Έγιναν οι κούπες συνήθειά του…

Εκείνη η στιγμή που το σώμα δεν νιώθει πλέον κόπωση. Εκείνα τα λεπτά που συνειδητοποιείς ότι είσαι πρωταθλητής. Εκείνες οι ώρες που το μυαλό πλημμυρίζει με κάθε θετικό συναίσθημα. Ικανοποίηση, διέγερση, ευτυχία. Όλα αυτά που συνοδεύουν την κατάκτηση μιας κούπας, την κατάκτηση μιας κορυφής. Όλα αυτά που συνοδεύουν τον Ερασιτέχνη Ολυμπιακό εδώ και σχεδόν μια δεκαετία.

Όλα αυτά που με συγκλονιστική συνέπεια συνέβησαν και φέτος. Το απόγευμα της Τρίτης (28/05) η ομάδα χάντμπολ του Ολυμπιακού άλωσε το ΟΑΚΑ επικρατώντας της ΑΕΚ με το εμφατικό 28-21. Έκανε το 3-1 στη σειρά των τελικών και στέφθηκε πρωταθλήτρια Ελλάδας για δεύτερη διαδοχική χρονιά.

Ένα 24ωρο πίσω, η ομάδα πόλο ανδρών εξαφάνιζε την Βουλιαγμένη μέσα στο Λαιμό, έκανε το 3-1 στη σειρά τελικών και σήκωνε την κούπα (το 7ο σερί πρωτάθλημα) κάνοντας το νταμπλ!

Το τρόπαιο του πρωταθλητή έφτασε στα χέρια της Φιλιώ Μανωλιουδάκη όταν η γυναικεία ομάδα πόλο του Ολυμπιακού υπερνικούσε το εμπόδιο της Βουλιαγμένης και έφερνε την κούπα στον Πειραιά για 6η διαδοχική χρονιά.

Λίγες ημέρες πίσω, η ομάδα βόλεϊ ανδρών, καθάριζε τον ΠΑΟΚ με τρεις νίκες στη σειρά των τελικών και έφτανε το 29ο πρωτάθλημα της Ιστορίας της. Όσο για το γυναικείο τμήμα; Περίπου το ίδιο σκηνικό. Κύπελλο κόντρα στον ΑΟ Θήρας, πρωτάθλημα κόντρα στον Πανναξιακό.

Χαμόγελα και στο μπάσκετ γυναικών. Με τα κορίτσια του Ολυμπιακού να παίρνουν πρωτάθλημα και Κύπελλο. Αήττητες…

Στη σούμα; Πρωτάθλημα και κύπελλο σε πόλο ανδρών, πρωτάθλημα και κύπελλο σε βόλεϊ γυναικών, πρωτάθλημα σε βόλεϊ ανδρών, πρωτάθλημα και κύπελλο σε γυναικείο μπάσκετ, πρωτάθλημα σε χάντμπολ… και το παλμαρέ του ερυθρόλευκου ερασιτέχνη αναζητά χώρο για τις νέες κούπες.

Ο Θρύλος του ελληνικού αθλητισμού κατέκτησε και τα έξι πρωταθλήματα που διεκδίκησε στα ομαδικά αθλήματα, μετρώντας παράλληλα και πέντε στα επτά κύπελλα Ελλάδας, επιδόσεις που για ακόμα μια χρονιά μοιάζουν ασύλληπτες για οποιονδήποτε σύλλογο της Γηραιάς Ηπείρου!

Η επιτυχία δεν είναι μοιραία ούτε μόνιμη συνθήκη. Μια επιτυχία δεν χαρίζεται. Αποκτάται σε βάθος χρόνου. Χαλυβδώνεται μέσα από την υπομονή και την επιμονή. Μέσα από τις φορές που η αμφισβήτηση και οι αντικειμενικές συνθήκες υψώνονται μπροστά σου και προτάσσουν ένα μεγάλο: «δεν μπορείς», ένα τεράστιο: «δεν γίνεται».

Η επιτυχία χρειάζεται ισχυρούς ανθρώπους με θέληση και όραμα. Ανθρώπους που θα βάζουν την υπογραφή τους και θα παρέχουν τα μέσα. Χρειάζεται και παθιασμένους ανθρώπους. Λιγάκι τρελούς. Εκείνοι θα βρουν τον έρωτα σε χρώματα, εμβλήματα κι Ιστορίες. Αυτοί θα τείνουν το χέρι τους στα δύσκολα και θα τρέξουν δίπλα σε ό,τι αγαπούν, ακολουθώντας τα προστάγματα της καρδιάς τους.

Στον Ερασιτέχνη Ολυμπιακό η επιτυχία των τελευταίων εννέα χρόνων ήταν αποτέλεσμα προσπάθειας πολλών ετών. Πίσω της έχει έναν άνθρωπο που πήρε μια μεγάλη απόφαση. Να γίνει ο βασικός αιμοδότης για την αναγέννηση των ερασιτεχνικών τμημάτων των Πειραιωτών, σε μια εποχή που παρέπαιαν. Ο λόγος για τον Βαγγέλη Μαρινάκη, ο οποίος μαζί με τον Μιχάλη Κουντούρη σήκωσαν όλα τα τμήματα και τα οδήγησαν στην κορυφή.

Μαζί φυσικά και με την αρωγή του κόσμου, που αποφάσισε ότι θα δώσει χρήματα από το υστερήματα του για να σταθεί στο πλευρό της μεγάλης του αγάπης (μέσω της κάρτας μέλους και της κάρτας φιλάθλου)…

Κάπως έτσι ένας αγώνας προς την κορυφή που ξεκίνησε το 2011, δικαιώνεται με τις επιτυχίες να διαδέχονται η μία την άλλη. Ο Ολυμπιακός απλά κυρίαρχος. Σχεδόν χωρίς αντίπαλο. Έγιναν οι κούπες συνήθειά του και ο πρωταθλητισμός μια υγιής κραυγή.

«6Χ6» Πρωταθλήματα Ελλάδας στα ομαδικά αθλήματα για δεύτερη διαδοχική σεζόν!