Ως μέλος εκείνης της «χρυσής» εποχής του Ολυμπιακού ο αριστερόχειρας αθλητής είχε συνεχόμενα πρωταθλήματα και Κύπελλα Ελλάδας
Η ελληνική επιτραπέζια αντισφαίριση θρηνεί την απώλεια ενός ανθρώπου, που συνέβαλε κάποτε στο να βρεθεί το άθλημα στη χώρα μας σε υψηλότερο επίπεδο. Σε ηλικία 72 ετών έφυγε ξαφνικά από τη ζωή την Πέμπτη 25/08 ο Μανώλης Διακάκης, παλιός πρωταθλητής Ελλάδας, Μεσογειονίκης και Βαλκανιονίκης, ο οποίος θεωρήθηκε από την αρχή ένας από τους πιο ταλαντούχους αθλητές και εξελίχτηκε σε μεγάλη μορφή της επιτραπέζιας αντισφαίρισης από τη δεκαετία του ’60.
Ο Μανώλης Διακάκης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 25 Ιανουαρίου 1950 και το πρώτο του δελτίο το έκανε στις 22 Μαΐου 1962 στη ΧΑΝ Αθηνών. Ήταν ακόμα στην ηλικιακή κατηγορία των παίδων όταν άρχισε να κατακτά πρωταθλήματα Ελλάδας ανδρών με τη ΧΑΝ Αθηνών. Τη δεκαετία του ’70 μεσουράνησε στον Ολυμπιακό, μάλιστα στην πορεία έγινε ο ρέκορντμαν τίτλων στα χρονικά της Α’ Εθνικής με 12.
Ως μέλος εκείνης της «χρυσής» εποχής του Ολυμπιακού ο αριστερόχειρας αθλητής είχε συνεχόμενα πρωταθλήματα και Κύπελλα Ελλάδας, αλλά και σπουδαίες πορείες μέχρι τα προημιτελικά των Κυπέλλων Ευρώπης. Με συνέπεια πρωταγωνίστησε ως αθλητής για περίπου 20 χρόνια και φυσικά ήταν μέλος των εθνικών μας ομάδων επί σειρά ετών.
Έχοντας αγάπη για το άθλημα συνέχισε ν’ αγωνίζεται στα πρωταθλήματα ΕΦΟΕπΑ ακόμα και σε μεγάλη ηλικία, ενώ έγινε και προπονητής με θητεία, μεταξύ άλλων, στον ΑΟ Ταταύλα και τον Άρη Βούλας. Είχε δύο κόρες. Η νεκρώσιμος ακολουθία θα ψαλεί το Σάββατο 27/08 στις 12:00 στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Κερατέας και θ’ ακολουθήσει η ταφή από το νεκροταφείο Κερατέας.
Η Ε.Φ.Ο.Επ.Α. εκφράζει τη βαθιά της λύπη για τον θάνατο του Μανώλη Διακάκη και απευθύνει τα θερμά της συλλυπητήρια στους οικείους του.
Στο πλούσιο βιογραφικό του συναντάμε:
Δύο χρυσά μετάλλια στους Μεσογειακούς Αγώνες του αθλήματος: Το 1971 στο ομαδικό ανδρών και το 1973 στο διπλό ανδρών (έχοντας παρτενέρ τον Χρήστο Χριστοδουλάτο)
Τρίτος στο απλό ανδρών στους Μεσογειακούς του 1973
Ένα ασημένιο κι ένα χάλκινο μετάλλιο στο διπλό μικτό (με τη Μαρία Λουκά) κι άλλο ένα ασημένιο στο διπλό ανδρών του ίδιου θεσμού (με τον Ηλία Αγγέλικα)
Τρίτος Βαλκανιονίκης στο απλό ανδρών το 1969
Δεύτερος στο διπλό ανδρών (με τον Κώστα Πρίφτη) και 3ος στο ομαδικό στο Βαλκανικό πρωτάθλημα του 1975
Δύο φορές πρωταθλητής Ελλάδας στο απλό ανδρών (1969, 1976)
Δώδεκα πανελλήνιοι τίτλοι ομαδικού ανδρών, που τον καθιστούν ρέκορντμαν στα χρονικά της Α’ Εθνικής. Τέσσερις με τη Χ.Α.Ν. Αθηνών (1964, 1965, 1969, 1970) και 8 με τον Ολυμπιακό (1971, 1972, 1973, 1974, 1976, 1977, 1978, 1980)
Πρωταθλητής Ελλάδας στο απλό νέων το 1966
Πρωταθλητής Ελλάδας και στο διπλό νέων την ίδια χρονιά
Δύο πανελλήνιοι τίτλοι στο ομαδικό εφήβων με τη Χ.Α.Ν. Αθηνών (1963, 1966)
Κατακτήσεις Κυπέλλων Ελλάδας με τη Χ.Α.Ν. Αθηνών και τον Ολυμπιακό
Εννέα φορές πρωταθλητής Ελλάδας στο διπλό ανδρών (1967, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1979, 1981, 1982). Το κατάφερε με 5 διαφορετικούς συμπαίκτες! Κατά σειρά Ιωάννη Κλημέντζο, Ηλία Αγγέλικα, Χρήστο Χριστοδουλάτο (5 πρωτιές μαζί), Γιώργο Καρύτσα και Κώστα Πρίφτη
Τέσσερις φορές πρωταθλητής Ελλάδας στο διπλό μικτό ανδρών-γυναικών, όλες με συμπαίκτρια την Παναγιώτα Κότσια (1967, 1968, 1969, 1972)
Νικητής στους αγώνες Α’ κατηγορίας το 1976 και το 1980, ασημένιο μετάλλιο το 1973 και το 1978
Τέσσερα ασημένια μετάλλια στο απλό ανδρών του Πανελληνίου πρωταθλήματος (1970, 1972, 1973, 1980)
Τρία σερί ασημένια μετάλλια στο Κύπελλο Μαντζάρογλου (1969, 1970, 1971)
Δύο σερί ασημένια μετάλλια και στο Κύπελλο «Αθλητικής Ηχούς» (1966, 1967)