Λογικό να χάνει η Ferrari τη μάχη από τη Mercedes, όταν η ίδια παλεύει με... έναν οδηγό και οι Γερμανοί με δύο!
Στους 50 βαθμούς έφτασε πλέον η διαφορά του Λιούις Χάμιλτον από τον Σεμπάστιαν Φέτελ στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Formula 1, με τον Βρετανό, την περίοδο που όλοι γνωρίζουν πως η Ferrari είναι πιο μπροστά, να έχει κερδίσει τους πέντε από τους έξι πρόσφατους αγώνες. Το γεγονός πως η Mercedes έχει κάνει βήματα εμπρός μετά το Σπα, είναι δεδομένο. Όπως δεδομένο είναι πως παλεύει με δύο οδηγούς και όχι με… έναν, όπως η Ferrari. Και παρακάτω θα καταλάβετε γιατί γράφεται αυτό.
Στη Ρωσία λοιπόν, όλοι επέκριναν τη νίκη του Χάμιλτον για τον τρόπο που την κατέκτησε. Ο Βαλτέρι Μπότας σε μια φάση, έκανε επιδεικτικά στην άκρη για να περάσει ο ομόλογός του στην ομάδα, με τους ανθρώπους της να δικαιολογούν αυτό το γεγονός, λέγοντας πως ο Χάμιλτον έπρεπε να προστατέψει τα ελαστικά του. Η αλήθεια είναι πως αυτή η κίνηση «ξένισε» λιγάκι. Τι λιγάκι δηλαδή… Αρκετά. Καθώς φέτος, ενώ η Ferrari είχε το δικαίωμα να κάνει το ίδιο σε έναν αγώνα, δεν το έκανε.
Πάντως, η προσωπική μου άποψη είναι πως από τη στιγμή που οι ομάδες έχουν δύο οδηγούς, έχουν κάθε δικαίωμα να κάνουν ό,τι αυτές νομίζουν. Και η Mercedes το κάνει για να αναδείξει πρωταθλητή – για πέμπτη φορά στην καριέρα του – τον Χάμιλτον. Εδώ, ο κόσμος κατέκρινε τις κινήσεις του Ρούμπενς Μπαρικέλο στη Ferrari που άφησε μερικές φορές κι αυτός επιδεικτικά τον Μίχαελ Σουμάχερ να κερδίσει, τη Mercedes δεν θα κατακρίνει; Απλά, η κίνηση της Mercedes «φαίνεται» περισσότερο, καθώς αφενός είναι πιο πρόσφατη και αφετέρου υπολείπεται λίγο των Ιταλών σε απόδοση. Τότε, τη δεκαετία του 2000, η Ferrari έκανε ό,τι ήθελε στις πίστες, εν αντιθέσει με τους Γερμανούς.
Όπως έγραψα, πάντως και παραπάνω, ανεξάρτητα από την απόδοση των ομάδων, κάθε μία έχει δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει από τη στιγμή που στο γκριντ έχει δύο οδηγούς. Για μερικούς αυτό είναι σωστό, για άλλους, πάλι, όχι.
Πάμε παρακάτω…
Βλέπουμε λοιπόν φέτος, πως στις περισσότερες μονομαχίες των δύο εταιρειών, υπάρχουν οι Χάμιλτον, Μπότας και Φέτελ, με τον Κίμι Ραϊκόνεν να… απουσιάζει. Όχι πάντα, αλλά τις περισσότερες φορές, βλέπουμε τα δυο Mercedes να «στριμώχνουν» τον Φέτελ, έχοντας τον Ραϊκόνεν αρκετά μακριά. Ας δούμε λοιπόν και αυτή την όψη του νομίσματος. Ίσως λοιπόν να ήταν εντελώς διαφορετικά τα πράγματα αν και ο Κίμι είχε μπει στην εξίσωση, αν βοηθούσε παραπάνω τον ομόλογό του. Από τη στιγμή που δεν γίνεται, οι δύο Mercedes έχουν το ελεύθερο σαν… δαγκάνες να εμποδίζουν τον Φέτελ. Και είναι ο νόμος της… ζωής (μαθηματικής). Οι περισσότεροι κερδίζουν τις περισσότερες φορές τους λιγότερους. Και ο ωριμότατος φέτος Κίμι, με πάρα πολύ όμορφη οδήγηση, θα μπορούσε να σταθεί αρωγός στον Φέτελ. Αλλά για διάφορους λόγους και προφανώς κακής στρατηγικής της Ferrari, συνήθως βλέπουμε ένα κόκκινο μονοθέσιο – του Φέτελ – να προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με δύο ασημί. Αλλιώς θα ήταν τα πράγματα σε απόλυτη ισορροπία 2-2 ή στο 1-2 υπέρ της Ferrari. Και εδώ φαίνεται η καλή δουλειά του Μπότας.
Τέλος, καλό θα ήταν να σκεφτούμε και κάτι άλλο που έγινε πριν το προσπέρασμα του Χάμιλτον στον Μπότας και όπως αυτό έγινε. Λίγο μετά την αλλαγή ελαστικών, όπου ο Φέτελ βρέθηκε μπροστά από τον Χάμιλτον, ο Βρετανός δεν κάθισε με σταυρωμένια τα χέρια. Πίεσε τη Mercedes του και πέρασε με ωραίο τρόπο, προσφέροντας τη συγκίνηση ενός προσπεράσματος που όλοι θέλουμε να βλέπουμε στη Formula 1. Ό,τι έκανε δηλαδή στο Σπα επί του Χάμιλτον ο Φέτελ και ό,τι ο Βρετανός επί των δύο Ferrari στη Μόντσα.
Συνοψίζοντας λοιπόν, η Ferrari εξακολουθεί να κρατάει τα ηνία από πλευράς απόδοσης, με τη Mercedes να έχει μειώσει τη διαφορά. Ο Κίμι θα μπορούσε να βοηθήσει περισσότερο την ομάδα του, χωρίς αυτό να σημαίνει πως ευθύνεται αυτός αποκλειστικά για το γεγονός που θέλει τον Φέτελ να μονομαχεί μόνος του τις περισσότερες φορές με τις Mercedes. Ο Μπότας κάνει εξαιρετική δουλειά στο να βοηθήσει τον δικό του ομόλογο, αλλά και ο Χάμιλτον από τη μεριά του, ναι μεν έχει στο πλευρό του τον Φινλανδό, αλλά φροντίζει κι αυτός να μας υπενθυμίζει συνεχώς γιατί είναι παγκόσμιος πρωταθλητής και γιατί παλεύει για τον τίτλο, δε. Έχει τη βοήθεια του Μπότας, αλλά κι αυτός καθορίζει την τύχη του με την εξαίρετη και επιθετική του οδήγηση.
Θυμηθείτε λίγο τα πρόσφατα προσπεράσματά του και θα καταλάβετε.