Όταν θα πουν την αλήθεια

Μπόλικη φασαρία στην Σούπερ Λιγκ, όπως αναμένονταν. Και μεταξύ μας: Τίποτα το πραγματικά ουσιαστικό. Από χθες στη τηλεδιάσκεψη του Υφυπουργού Αθλητισμού με τους προέδρους των Ομοσπονδιών και των Λιγκών, ο Μηνάς Λυσάνδρου έδειξε τον δρόμο για την απόπειρα επιστροφής στην δράση. Ζήτησε –μαζί με τον εκπρόσωπο της Ένωσης των ποδοσφαιριστών- από τον Υφυπουργό αθλητισμού να συμπεριλάβει και το ποδόσφαιρο στην ενότητα εκείνων των σπορ που θα ξαναπατήσουν στις ράγες υπό το καθεστώς των «ατομικών προπονήσεων».

Αν έγινε αποδεκτό το αίτημα; Θα το μάθουμε αύριο το απόγευμα. Λογικά θα γίνει. Έχει δικαίωμα το ποδόσφαιρο να προσπαθήσει να ολοκληρώσει κανονικά τη σεζόν και να περιορίσει το μέγεθος της ζημίας αυτού του lockdown. Γιατί θέλει. Γιατί αυτό ζητά η UEFA. Και κυρίως γιατί υπάρχει η αίσθηση ότι προλαβαίνει. Αρκεί το επόμενο διάστημα να κυλήσει δίχως άλλες δυσάρεστες εκπλήξεις.

Τα υπόλοιπα της σημερινής τηλεδιάσκεψης; Επί της ουσίας υπάγονται σε άλλα μέτωπα. Σε ανοιχτούς λογαριασμούς που κάθε άλλο παρά «έκλεισαν» από την πανδημία. Σε συμμαχίες πρώην και επόμενες. Και σε στρατηγικούς στόχους με θέα στον έλεγχο του συνεταιρισμού, της διοίκησης της ΕΠΟ, και των επόμενων εκλογών της Ομοσπονδίας. Η προ ολίγου απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής να κάνει ότι θέλει στο θέμα των αδειοδοτήσεων γράφοντας στα παλιά της παπούτσια την εισήγηση του συνεταιρισμού είναι χαρακτηριστική. Η ΕΠΟ έτυχε να έχει την ίδια άποψη με τον ΠΑΟΚ που μειοδότησε στη συγκεκριμένη κουβέντα το μεσημέρι. Συμβαίνουν αυτά…

Και συμβαίνουν συχνά. Διότι αυτό που δεν λέει κανείς στα… ίσα όλες αυτές τις ημέρες είναι ότι στο ποδόσφαιρο δεν συζητούν για την επιστροφή στη δράση: Αυτή αν υπάρξουν οι συνθήκες θα γίνει. Κουβεντιάζουν χαμηλόφωνα ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης, που εκείνοι που ξέρουν το χρεώνουν στον Δικέφαλο του Βορρά: Με 18 ομάδες στην επόμενη Σούπερ Λιγκ. Τις 14 φετινές, και τις τέσσερις (!) πρώτες της Σούπερ Λιγκ 2 (ΠΑΣ Γιάννενα, Απόλλωνας, Χανιά και Λεβαδειακός). Σχέδιο που προφανώς δίνει το δικαίωμα στους Θεσσαλονικείς να πιστεύουν ότι μέσα στους επόμενους μήνες θα μπορούν να ξαναπάρει από την ΑΕΚ ολόκληρο τον έλεγχο των θεσμών του ποδοσφαίρου. Να είναι αφεντικά στη Λίγκα, αφεντικά στην Ε.Ε της ΕΠΟ. Και μέσω του ντόμινο της αναδιάρθρωσης προς τα… πάνω, να ευχαριστήσουν προεκλογικά και μπόλικες ΕΠΣ που θα δουν τις ομάδες τους είτε να σώζουν την κατηγορία, είτε να προάγονται στην επόμενη δίχως ιδρώτα.

Ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης για να περάσει απαιτεί το 75% των ψήφων της Σούπερ Λιγκ. Δηλαδή 11 στους 14. Για να κατατεθεί θα πρέπει να μην ολοκληρωθεί η σεζόν, αλλιώς δεν υπάρχει λόγος για μια τέτοια αλλαγή κόντρα στην προκήρυξη. Και βέβαια για να «αντέξει» στα σχοινιά θέλει υποσχέσεις προς όλους. Στον Παναιτωλικό και στον Πανιώνιο ότι δεν θα υποβιβαστούν. Στους άλλους ότι μέσα από ένα κεντρικό συμβόλαιο τηλεοπτικών θα εξασφαλιστούν μεγαλύτερα έσοδα προς τους οικονομικά ασθενέστερους.

