Το μεγάλο δίλημμα του Τσάβι Ρόκα

Ποιότητα ή ποσότητα; Ένα γενικό δίλημμα, που έχει εφαρμογή και στο ποδόσφαιρο, ιδίως όταν πρόκειται για μεταγραφές. Λίγες και πιο ακριβές προσθήκες, με μεγαλύτερη ποιότητα ή περισσότερες και πιο φτηνές, για να γεμίσει το ρόστερ; Ιδού η απορία, στην οποία θα κληθεί να απαντήσει ο Τσάβι Ρόκα για την επάνδρωση του Παναθηναϊκού για τη σεζόν 2020-2021.

Το ερώτημα είναι φυσική συνέχεια της λιτότητας που θα υλοποιήσει η ΠΑΕ, μετά την ύφεση στην οικονομία που θα προκαλέσει η πανδημία του κορωνοϊού. Μέχρι τις αρχές Μαρτίου, ο Τσάβι Ρόκα προετοιμαζόταν με μία άλλη οικονομική πραγματικότητα, ωστόσο από εδώ και πέρα ο Καταλανός επιβάλλεται να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες. 

Σαφώς, ο Ρόκα θα έχει αρκετά πράγματα στο μυαλό του, αλλά δεν μπορεί να τα πραγματοποιήσει όλα. Θα χρειαστεί να συμβιβαστεί και να ιεραρχήσει τις προτεραιότητες του, ώστε να ικανοποιήσει τις πιο σημαντικές από αυτές. Σε αυτό το σημείο, επανέρχεται το δίλημμα: ποιότητα ή ποσότητα; Διότι και τα δύο δεν πρόκειται να τα έχει ο τεχνικός διευθυντής του Τριφυλλιού, αφού δεν επαρκεί το μπάτζετ.

Οι δύο επιλογές για το καλοκαίρι

Η μία επιλογή για τον Ρόκα είναι να κινηθεί για την απόκτηση 3-4 παικτών από τα πάνω «ράφια» της αγοράς και να τους προσφέρει υψηλότερες αποδοχές. Αυτό θα ελαχιστοποιήσει το ρίσκο για την απόδοση τους, αφού θα είναι ποιοτικοί ποδοσφαιριστές και θα προσθέσει ταλέντο και ικανότητες στο ρόστερ. Από την άλλη, με αυτή την τακτική θα υπάρξουν κενά που δεν θα καλυφθούν ή θα αναζητηθούν λύσεις εκ των έσω.

Αντίστοιχα, ο Ρόκα έχει την ευχέρεια να μοιράσει το μπάτζετ σε μικρότερα και περισσότερα «κομμάτια», για να φέρει στο «Γεώργιος Καλαφάτης» 7-8 νεοαποκτηθέντες. Το δυναμικό θα γεμίσει με εναλλακτικές για τον προπονητή, όμως ο ποιοτικός δείκτης θα ανέβει ελάχιστα και δεν θα συμβαδίζει με αυτόν που πρέπει να έχει ο Παναθηναϊκός. 

Κάθε απόφαση έχει τα ρίσκα της και επαφίεται στον Ρόκα να ζυγίσει τα συν και τα πλην. Δεν υπάρχει ο… χρυσός κανόνας για τον Καταλανό. Ωστόσο, υπάρχει ένα δεδομένο: η προτεραιότητα για τον Παναθηναϊκό είναι η αξιοποίηση της ακαδημίας του. Άρα, χρειάζεται πιο έμπειρους, ικανούς και ποιοτικούς παίκτες, ώστε να «τραβήξουν» τους μικρούς σε ηλικία. Αντίθετα, εάν η ομάδα κατακλυστεί από μέτριους ξένους, αυτό το πρότζεκτ θα… ναυαγήσει.

Το πρώτο δείγμα άφησε μπερδεμένα μηνύματα

Μία από τις επιπτώσεις της πανδημίας που θα έχει θετικό πρόσημο στο ποδόσφαιρο, είναι η πτώση των αμοιβών των ποδοσφαιριστών. Υπό άλλες προϋποθέσεις, μερικά κασέ θα ήταν απλησίαστα, αλλά πλέον αυτό θα αλλάξει. Άρα και η δουλειά του Τσάβι Ρόκα διευκολύνεται σημαντικά, ώστε με λιγότερα χρήματα, θα προσεγγίσει αθλητές που δεν θα μπορούσε. Εξυπακούεται ότι θα είναι δύσκολο να τους πείσει να μετακομίσουν στην Αθήνα, αλλά τουλάχιστον θα έχει πιθανότητες και επιχειρήματα.

Πάντως, το πρώτο δείγμα από τον Ρόκα στο δίλημμα ποιότητα ή ποσότητα, είναι ασαφές… Η πρώτη μεταγραφή του Καταλανού για το καλοκαίρι του 2020 ήταν ο αρχηγός του Άρη, Φραν Βέλεθ. Η επιλογή του Ισπανού στόπερ εκπέμπει… μπερδεμένα μηνύματα, επειδή ο Βέλεθ θα έχει αποδοχές υψηλότερες από τους δύο βασικούς στόπερ του Παναθηναϊκού τη σεζόν που ολοκληρώνεται, σε καμία περίπτωση δεν έπεισε ότι είναι τόσο καλύτερος τους για να αξίζει κάτι τέτοιο (για πολλούς, είναι χειρότερος…) και στο κέντρο της άμυνας, υπάρχει ο μεγαλύτερος συνωστισμός από κάθε άλλο χώρο… Άρα, ο Ρόκα έφερε έναν ακριβό παίκτη, σε έναν χώρο που είχε έναν πολύ ποιοτικό ξένο, τον Σένκεφελντ, έναν εξελίξιμο Έλληνα, τον Πούγγουρα, έναν έμπειρο Έλληνα, τον Κολοβέτσιο, έναν ταλαντούχο από την ακαδημία, τον Μαυρομάτη και τον «τίμιο» Νούνες…

Ενδεχομένως, εάν ο Ρόκα μάντευε την πανδημία, να μην επέλεγε τον Βέλεθ. Ωστόσο, σίγουρα η απόκτηση του Ισπανού αμυντικού του Άρη δεν ταιριάζει με την πολιτική που ευαγγελίζεται η διοίκηση του Παναθηναϊκού. Δεν αρκεί να λες κάτι, πρέπει να το υποστηρίζεις με τις πράξεις σου. Ο Καταλανός στις τελευταίας συνεντεύξεις του ισχυρίζεται ότι θα ανοίξει χώρο για την ακαδημία. Μένει να το δούμε στην ουσία…

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…