Πενήντα χρόνια στο προσκήνιο δεν είναι απλό. Ο Νίκος Αλέφαντος όμως δεν ήταν ποτέ μια συνηθισμένη περίπτωση.
Είναι δύσκολο περιβάλλον το ελληνικό ποδόσφαιρο. Και ακόμη δυσκολότερο το περιβάλλον των Ελλήνων προπονητών. Εκεί οπού ο ανταγωνισμός για τις ούτως ή άλλως λίγες θέσεις εργασίας, δημιουργεί ενίοτε συνθήκες τοξικές. Για να μπεις σε αυτόν τον κύκλο πρέπει πέρα από ικανός να είσαι και πολύ τυχερός. Για να συντηρηθείς σε αυτόν σχεδόν μισό αιώνα πρέπει να είσαι πολλά περισσότερα. Κάτι σαν τον Νίκο Αλέφαντο που άθελα του σήμερα, στεναχώρησε στα αλήθεια πολλούς.
Πιθανότατα οι νεότεροι που έμαθαν τον κυρ-Νίκο από το youtube, το lubentv και τις σπαρταριστές ατάκες του δεν έχουν ιδέα ούτε για το βαθύ ποδοσφαιρικό του υπόβαθρο. Για τις πρωτοποριακές ιδέες του. Την μεγάλη του αγάπη στη μάθηση. Την ταξιδιάρα ψυχή του. Ούτε πως όλα για εκείνον στον πάγκο ξεκίνησαν από τα Εξάρχεια σε μια σύμπτωση από εκείνες που σημαδεύουν μια ζωή. Γιατί αν η πλατεία διάλεγε να στείλει κάποιον στο ποδόσφαιρο, καλύτερη επιλογή δεν θα μπορούσε να κάνει.
Ο Αλέφαντος ήταν ο λαϊκός εκείνος άνθρωπος της διπλανής πόρτας που δεν δίσταζε να τα βάλει με όλους και με όλα ψάχνοντας να βρει το δίκιο του. Που δεν είχε πρόβλημα να «στραπατσάρει» τη δημόσια εικόνα του, να βγει στο… αντίθετο ρεύμα. Που ανέβαινε στα κάγκελα για να τσακωθεί με οπαδούς της ομάδας του. Που ήρθε σε ανοιχτές αντιπαραθέσεις με παίκτες τοτέμ (Μαύρος, Χατζηπαναγής, Γεωργάτος), που τα έβαλε με πανίσχυρους παράγοντες (Λούβαρης), με τα ΜΜΕ (λίγοι γνωρίζουν την ιστορική διαμάχη του με τον αείμνηστο Θόδωρο Νικολαϊδή, και το γεγονός πως ενώ οι δύο τους δεν μιλούσαν ο Αλέφαντος ήταν συχνά-πυκνά πρώτο θέμα στο ΦΩΣ). Που η οργή του για έναν διαιτητή (Δούρος) έγραψε τηλεοπτική ιστορία.
Ένας άνθρωπος αυθεντικός. Που η αγάπη του για το ποδόσφαιρο και η αγάπη του για τη ζωή έγιναν ένα. Ένας εξαίρετος οικογενειάρχης. Μια φυσιογνωμία που άφησε το σημάδι της ανεξίτηλο.
Ο κυρ-Νίκος θα είναι για πάντα εδώ. Ζωντανός μέσα από τις αναμνήσεις των παλιών. Από το τραγούδι που έγραψαν για εκείνον «τα παιδιά της Πάτρας». Αλλά και μέσα από τις ατάκες του που μέσω της τεχνολογίας κέρδισαν την αθανασία της τεχνολογίας.
Να βγει ο Δούρος να μιλήσει…
Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε στον τελικό του Κυπέλλου από τον Παναθηναϊκό, με τον Νίκο Αλέφαντο να ζητάει επιτακτικά από τον διαιτητή Δούρο, να βγει στο τηλέφωνο να μιλήσει.
«Να βγει ο Δούρος να μιλήσει. Είναι θέμα ζωής για εμένα. Το ματς αυτό δεν το έχανα με τίποτα και έπαιρνα και το πρωτάθλημα. Εκεί, ή αποβάλεις και τους δύο και δίνεις πέναλτι ή δεν αποβάλεις κανέναν. Αν μου έδινε το πέναλτι, έχω άριστο μπεναλτίστα που δεν το έχανε με τίποτα το 1-3. Αλλά και να το έχανε, είμαι μπροστά στο σκορ και δεν έχω παίκτη λιγότερο στο παιχνίδι. Τους έχω κάνει σκόνη. Τι ψυχή θα παραδώσει ο κύριος Δούρος; Εχασα τη δουλειά μου εξ’ αιτίας του. Βγες από την Κόρινθο, κύριε Δούρο, γιατί δεν το κάνεις;».
