Μια συμφωνία win-win, ένα κλαμπ που «μεγαλώνει»

Win-win. Ο Ολυμπιακός που κρατά τον προπονητή με τον οποίο σχημάτισε μια εξαιρετική αγωνιστική version. Ο προπονητής που κρατά τη δουλειά του σε μια ομάδα επιπέδου Τσάμπιονς Λιγκ και μάλιστα με αποδοχές διπλάσιες σε σχέση με την τρέχουσα συμφωνία.

Και μαζί: Win-win για όλους εμάς που έπειτα από είκοσι χρόνια και βάλε θα (ξανα) δούμε επιτέλους έναν Ολυμπιακό τριετίας. Κάτι που έχει να συμβεί από την εποχή του Ντούσαν Μπάγεβιτς και κορυφώθηκε με την παρουσία στους προημιτελικούς του Champions League εκείνον τον Μάρτη του ΄99. Έστω δίχως εννέα Έλληνες στους πρώτους έντεκα όπως τότε. Αλλά με τα ίδια συστατικά. Με την ίδια φιλοσοφία: Μια ομάδα που συνεχίζεται. Που βάζει τα ίδια ζητούμενα στον αγωνιστικό χώρο, που αξιοποιεί την ομοιογένεια της, που προχωρά σε στέρεες βάσεις. Που επιμένει σε ένα ποδόσφαιρο ωραίο στο μάτι.

Αυτή είναι η συμφωνία των Ερυθρόλευκων με τον Μαρτίνς. Προφορική ως τώρα. Πιθανόν επίσημη μέσα στην εβδομάδα που έρχεται. Αυτή είναι και η μια ακόμη επιβεβαίωση πως ο Ολυμπιακός της εποχής του Βαγγέλη Μαρινάκη έχει προοδεύσει σε όλα.

Αυτό που έρχεται μπροστά είναι παράξενο. Είναι πιθανό οι ποδοσφαιριστές να ξεκινήσουν από την Τρίτη μια «διπλή» σεζόν που θα καταλήγει στο καλοκαίρι του ΄21. Με διαδοχικές υποχρεώσεις, για φέτος και για του χρόνου. Συνθήκη που δεν επιτρέπει αλλαγές, που δεν αφήνει περιθώρια για… ανακάτεμα τράπουλας. Σε τέτοιο βαθμό που οι Ιταλοί λέει σκέφτονται να διατηρήσουν ακριβώς τα ίδια ρόστερ.

Και οι γείτονες ίσως καταλαβαίνουν ποδόσφαιρο καλύτερα από όλους.

Δεν προλαβαίνεις με αυτές τις συνθήκες να ξεκινήσεις από την αρχή. Πολλώ δε μάλλον να σκεφτείς σοβαρά το ενδεχόμενο ενός νέου προπονητή. Ο Ολυμπιακός κρατώντας τον Μαρτίνς στη θέση του και έχοντας έναν κατά βάση νεανικό κορμό με μοναδικούς 30+ τον Βαλμπουενά και τον Ελ Αραμπί μπορεί κάλλιστα να πάει τη διαδρομή ως το καλοκαίρι του ΄21. Σίγουρα θα έρθουν κάποιοι. Σίγουρα θα φύγουν κάποιοι. Είναι αλλιώς όμως να εντάξεις 4-5 σε μια σχηματισμένη ομάδα, από το να προσπαθήσεις να βάλεις 30 στο μυαλό ενός προπονητή.

Με τα έσοδα που φεύγουν αλλά και εκείνα που έρχονται πετσοκομμένα η πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, τον Σεπτέμβρη μοιάζει με… πρόκληση διετίας. Οι Ερυθρόλευκοι είναι έτοιμοι να κάνουν το πρώτο βήμα προς αυτή τη κατεύθυνση. Ο Μαρτίνς τους οδήγησε στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ το καλοκαίρι του ΄18 με πολύ μεγαλύτερο συντελεστή δυσκολίας (φτιάχνοντας κάτι από την αρχή). Τα κατάφερε με το Τσάμπιονς Λιγκ καλοκαίρι του ΄19 από το δύσβατο μονοπάτι των μη πρωταθλητών. Προφανώς είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για να… τριτώσει το καλό, τη φορά αυτή από τον δρόμο των πρωταθλητών.

Και την ίδια στιγμή ο Πορτογάλος μπορεί να διατηρήσει στην ομάδα του όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που την έκαναν να ξεχωρίζει στην Ελλάδα. Η μέθοδος του κρίνεται ικανοποιητική. Οι ιδέες του ενίοτε θεσπέσιες. Και ο κύκλος του ακόμη ανοιχτός. Με πρόκληση να αφήσει το σημάδι του στον χρόνο. Η δική του εποχή. Όπως εκείνη του Μπάγεβιτς, του Βαλβέρδε, του Μίτσελ. Τα καλά νέα για τον Ολυμπιακό που έρχεται, μόλις ξεκίνησαν…