«Τι βλέπεις για το ντέρμπι, ρε;»

Αν υπήρχε τρόπος να παίρνω ένα ευρώ για κάθε φορά που απαντούσα στην ερώτηση «τι βλέπεις για αύριο/μεθαύριο» πριν από ένα κρίσιμο ματς του Ολυμπιακού, σε δυο – τρία χρόνια από σήμερα θα είχα λύσει το οικονομικό μου πρόβλημα. Επειδή όμως το επιχειρηματικό (;) μου δαιμόνιο μου λέει πως κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ, θα συνεχίσω να απαντώ δωρεάν ή τέλος πάντων σε τιμές κάτω του κόστους…

Η νίκη επί του ΠΑΟΚ την περασμένη Κυριακή έφερε στον… Παναθηναϊκό ένα μικρό όφελος. Αναλογιστείτε πως θα ήταν το κλίμα στους πρωταθλητές αν έχαναν από την ομάδα του Λουτσέσκου ή αν έστω παρέμεναν στο -4 από δαύτη μέσω μιας πιθανής ισοπαλίας. Η πίεση του κόσμου και η ανάγκη για ένα ξέσπασμα θα ήταν τεράστια, γεγονός που θα «πριμοδοτούσε» με έξτρα πάθος και περισσότερη πυγμή τους παίκτες του Λεμονή. Κακά τα ψέματα, οι μεγάλες ομάδες πάντα αντιδρούν στα σπουδαία ματς όταν προέρχονται από ένα αρνητικό αποτέλεσμα…

Η ανάμνηση του 1-4

Την τελευταία φορά που ο Θρύλος είχε νικήσει μόλις τα μισά από τα πρώτα οκτώ παιχνίδια του πρωταθλήματος ήταν πριν από ακριβώς δέκα χρόνια. Και τότε, όπως και σήμερα, ο Ολυμπιακός βρισκόταν στην τέταρτη θέση (χωρίς τετραπλή ισοβαθμία όπως τώρα!), απέχοντας τέσσερις πόντους από τον πρωτοπόρο (και αήττητο) ΠΑΟ. Το ότι προπονητής του ήταν και πάλι ο Τάκης Λεμονής πρόκειται ασφαλώς για σύμπτωση: αυτή τη φορά, μόνο οι τρεις από τους συνολικά δέκα πεταμένους βαθμούς χάθηκαν με τον ίδιο στον πάγκο. Και βέβαια, δεν υπάρχει η δικαιολογία του «ρίχνουμε μεγαλύτερο βάρος στο Τσάμπιονς Λιγκ», όπως εκείνη τη σημαδιακή χρονιά που γύρισε το ευρωπαϊκό χαρτί του Ολυμπιακού. Τώρα που ξαναδιαβάζω τι έγραψα, μάλλον σηκώνει επισήμανση το παραπάνω. Και φέτος έπεσε το βάρος στο Τσάμπιονς Λιγκ, μόνο που το βάρος ήταν καλοκαιρινό και κοντόφθαλμο…

Σε κάθε επικείμενη επίσκεψη του Τάκη Λεμονή στη Λεωφόρο, όλοι οι Ολυμπιακοί αναπολούν το επικό 1-4 του 2001. Έκτοτε, ο «Σερ» πήγε άλλες δυο φορές εκεί: το 1-1 του 2002 (με τον ξυλοδαρμό του Ευθυμιάδη) ήταν σα νίκη, ενώ το 0-0 του 2007 είχε αφήσει παραπονεμένους τους ερυθρόλευκους με τις δυο τεράστιες χαμένες ευκαιρίες των Λούα Λούα και Τοροσίδη. Η κακή οικονομική και αγωνιστική κατάσταση του ΠΑΟ δημιουργεί σε πολλούς την εντύπωση του «αν όχι τώρα, πότε;» σχετικά με μια πιθανή ρεπετισιόν εκείνου του 1-4, ωστόσο πρέπει να είναι κάποιος παντελώς άσχετος από ντέρμπι για να σκέφτεται με τόσο αφελή λογική. Το μόνο χειροπιαστό σε αυτή την ιστορία, προσεγγίζοντας την υπόθεση προπονητικά, λέει πως σε εννιά αιώνια ντέρμπι ο Λεμονής έχει «μόλις» τρεις νίκες, αλλά και ότι η μοναδική ήττα του ήρθε σε ματς βαθμολογικά αδιάφορο: με τον ΠΑΟ να γλιτώνει από διασυρμό και στο τέλος να βρίσκει και το πορτοφόλι που έχασε ο Γιώργος Ανατολάκης μέσα στο Καραϊσκάκη…

Έχεις Μήτρογλου; 

Επισήμως, η τελευταία νίκη του Ολυμπιακού στη Λεωφόρο καταγράφηκε στο άνευ αγώνος 0-3 του 2015. Επί της ουσίας όμως, σε ματς πρωταθλήματος ο Θρύλος έχει νικήσει μόλις μια φορά εκεί μέσα σε δέκα απόπειρες από το 1983 μέχρι σήμερα. Για να τα καταφέρει, χρειάστηκε το τεράστιο ποδοσφαιρικό ταλέντο ενός και μόνο παίκτη: ο Μήτρογλου πήρε την μπάλα από τη μεσαία γραμμή, την κουβάλησε ως την περιοχή και μετά το ένα – δυο με τον Φουστέρ «μπουμπούνισε» τον Καπίνο στο 89’…

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Όσο μεγάλη κι αν είναι στη θεωρία η διαφορά ποιότητας στο ρόστερ των δυο ομάδων, η «εξομάλυνση» που γίνεται στον αγωνιστικό χώρο συχνά βοηθά εκείνη που κουβαλά την ταμπέλα του αουτσάιντερ. Εξ ου και η δυσαναλογία στις νίκες τα προηγούμενα επτά χρόνια: σε ματς που ξεκίνησαν (ασχέτως αν ολοκληρώθηκαν ή όχι), ο Ολυμπιακός στην εποχή Μαρινάκη προηγείται με 6-4. Σκορ ισχνότατο, αν αναλογιστούμε την έκταση που παίρνει η τελική βαθμολογική διαφορά των δυο αιωνίων κάθε χρόνο, αλλά και τη συνολική εικόνα τους σε Ελλάδα και Ευρώπη. Επειδή λοιπόν, είναι αρκετά δύσκολο να βρει ο Θρύλος την Κυριακή νέο Τζιοβάνι, Λουτσιάνο, Γεωργάτο, Αλεξανδρή και πάει λέγοντας, ίσως είναι πιο εύκολο να βρει έναν νέο Μήτρογλου. Έστω και της μιας βραδιάς…