Μάθε μπαλίτσα
Δεν χρειάζονται πολλά λόγια για αυτή την ατάκα του Νίκου Αλέφαντου. «Στα εξηγώ ωραία, μάθε μπαλίτσα».
Αλέφαντος για ΠΑΟΚ: Καλώς τα παιδιά 3-0:
Τον Ιανουάριο του 2004, ο Ολυμπιακός θα φιλοξενούσε τον ΠΑΟΚ στην Ριζούπολη, με τον Αλέφαντο να μιλάει σε ραδιοφωνικό σταθμό της Θεσσαλονίκης, λέγοντας χαρακτηριστικά για την επικείμενη αναμέτρηση. «Καλώς τα παιδιά, καλώς τα, 3-0».
Ο Μπιγκόλ και ο Μαντέλα και το πλασέ… «μεγάλου παίκτου»
– «Ρε Τζοφ, είσαι μεγάλος, είσαι τεράστιος. Τους έχεις κλειδώσει, τους κερδάς 1-0, σε προσκυνάμε. Και εκεί που το έχεις κλειδώσει το ματσάκι, σου βάζει ο άλλος το Μπιγκόλ (Βιλτόρ) κι εσύ βάζεις το Μαντέλα (Μοντέλα); Ρε, το Μαντέλα»»
– «Είχα πει στον Κόκκαλη να φέρει τον Χρόνιγκεν (Γκρόνκγιαερ), αυτόν που παίζει δεξιά και πήγε από την Τσέλσι στην Μπέρμιγχαν. Θα παίρναμε και έναν επιθετικό γρήγορο από την Κρουζέιρο, μου τον είχε προτείνει ο Τζιοβάνι. Δεν θυμάμαι πώς τον λένε, δεν έχει σημασία. Είχα προτείνει στον πρόεδρο τον Γκέκα και με είχε ρωτήσει μετά το 2-2 στη Λεωφόρο για τον Νικοπολίδη».
– «Ο Σαλπιγγίδης και οι σφαίρες αυτές, να έχεις υπόψη σου δεν υπάρχουν στο Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο… Πεθάνανε οι ένα και δεκαπέντε. Ν’ ακούς τον Αλέφαντο τι σου λέει. Ο Σαλπιγγίδης είναι γρήγορος, δυνατός, εκπληκτικός… Το δε τελείωμα του στο γκολ ήταν πλασέ μεγάλου παίκτου… Παρακολούθησα σου λέω».
Για Μπάγεβιτς:
Ο Νίκος Αλέφαντος είχε «αδυναμία» στον πρώην προπονητή του Ολυμπιακού, Ντούσαν Μπάγεβιτς και πολλές φορές δεν δίσταζε να την εκδηλώνει μέσα από τις ατάκες του.
«Έλα μωρέ τώρα με τον απάτη το Σέρβο τον πορτοφολά, που μου τον κάνατε προπονηταρά εσείς οι δημοσιογράφοι. Δώσε μου ρε μια ομάδα να του βάλω τρία μέσα-έξω, να στρώσει. Άσε με μωρέ με το Ντούσαν…».
«Ο Μπάγεβιτς παίρνει τους γρήγορους κι εγώ δουλεύω με ντακότες, γκαζοζέν και σκατοδοχεία με ποδαράκια». «Άσε μωρέ τώρα ο Μπάγεβιτς εγκλήματα έχει κάνει, θα μας πεί τώρα ο Τραπεζανίδης… Ο Μπάγεβιτς το κουστούμι, τους παιχταράδες, τον πρόεδρο τον πλούσιο, να τον πάνε καρότσι. Το πρωτάθλημα το’χασε στον Εργοτέλη και φώναξε τους παιχταράδες μετά».
Ποιος Μπόρχα μωρέ:
«Ο Μπόρχα θα… ξεκωλιάσει τα αντίπαλα σέντερ μπακ. Ποιός Μπόρχα μωρέ; Δε ξέρει μπάλα, δε βλέπεις; Ο Μπόρχα μπορεί να γίνει μεγάλο σέντρε μπακ.
«Μα γίνεται αυτό κύριε Αλέφαντε;. -«Πως δε γίνεται, είναι ταχύς, γρήγορος, ξέρει μπάλα… να τονε βάλεις πίσω να βλέπει το γήπεδο. Δε βλέπεις τι κορμιά έχουνε αυτοί οι μαύροι; Πέντε τούμπες κάνουνε στον αέρα».