Οι δύο όψεις του νομίσματος

Ο συναρπαστικός αγώνας στην Αυστραλία τελείωσε, με τον Σεμπάστιαν Φέτελ να ανατρέπει τα προγνωστικά και να φτάνει στη νίκη στο πρώτο γκραν πρι της φετινής σεζόν, αφήνοντας δεύτερο τον μεγάλο αντίπαλό του, Λιούις Χάμιλτον. Ο Γερμανός οδηγός της Ferrari, εκμεταλλεύτηκε το VSC και κάνοντας εκείνη τη στιγμή το pit stop του, μπόρεσε να περάσει τον Βρετανό και να φτάσει στη νίκη, που έδωσε πολλή χαρά στη Σκουντερία.

Το νόμισμα έχει πάντα δύο όψεις και αυτό ισχύει και σε αυτή την περίπτωση. Όχι μόνο στη Ferrari, αλλά και στη Mercedes, που δεν υπολόγισαν σωστά κάποια πράγματα και δεν κατάφεραν να δουν τον Χάμιλτον νικητή. Και οι δύο ομάδες μπορούν να χαίρονται για τον αγώνα της Αυστραλίας για αυτά που έκαναν, αλλά και να υπάρξει μερικός προβληματισμός για αυτά που δεν έκαναν ή θα μπορούσαν να κάνουν, αν ο αγώνας δεν συνδυαζόταν από το VSC.

Στη Ferrari λοιπόν πανυγηρίζουν για το καλό αποτέλεσμα. Και καλά κάνουν. Δεν ήταν το μεγάλο φαβορί, αλλά ανέτρεψαν τα προγνωστικά και έφτασαν στη νίκη δια ποδός και χειρός Φέτελ. Αυτό που τους χάρισε τη νίκη, ήταν η τύχη, όπως οι ίδιοι είπαν, του γεγονότος πως ο Γερμανός δεν είχε μπει στα πιτ έως ότου η κούρσα τεθεί υπό καθεστώς του VSC. Ήταν πασιφανές πως από τη στιγμή που έγινε κάτι τέτοιο, ο Φέτελ θα έμπαινε στα πιτ και θα μπορούσε να διεκδικήσει τη νίκη. Δεν ήταν, πάντως, μόνο η τύχη που καθόρισε το αποτέλεσμα.

Έχοντας από εκεί και πέρα, πιο φρέσκα ελαστικά για 6-7 γύρους σε σχέση με τον Χάμιλτον, μπόρεσε να κρατήσει σε σχετική απόσταση τον Βρετανό, παρά τις επιθέσεις του τελευταίου και να πάρει τους 25 πόντους της πρώτης θέσης.

Αυτό που θα πρέπει να προσέξουν στην ιταλική ομάδα, είναι πως στην περίπτωση που η φθορά των ελαστικών του αυτοκινήτου του Φέτελ με εκείνη του Χάμιλτον ήταν ίδια, τότε προφανώς θα βλέπαμε άλλον αγώνα, χωρίς αυτό να προϋποθέτει πως ο νικητής θα ήταν διαφορετικός. Σίγουρα, όμως, ο Χάμιλτον θα ήταν πιο επιθετικός.

Πάμε τώρα στη Mercedes.

Η στρατηγική και οι υπολογισμοί της ομάδας, σαφώς και δεν απέδωσαν, εμποδίζοντας τον Χάμιλτον να φτάσει στη νίκη. Ήταν μια άτυχη στιγμή για τους Γερμανούς, που παράλληλα ήταν τυχερή για τους Ιταλούς. Από εκεί και πέρα, αφήνοντας αυτό το μελανό σημείο για τους δεύτερους του αγώνα στην Αυστραλία, στα θετικά, που παράλληλα είναι αρνητικά για τη Ferrari, ήταν το γεγονός πως ο Χάμιλτον μπόρεσε να μειώσει μερικές φορές τη διαφορά του από τον Φέτελ.

Επειδή βέβαια ο Γερμανός δεν είναι κάποιος τυχαίος και έχει στην κατοχή του κι αυτός τέσσερα παγκόσμια πρωταθλήματα, είχε τον έλεγχο της κούρσας και σε κάθε επίθεση του Βρετανού, είχε την απάντηση.

Απλώς, στην περίπτωση που τα ελαστικά είχαν τον ίδιο βαθμό φθοράς, όπως προαναφέρθηκε, τότε τα πράγματα θα ήταν πιο… αγωνιώδη, αναφορικά με τον τελικό νικητή.

Στη Ferrari λοιπόν μπορούν να αισθάνονται χαρούμενοι γιατί έχουν κάνει βήματα μπροστά, αλλά θα πρέπει να εξετάσουν τι θα γινόταν αν ο αγώνας κυλούσε ομαλά και δεν υπήρχε το VSC. Όπως επίσης τι θα γίνει αν με το αντίπαλο μονοθέσιο (σ.σ. Mercedes), υπάρξει «καθαρή» κόντρα, χωρίς ο ένας οδηγός να έχει βάλει φρέσκα ελαστικά πχ. στον 19ο γύρο και ο άλλος στον 26ο.

Στη Mercedes από τη μεριά τους, θα κοιτάξουν βέβαια να δουν τι μπορούν να κάνουν για να βελτιώσουν τη στρατηγική τους, ξέρουν ότι είναι λίγο πιο γρήγοροι αυτή τη στιγμή και φυσικά δεν θα πρέπει να κάνουν αυτά τα λάθη στους υπολογισμούς, καθώς χάνονται βαθμοί. Επτά στην προκειμένη περίπτωση. Και μην ξεχνάμε και τον Βαλτέρι Μπότας. Ξεκίνησε 15ος μετά το ατύχημά του στα δοκιμαστικά και τερμάτισε όγδοος. Επτά θέσεις κερδισμένες, κόντρα σε υποδεέστερα μονοθέσια, δεν είναι και… κατόρθωμα.

Εν αντιθέσει με τη Ferrari, που είχε δύο αυτοκίνητά της στο βάθρο.