδες, μπορεί να είναι πιο… αεράτος.
Ο Χάμιλτον από τη μεριά του έχει περισσότερο ανάγκη τους βαθμούς και για αυτό μερικές φορές… κομπιάζει.
Λογικό…