Τα πρόσωπα της κυριαρχίας και το πλάνο του Μαρινάκη…

«Θα σας διώξω όλους». Η ατάκα ανήκει στον Βαγγέλη Μαρινάκη. Και ειπώθηκε μέσα στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού. Τον Απρίλιο του 2018. Σε ομιλία προς τους ποδοσφαιριστές του. Ομιλία, που κρίθηκε «υπερβολική». Ομιλία, που αποδείχθηκε προφητική. Καθώς ο ισχυρός άνδρας των Ερυθρόλευκων, όχι μόνο τους άλλαξε «όλους». Όχι μόνο άλλαξε τα πάντα στον Ολυμπιακό. Αλλά έθεσε ξεκάθαρους όρους προς όλους. Και στους ελάχιστους που παρέμειναν, αλλά και σε όλους όσους εντάχθηκαν στον σύλλογο από εκείνο το σημείο και μετά. Το πλάνο επανόδου του Ολυμπιακού στην κορυφή ήταν πολύ συγκεκριμένο, δομημένο και με βασικό γνώμονα το ποδόσφαιρο. Τις σωστές επιλογές, τις ενέσεις ποιότητας στο ρόστερ, αλλά και έναν προπονητή που θα μπορούσε να κάνει πράξη το μεγαλόπνοο σχέδιο της ανοικοδόμησης του ποδοσφαιρικού τμήματος. Της επιστροφής στο «ποδόσφαιρο Ολυμπιακού». Της επιστροφής στους τίτλους. Της επιστροφής στην ελίτ της Ευρώπης. Στους ομίλους του Champions League, αλλά και στη διεκδίκηση κάτι μεγάλου στο Europa League.

Δύο χρόνια μετά από εκείνη την αιχμηρή ομιλία, ο Βαγγέλης Μαρινάκης βλέπει το πλάνο του να υλοποιείται στον απόλυτο βαθμό. Οι επιλογές του τον δικαιώνουν. Η επιμονή και η υπομονή, επίσης. Κόντρα σε φωνές που ζητούσαν άλλες επιλογές, διατήρησε τον Πέδρο Μαρτίνς στον πάγκο της ομάδας του. Του έδωσε όλα τα ποδοσφαιρικά «όπλα» που χρειαζόταν για να δημιουργήσει μια ομάδα που θα μπορούσε να καταβάλλει και το εγχώριο ποδοσφαιρικό σύστημα. Και στάθηκε δίπλα στην ομάδα του, δημιουργώντας συνθήκες οικογένειας, αλλά και κρατώντας τους ποδοσφαιριστές και σύσσωμο το ποδοσφαιρικό τμήμα μακριά από την τοξικότητα του παρασκηνίου του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ακόμη και τα αίσχη, δεν αποπροσανατόλισαν το σύνολο και τον κάθε παίκτη ξεχωριστά. Με αποτέλεσμα το +19 από τους ΠΑΟΚ και ΑΕΚ να είναι απλά η επιβεβαίωση της επιστροφής στην κορυφή.

Βεβαίως, ειδικά στη διάρκεια της φετινής χρονιάς ο Ολυμπιακός ανέδειξε πρόσωπα που αποτελούν σημεία αναφοράς της κυριαρχίας του. Ο Μαρτίνς, ως καθοδηγητής του συνόλου είναι ένα από αυτά τα πρόσωπα. Το βασικότερο πιθανότατα, καθώς υπό τις δικές του οδηγίες το σύνολο άλλαξε επίπεδο και αποδίδει ποδόσφαιρο βγαλμένο από τα ωραιότερα όνειρα των οπαδών του Ολυμπιακού.

Αλλά εντός γηπέδου, τα βασικά πρόσωπα της σεζόν είναι δύο: Ματιέ Βαλμπουενά και Γιουσέφ Ελ Αραμπί. Η Ελλάδα και η Ευρώπη υποκλίνονται στη χάρη τους. Οι δύο «βασικές» μεταγραφικές επιλογές του Ολυμπιακού από την ελεύθερη αγορά του περασμένου καλοκαιριού. Δυο μεγάλες ποδοσφαιρικές προσωπικότητες, που δικαιώνουν αυτούς που τους επέλεξαν και αυτόν που τους πληρώνει.

Ο Ματιέ Βαλμπουενά είναι αυτή τη στιγμή ο 2ος καλύτερος «δημιουργός» της Ευρώπης με 23 ασίστ σε όλες τις διοργανώσεις. Και ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί στο top-10 των σκόρερ με 26 γκολ, φορώντας τα Ερυθρόλευκα εντός και εκτός Ελλάδας. Σε μια ομάδα που είναι «αγκαλιά» με το πρωτάθλημα, δύο νίκες μακριά από το νταμπλ και χτυπά την πόρτα των προημιτελικών του Europa League. Σε έναν από τους καλύτερους Ολυμπιακούς όλων των εποχών. Έναν Ολυμπιακό με 23 νίκες και 6 ισοπαλίες στο πρωτάθλημα. Έναν Ολυμπιακό που μπήκε σαν «τρελό φορτηγό» στους ομίλους του Champions League, με 5 νίκες και 1 ισοπαλία. Έναν Ολυμπιακό που κοίταξε στα μάτια θηρία όπως η Μπάγερν και η Τότεναμ. Έναν Ολυμπιακό που απέκλεισε μέσα στο σπίτι της τη Μεγάλη Αρσεναλ.

Έναν Ολυμπιακό που βρίσκεται ένα ματς μακριά από τους «8» του Europa League. Έναν Ολυμπιακό που δείχνει ακόμη και μετά από 3 μήνες αποχής, ότι είναι φτιαγμένος για να κυριαρχήσει. Και φτάσει μακριά. Ισως πιο μακριά από κάθε άλλη φορά στην ιστορία του.

ΥΓ. Ο παίκτης που… άλλαξε τον Ολυμπιακό και αποτελεί κλειδί στον τρόπο που έχει επιλέξει ο Μαρτίνς να αγωνίζεται από τον Ιανουάριο και μετά, είναι ο Μάντι Καμαρά. Η συμβολή του στη βελτίωση, αλλά και στις μεγάλες νίκες των Πειραιωτών μέσα στο 2020 είναι τεράστια. Αλλά τα αγωνιστικά «τοτέμ» παραμένουν οι δύο «γέροντες». Μπροστά και από τον Σεμέδο και από την αποκάλυψη που έφερε στον σύλλογο η τρομερή παρουσία του Ουσεϊνού Μπα και από τον κομβικό Σα, και από τους μπακ που διαπρέπουν φέτος και από τον Duracell Μασούρα. Ακόμη και πάνω από τον Γκιγιέρμε, που αποτελεί σημείο αναφοράς.