Το CAS και η UEFA έχουν κρίνει την «εισήγηση»…

Η απελπισία και ο εκνευρισμός είναι κακός σύμβουλος. Προκαλεί βιασύνη και ενέργειες που σε εκθέτουν. Και μαζί εκθέτουν ακόμη και λειτουργούς, που θεωρητικά θα έπρεπε να λειτουργούν με μεγαλύτερη διαύγεια. Το σύστημα βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Οπότε είναι απολύτως κατανοητό να προσπαθούν να πιαστούν από όπου μπορούν. Ακόμη και από υποθέσεις που προκαλούν τη νοημοσύνη ακόμη και αδαών.

Δεν προκαλεί καμία έκπληξη που η ΕΠΟ λειτουργεί για ακόμη μία φορά ως «αλεξικέραυνο». Δεν είναι η πρώτη φορά. Δεν θα είναι η τελευταία, έως ότου επέλθει ένα τέλος σε αυτό το αίσχος. Εως τότε, καλό θα είναι όλοι να κρατούν μικρό καλάθι. Και να μην επηρεάζονται από μια γενικευμένη προσπάθεια σπίλωσης και διαστρέβλωσης. Δεν είναι η πρώτη φορά, επαναλαμβάνουμε, δεν θα είναι η τελευταία. Καθώς σε κάθε «δύσκολη», το σύστημα θα προσπαθεί να «ξεθάβει» κάποιον άσσο από το τρύπιο και βρόμικο μανίκι του.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν θα στήσει έκτακτες εκπομπές για να φωνάξει πόσο πολύ τον αδικεί το σύστημα. Δεν θα απειλήσει να χωρίσει την Ελλάδα στα δύο. Δεν θα εκβιάσει πολιτικούς. Δεν θα στείλει «τάγματα εφόδου» να επιτεθούν σε πολιτικά γραφεία ή να πάρουν στο κυνήγι αυτούς που τον εχθρεύονται. Αυτά είναι πρακτικές άλλων. Και κυρίως, είναι πρακτικές που δείχνουν, φωνάζουν ενοχή.

Πριν λίγο καιρό ο ΠΑΟΚ σήκωσε το λάβαρο της επανάστασης για την υπόθεση της πολυϊδιοκτησίας. Το έκανε διότι γνώριζε ότι ήταν σε δύσκολη θέση. Γνώριζε ότι παρανόμησε, αποδείχθηκε εξάλλου αυτό. Γνώριζε ότι δεν υπήρχε άλλος τρόπος να γλιτώσει τον υποβιβασμό. Και η αλήθεια είναι ότι ο εκβιασμός και οι φωνές για τη… διχοτόμηση της χώρας, έπιασαν τόπο. Η Κυβέρνηση «τσίμπησε» (κάποια στελέχη, δε, δεν δυσκολεύτηκαν καθόλου), άλλαξε τον νόμο και ο ΠΑΟΚ γλίτωσε τη… μισή κηλίδα: Του έμεινε η πολυϊδιοκτησία, έφυγε από πάνω του (μέχρι νεωτέρας) ο υποβιβασμός.

Ο Ολυμπιακός δεν θα σηκώσει παντιέρα στο νέο κατασκεύασμα. Δεν μπορεί να μπει στη διαδικασία να ασχολείται με μια υπόθεση που κρίνεται αυτή τη στιγμή σε επίπεδο τακτικής δικαιοσύνης. Μία υπόθεση  που προηγείται κατά πολλούς μήνες της πειθαρχικής διαδικασίας που ξεκίνησε μετά την εισήγηση της ερευνήτριας της Επιτροπής Δεοντολογίας. Εισήγηση που βασίστηκε στο περίφημου βούλευμα για τους «28». Το οποίο επί της ουσίας έχει καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος στην εν εξελίξει ποινική διαδικασία, με τους μάρτυρες να επιβεβαιώνουν ότι πρόκειται για ένα κατασκεύασμα που αργά ή γρήγορα θα πάρει τη θέση που του αρμόζει στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Εάν προσπαθήσει κάποιος να είναι δίκαιος με την εισηγήτρια της ΕΠΟ, θα πρέπει να παραδεχθεί ότι είχε δύο δρόμους: Την απαλλαγή των εμπλεκόμενων ή την παραπομπή στο δικαστικό της Επιτροπής Δεοντολογίας, με όσα ανέφερε στην εισήγησή της. Ωστόσο, τα «στολίδια» με τα οποία την «έντυσε», προκαλούν απορίες. Όπως απορίες προκαλεί το γεγονός ότι η Ε.Δ. ΕΠΟ δείχνει μια ιδιαίτερη σπουδή να ασχοληθεί με την υπόθεση, τώρα που προέκυψε το σοβαρό πρόβλημα του ΠΑΟΚ. Αντί να περιμένει λίγο καιρό ακόμη, έως ότου τελεσιδικήσει η υπόθεση; Τυχαίο θα είναι, μάλλον.

Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΧΕΙ ΚΡΙΘΕΙ ΣΕ UEFA ΚΑΙ CAS…

Μια άλλη πτυχή της υπόθεσης που δεν έχει ακουμπήσει κανείς από τους… πανηγυρίζοντες, αφορά μια παλιότερη δικαίωση του Ολυμπιακού. Όχι οπουδήποτε, αλλά στο ανώτατο επίπεδο. Στο CAS. Κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι η νέα διαδικασία στην επιτροπή δεοντολογίας, εμπεριέχει ένα είδος παράδοξου. Καθώς οι ποδοσφαιρικές αρχές, έχουν ήδη επιληφθεί της υπόθεσης και έχουν κρίνει.

