Η ζωή του Σπύρου Λούη

Στις 26 Μαρτίου 1940, έφυγε από τη ζωή ο Σπύρος Λούης, ο Έλληνας μαραθωνοδρόμος που κατέκτησε την πρώτη θέση στον Μαραθώνιο των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων το 1896 στην Αθήνα. Γεννημένος στις 12 Ιανουαρίου 1873 στο Μαρούσι, προερχόταν από φτωχή αγροτική οικογένεια και βοηθούσε τον πατέρα του στη μεταφορά νερού, καθώς τότε δεν υπήρχε κεντρική ύδρευση. ​

Η νίκη του στον Μαραθώνιο τον ανέδειξε σε εθνικό ήρωα.  Μία συμμετοχή που δεν ήταν στα αρχικά σχέδιά του, αλλά το έκανε όπως αποκάλυψε για τα μάτια της Ελένης, με την οποία ήταν ερωτευμένος. Τερμάτισε πρώτος έπειτα από 2 ώρες 58 λεπτά και 50 δεύτερα. Η επιτυχία του αυτή ήταν ικανή, να ρίξει τα τείχη που είχαν υψώσει οι γονείς της, προς το πρόσωπό του.

Διαβάστε επίσης: Μπαρτζώκας: «Όλοι θα χαρούν που θα δουν τον Σπανούλη, αλλά καλώς ή κακώς είναι αντίπαλός μας» – Τι είπε για τους τραυματίες

Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, έζησε ήσυχα στο Μαρούσι, εργαζόμενος ως αγρότης και νερουλάς. Το 1926 κατηγορήθηκε για πλαστογραφία στρατιωτικού εγγράφου και προφυλακίστηκε για σχεδόν ένα χρόνο, αλλά αθωώθηκε πανηγυρικά.

Από τότε είχε αποσυρθεί για να εμφανιστεί ξανά δημόσια, στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 1936 στο Βερολίνο. Ένα όνειρο ζωής που έγινε πραγματικότητα. Να μεταφέρει το μήνυμα των Ολυμπιακών Αγώνων απ’ άκρου εις άκρον. Δεν χαιρέτησε ναζιστικά τον Αδόλφο Χίτλερ, παρά του έδωσε ένα κλαδί ελιάς ως σύμβολο της ειρήνης.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν δύσκολα, λόγω και της σοβαρής ασθένειας της συζύγου του, Ελένης. ​Ο Σπύρος Λούης πέθανε πάμπτωχος στο Μαρούσι στις 26 Μαρτίου 1940 σε ηλικία 67 ετών. Το Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας φέρει το όνομά του προς τιμήν του.