Προκαλεί αντιδράσεις η ένταξη τρανσέξουαλ στον γυναικείο αθλητισμό

Οι άνδρες που αποφασίζουν να αλλάξουν φύλο υπερτερούν και έχουν πλεονεκτήματα έναντι των γυναικών, λόγω των ορμονών που τους χορηγούνται και βοηθούν στη μετάβαση. Αυτή είναι η άποψη που διχάζει τον γυναικείο αθλητισμό στις μέρες μας.

Το θέμα της συμμετοχής σε γυναικεία αθλήματα «έσκασε» τον Οκτώβριο, όταν η Καναδή Ρέιτσελ Μακ Κίνον, έγινε η πρώτη τρανς γυναίκα που κατέκτησε παγκόσμιο τίτλο στην ποδηλασία και αναζωπυρώθηκε όταν η Μαρτίνα Ναβρατιλόβα επέκρινε την ένταξη των τρανς γυναικών.

Λίγο αργότερα, πάντως, η τενίστρια, η οποία πραγματοποιεί εκστρατείες για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, δήλωσε ότι λυπάται που χρησιμοποίησε τη λέξη «εξαπάτηση» για τις τρανς γυναίκες.

«Εκτιμώ ότι είναι άδικο να περιμένουμε από τις γυναίκες να ανοίξουν δρόμο για τους αθλητές που προχωρούν σε αλλαγή φύλου από Άνδρας σε Γυναίκα», έγραψε στον προσωπικό της λογαριασμό στο twitter η ασημένια Ολυμπιονίκης το 1980, Σάρον Ντέιβις.

Από την πλευρά της, η Πόλα Ράντκλι, η οποία κρατά το παγκόσμιο ρεκόρ στον Μαραθώνιο, υπογράμμισε στο BBC: «Δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι τα νεαρά αγόρια που έχουν περάσει από την εφηβεία έχουν κάποια πλεονεκτήματα που δεν θα έχουν ποτέ οι γυναίκες».

Από το 2016 η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) επιτρέπει στους τρανς αθλητές να αγωνίζονται, αν τα επίπεδα τεστοστερόνης τους παραμένουν κάτω από ένα ορισμένο επίπεδο για ένα χρόνο. Η τεστοστερόνη αυξάνει τη μυϊκή μάζα, τη δύναμη και την ικανότητα του αίματος να μεταφέρει οξυγόνο. Όταν οι τρανς γυναίκες λαμβάνουν συγκεκριμένες ορμόνες, το σωματικό τους λίπος αυξάνεται και η μυϊκή μάζα μειώνεται, ενώ η παραγωγή τεστοστερόνης πέφτει.

Ωστόσο, ορισμένοι αθλητές υποστήριξαν παρά το γεγονός ότι η τεστοστερόνη μειώνεται οι τρανς γυναίκες διατηρούν πλεονεκτήματα όσον αφορά τη δύναμη, το ύψος, τη δομή των οστών και τα ερυθρά αιμοσφαίρια.

Από την πλευρά της, πάντως, η Μακ Κίνον θεωρεί ότι αυτές οι θεωρίες «δε βασίζονται στην πραγματικότητα. Κανένας τρανσέξουαλ δεν έχει τα προσόντα για πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες, πόσο μάλλον να διεκδικήσει ένα μετάλλιο».

Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2004, η ΔΟΕ επέτρεψε στους τρανς αθλητές τη συμμετοχή τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες αν είχαν πραγματοποιήσει επεμβάσεις αλλαγής φύλου, ενώ επιστημονική έρευνα που είχε πραγματοποιηθεί το 2015 δικαίωνε την τρανς κοινότητα, καθώς τα αποτελέσματα της δεν έδιναν κάποια πλεονεκτήματα στις τρανς γυναίκες, έναντι των μη τρανς.