Το καλοκαίρι του 2015, λοιπόν, όταν ο ανακριτής Ανδρεάδης «μοίρασε» περιοριστικούς όρους, ο Παναθηναϊκός κινήθηκε πειθαρχικά εναντίον του. Μετά την έρευνα σε αναφορές για υποτιθέμενα στημένα παιχνίδια στην Ελλάδα και το πρωτάθλημα της χώρας, τα οποία ενέπλεκαν και τον πρόεδρο του Ολυμπιακού, στις 17 Ιουνίου η Πειθαρχική Επιτροπή της UEFA είχε δώσει προσωρινά άδεια στον Ολυμπιακό για το 2015 – 2016 και μετέφερε τις όποιες πειθαρχικές διαδικασίες μετά από περαιτέρω πληροφορίες από τις ελληνικές Αρχές, που θα εξέταζαν το θέμα.

Στις 20 Ιουλίου 2015 ο Παναθηναϊκός έκανε έφεση στο CAS, αιτούμενος τον αποκλεισμό του Ολυμπιακού από το Champions League της σεζόν 2015 / 16. Υπήρξε η ανάλογη διαδικασία και η έφεση εκδικάστηκε στα γραφεία του CAS στις 21 Αυγούστου 2015. Στις 24 Αυγούστου του 2015 το CAS έβγαλε την απόφασή του, απορρίπτοντας την έφεση του Παναθηναϊκού. Σε μία περίοδο, μάλιστα, που το κατηγορητήριο εμπεριείχε 5 κακουργήματα για τους εμπλεκόμενους. Κατηγορητήριο που στην πορεία είδαμε την εξέλιξή του και την ταχύτατη αποδόμησή του.

Πώς, λοιπόν, δικαιολογείται η παραπομπή Μαρινάκη και των υπολοίπων από την εισηγήτρια της Επιτροπής Δεοντολογίας όταν, όχι μόνο δεν έχει προκύψει κάποιο επιβαρυντικό στοιχείο από την ποινική διαδικασία, αλλά αντιθέτως αποδεικνύεται διαρκώς ότι πρόκειται για μια δίκη-πρόκληση, εμπνευσμένη από συγκεκριμένες «δυνάμεις», μόνο και μόνο για να κρατούνται «όμηροι» συγκεκριμένοι άνθρωποι; Πώς είναι δυνατόν να γίνεται μια τέτοια εισήγηση όταν βασικοί μάρτυρες της υπόθεσης δεν είπαν τίποτα στο δικαστήριο, αντιθέτως εξήγησαν ότι «δεν αναφέρθηκα ποτέ στον Ολυμπιακό και τον Μαρινάκη»;

Από τη στιγμή που δεν δίνονται και δεν υπάρχει διάθεση να δοθούν αυτές οι εξηγήσεις, είναι απολύτως λογικό να βγάζει ο καθένας τα συμπεράσματά του.

Αντί επιλόγου, μια υπενθύμιση σχετικά με τις πειθαρχικές διαδικασίες που ακολουθήθηκαν σε άλλες χώρες. Η Φενέρμπαχτσε και ο πρόεδρός της Αζίζ Γιλντιρίμ, που αποπέμφθηκαν από το Champions League, λόγω υποτιθέμενης κατηγορίας για στημένα παιχνίδια, δικαιώθηκαν πανηγυρικά μετά τις προβλεπόμενες διαδικασίες. Αθωώθηκαν πανηγυρικά. Και κίνησαν ποινική και πειθαρχική διαδικασία εναντίον όσων πήραν την απόφαση να την τιμωρήσουν, χωρίς να έχει τελεσιδικήσει η υπόθεση. Και επίσης δικαιώθηκαν. Με αποτέλεσμα οι υποθέσεις να βρίσκονται σε τρίτο επίπεδο, με την τουρκική ομάδα να περιμένει το… κοστούμι των αποζημιώσεων που έχει «ράψει» για φυσικά πρόσωπα και όσους πήραν τη βιαστική απόφαση, που την κατέστρεψε οικονομικά.

Η UEFA και τα πειθαρχικά της όργανα, όπως και το CAS δεν παίρνουν αποφάσεις ελαφρά τη καρδία. Δεν βιάζονται. Εμαθαν από τα λάθη τους. Δυστυχώς, στην Ελλάδα τα λάθη επαναλαμβάνονται.

ΥΓ. Ο Ολυμπιακός, σε αντίθεση με ό,τι πιστεύει ή κάνει το εντός συνόρων σύστημα, έχει ενημερώσει για όλα τους αρμοδίους. Από την πρώτη στιγμή. Για όλες τις εξελίξεις η UEFA είναι ενήμερη. Για όλη τη διαδικασία. Για τα πάντα. Διότι, επαναλαμβάνουμε, ο Ολυμπιακός δεν έχει να φοβηθεί τίποτε. Ξέρει τι αντιμετωπίζει. Και από ποιους. Και η ποινική εξέλιξη της υπόθεσης, είναι η απάντηση σε όσους βιάζονται. Ο Ολυμπιακός καλά κάνει και δεν ασχολείται με την εισήγηση. Προφανώς και θα ασχοληθεί εάν έρθει η ώρα και εάν η υπόθεση δεν πάει στο αρχείο (όπως αναμένεται). Θα το κάνει με σοβαρότητα, με σεβασμό στις αρχές και τη δικαιοσύνη. Οχι με απειλές και εκβιασμούς.