Διόλου τυχαία λοιπόν σήμερα ο Παναιτωλικός και ο Πανιώνιος βρέθηκαν στο μπλοκ των ομάδων που δεν επιθυμεί να συνεχιστεί το πρωτάθλημα. Διόλου τυχαία δεν έγινε και η πρόταση για «κεντρική διαχείριση» από τον ΠΑΟΚ, που την «έσπασε» το καλοκαίρι του ΄17. Τον Δικέφαλο που ως γνωστόν φέτος δεν είχε γενικώς τηλεοπτική στέγη έπειτα από το «φιάσκο» με την ΕΡΤ, αποφασίζοντας να χαράξει μια δική του ενδιαφέρουσα πορεία με την απόπειρα του PAOK tv. Για εκείνον μια τέτοια προοπτική θα του έλυνε και το τρέχον πρόβλημα. Γιατί μόνος του συμβόλαιο το πιθανότερο είναι να βρει στο Open.

Πρωτάθλημα με 18 ομάδες στην Ελλάδα είναι ανέκδοτο. Με το ζόρι γίνεται με 14. Σε αυτό προφανώς δεν διαφωνεί κανείς. Πρωτάθλημα με κεντρική τηλεοπτική διαχείριση, θα ήταν δώρο. Το τέλος μιας ανοησίας. Ισχυρή λίγκα με κάθε ομάδα να κανονίζει τα… δικά της, είναι ένα μοντέλο που δεν συναντάς πια πουθενά στην Ευρώπη. Επειδή όμως μιλάμε για εκατομμύρια ευρώ προφανώς θα πρέπει να ακολουθηθούν κανόνες. Και κυρίως να ανοίξουν όλα τα χαρτιά στο τραπέζι. Σε ποιον ανήκουν οι ομάδες. Ποιοι είναι οι επενδυτές; Αυτό που τόνισε ο Βαγγέλης Μαρινάκης σήμερα για τον Βόλο και αυτό που είπαν τα δικαστήρια για τη σχέση του ΠΑΟΚ με τη Ξάνθη. Εκτός αν οι Ακρίτες ή η ομάδα της Μαγνησίας έχουν την αίσθηση ότι θα πρέπει ο Ολυμπιακός η ΑΕΚ και οι άλλοι να χάσουν δικά τους χρήματα για να τα πάρουν ομάδες που τα δικαστήρια (τα αθλητικά ή και τα… λαϊκά) τις χρεώνουν στον ΠΑΟΚ.

Για το θέμα της κεντρικής διαχείρισης, εξαιρώντας τους Πειραιώτες που θύμισαν το αυτονόητο οι περισσότεροι έσπευσαν να συμφωνήσουν. Ο ΠΑΟΚ ουσιαστικά μετράει τα κουκιά και οι ως τώρα ψήφοι του βγαίνουν μέχρι δέκα, καθώς κοινοί φίλοι φρόντισαν εδώ και μερικούς μήνες να δημιουργηθεί ξανά μια γέφυρα με τον Παναθηναϊκό του Γιάννη Αλαφούζου. Του πρώτου που αποχώρησε από το κίνημα της «συμμαχίας» έπειτα από την ειδική περιποίηση για την οποία φρόντισε ο διαιτητής Κύζας σε εκείνον τον αξέχαστο ημιτελικό κυπέλλου. Αξέχαστο; Γράφτε λάθος. Ο χρόνος φαίνεται ότι είναι ο καλύτερος γιατρός…

Προσπάθεια να έρθουν πιο… κοντά άλλοτε σύμμαχοι του παρελθόντος έγινε και με την ΑΕΚ. Εκεί όμως το πράγμα είναι δύσκολο. Γιατί ο Μελισσανίδης δεν είναι Αλαφούζος. Γιατί η Ένωση πλέον είναι στο -1 από την δεύτερη θέση και πολύ λογικά θέλει να διεκδικήσει το δικαίωμα της παρουσίας στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Και βέβαια είναι εκείνη που θα χάσει από μια τυχόν διαφοροποίηση της υπάρχουσας ισορροπίας στην Σούπερ Λιγκ.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Το μέτρημα λοιπόν φτάνει σταθερά με… το ζόρι στο 10. Εξ ου και ο πρόλογος. Πολύ φασαρία, για το τίποτα.