Τα μυστικά του ρύγχους της McLaren

Αρκετές ομάδες αναβάθμισαν τα αυτοκίνητά τους για τον αγώνα της Ισπανίας, αλλά η πιο ριζοσπαστική αλλαγή θα λέγαμε, ήταν η παρουσίαση από τη McLaren Renault, του νέου ρύγχους της. Και σε αυτό ξεχώριζαν τρία πράγματα. Οι τρεις οπές εμπρός, τα στηρίγματα δεξιά και αριστερά κατά μήκος της «μύτης», αλλά και τα στριφογυριστά πτερύγια, λίγο πιο κάτω και πίσω.

Θα αρχίσουμε αντίθετα, από το τελευταίο μέρος. Αυτά τα στριφογυριστά πτερύγια, ανάγκαζαν τον αέρα να… στριφογυρίζει. Γύρω γύρω δηλαδή, περνούσε από τις ειδικές αυτές πτέρυγες και η ροή του μετά πήγαινε στα barge boards και από εκεί, στο πίσω μέρος του μονοθεσίου. Σκοπός, η σταθερότητα βεβαίως και ο καλύτερος χειρισμός.

Όσον αφορά στα στηρίγματα αριστερά και δεξιά, ο αέρας περνούσε από εκεί από ειδικές οπές, δεν ήταν δηλαδή κολλημένα στο ρύγχος και σε κάποιο σημείο κατέβαινε κάτω και οδηγούταν στο πίσω μέρος, σε συνδυασμό με τη ροή του αέρα από τις πτέρυγες. Με αυτόν τον τρόπο, οι σχεδιαστές της ομάδας, ήθελαν να «διαλύσουν» την πολλή «ποσότητα» που χτυπούσε στο ρύγχος, κάνοντας το αυτοκίνητο να δουλέψει καλύτερα.

Τέλος, οι οπές μπροστά, κατεύθυναν τον αέρα κάτω από το μονοθέσιο ωραία και ομοιόμορφα και ο «καθαρός» αυτός αέρας, οδηγούταν στη συνέχεια στο πίσω μέρος, που το βοηθούσε από τη μεριά του να είναι σταθερό.

Πολλά τα τρικ λοιπόν της McLaren για τον αγώνα στην Ισπανία, όλοι μιλούσαν για αυτό το ρύγχος, αν και η αλήθεια είναι πως σε σχέση με την… κλασική «μύτη» των προηγούμενων αγώνων, ίσως να μην προσέφερε τα αναμενόμενα. Καθώς στη μάχη για την pole position, ο όγδοος στην εκκίνηση Φερνάντο Αλόνσο είχε διαφορά 1,5 δευτερολέπτου από τον poleman Λιούις Χάμιλτον, ενώ στον αγώνα, ο ξανά όγδοος Ισπανός, είχε διαφορά άνω του ενός γύρου από τον Βρετανό που κέρδισε.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Χοντρικά λοιπόν, στον αγώνα ο Χάμιλτον κέρδιζε περίπου 1,5δλ. στον γύρο από τον Αλόνσο και για αυτό τερμάτισε περίπου 76δλ. γρηγορότερα από τον Ισπανό, αν γίνουν οι σωστοί υπολογισμοί. Χοντρικά πάντα…