Το πρόβλημα για τον Καρέρα είναι μπροστά

Καλός επαγγελματίας. Σοβαρός προπονητής. Και σίγουρα επιτυχία για την ΑΕΚ ότι τον έπεισε από νωρίς να παραμείνει στη θέση του και την επόμενη σεζόν. Ο Μάσιμο Καρέρα όμως δεν είναι… ασπιρίνη για τον πονοκέφαλο. Ούτε μπορεί να παριστάνει τον θαυματοποιό έχοντας στα χέρια του ένα «ρόστερ» με τεράστια κενά, τα οποία επί της ουσίας δεν του επιτρέπουν να κάνει τη δουλειά του.

Μια κατάσταση που παίρνει διαστάσεις όσο η σεζόν φτάνει προς το φινάλε της και η ΑΕΚ διεκδικεί δύο διαφορετικούς στόχους.

Έχει τρομερά δομικά προβλήματα η Ένωση.

Ουσιαστικά έχει μείνει με δύο στόπερ (τον Σβάρνα και τον Οικονόμου) με έξτρα επιλογή τον Τσιγκρίνσκι που είναι μονίμως με το φόβο ενός τραυματισμού. Γιατί; Διότι η διοίκηση αποφάσισε να διώξει τον Βράνιες μια ώρα αρχύτερα, λες και τώρα κατάλαβε πως ο Βόσνιος είναι ένα προβληματικό παιδί.

Έχει ένα δεξί μπακ τον Μπακάκη -που είναι και τραυματίας εν όψει ΑΡΗ-, παίκτη ομάδας με φιλότιμο, αλλά δίχως δυνατότητες μετά το 1/3 του γηπέδου. Η ρεζέρβα… Παουλίνιο είναι μονίμως ξεφούσκωτη.

Αριστερά έχει τον Λόπες που οι δυνατότητες του ξεκινούν από το 2/3 του γηπέδου και τον Χουλτ που ακόμη δεν ξέρει που θα παίζει του χρόνου και λογικά νιώθει μεγάλη ανασφάλεια.

Το πανηγύρι όμως είναι αυτό που συμβαίνει μπροστά. Με τον Μάνταλο, τον Λιβάγια, τον Αραούχο και τον Ολιβέιρα. Άπαντες μια χαρά παίκτες αλλά για δύο θέσεις στην εντεκάδα, όχι για τέσσερις. Εκείνες του περιφερειακού επιθετικού και του φορ. Τι να κάνει όμως ο Καρέρα που έχει ουσιαστικά έναν winger (Βέρντε) ανάλογο των απαιτήσεων του. Και τίποτε άλλο.

Η ΑΕΚ λοιπόν δεν μπορεί να παίξει με τρία στόπερ, γιατί τρεις είναι όλοι και όλοι οι διαθέσιμοι. Δεν μπορεί να βρει ισορροπία με τετράδα στην άμυνα γιατί οι δύο ακραίοι της ουσιαστικά σε πρόσθεση θα έδιναν έναν κανονικά μπακ απαιτήσεων. Δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το πλάτος του γηπέδου γιατί δεν έχει wingers ή έστω να πάει στη λογική ενός κανονικού 4-3-3 γιατί έτσι θα μπορεί να παίξει μόνο ένας εκ των Αραούχο, Λιβάγια, Ολιβέιρα. Και τέλος πάντων αναγκάζεται σε έναν αχταρμά που γεμίζει τον άξονα και που επί της ουσίας δεν τις επιτρέπει ποδόσφαιρο κατοχής.

Πως θα τα καταφέρει ο Καρέρα να οδηγήσει την ομάδα του στη δεύτερη θέση –άρα και στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ- και την ίδια στιγμή πως θα καταφέρει να φτάσει ως τον τελικό του κυπέλλου (έστω με το υπέρ του 2-1 στο πρώτο ματς με τον ΆΡΗ) είναι δύο σπουδαία ερωτήματα με θέα στο φινάλε αυτής της σεζόν.

Το σπουδαιότερο όμως είναι το επόμενο; Πως θα πείσει τον Τίγρη να καλυφθούν οι πραγματικές ανάγκες του ρόστερ. Γιατί η ΑΕΚ που είναι σήμερα 16 βαθμούς πίσω από τον Ολυμπιακό αν δεν αλλάξει εκ βάθρων το ρόστερ της δεν μπορεί να είναι ανταγωνιστική στη κουβέντα του τίτλου. Και ο Καρέρα έχει φιλοδοξίες. Θέλει να κάνει πρωταθλητισμό. Όπως βεβαίως θέλει να οδηγήσει την ομάδα του σε κάτι καλύτερο από έναν αποκλεισμό στα προκριματικά της Ευρώπης.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Το τι θα ακολουθήσει λοιπόν έχει δεδομένα μεγάλο ενδιαφέρον…