Παναθηναϊκός: Η επόμενη μέρα έρχεται μετά από δέκα χρόνια

Η προοπτική να πάρει πίσω η ΟΥΕΦΑ την ποινή αποκλεισμού του Παναθηναϊκού χωρίς αυτός να την εκτίσει έχει αρχίσει να ξεθωριάζει. Ποτέ δεν είχε πολλές πιθανότητες άλλωστε. Αυτό σημαίνει ότι κι αυτή τη χρονιά οι πράσινοι θα μείνουν εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Χωρίς, ανάμεσα σε άλλα, τη δυνατότητα για μια ισχυρή οικονομική ένεση που θα μπορούσε να τους βοηθήσει ώστε να κάνουν μια ομάδα ευθέως ανταγωνιστική των άλλων ομάδων που διεκδικούν το πρωτάθλημα.

Οι οπαδοί του τριφυλλιού θα χρειαστεί να προετοιμαστούν για μια χρονιά ακόμα με την ομάδα τους να προσπαθεί μεν αλλά να μην καταφέρνει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο. Μαζί με αυτούς την ίδια προετοιμασία πρέπει να κάνει κι ο Γιώργος Δώνης που υπολόγιζε ότι θα βάλει την ομάδα του σε διαδικασία πρωταθλητισμού. Όταν χάνεις τον Ινσούα, τον Ζαχίντ, τον Δώνη και δεν μπορείς να κρατήσεις τον Αποστολάκη, το μέλλον δεν διαγράφεται όπως θα το ήθελαν οι οπαδοί.

Εννοείται ότι στη ζυγαριά επιβάλλεται να μπει η σταθερή μείωση του χρέους της ΠΑΕΡ με τα λεφτά του Γιάννη Αλαφούζου. Πάνω στην δίψα για διακρίσεις που δεν έρχονται είναι πολύ εύκολο να ξεχάσεις κανείς πως ένα χρέος που πριν από δέκα χρόνια παρέλαβε ο νυν μεγαλομέτοχος, μειώθηκε σημαντικά. Πέρασαν δέκα χρόνια βέβαια και στο διάστημα αυτό αντί να μειώνεται σταθερά , αυξομειωνόταν από τις τραγικές επιλογές του κ. Αλαφούζου με αποτέλεσμα την ξεφτίλα του αποκλεισμού από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Ολοι οικτίρουν τον Γιάννη Αλαφούζου για αυτή την ντροπή. Ορθά το κάνουν αλλά ξεχνούν πως ο Παναθηναϊκός είχε μπροστά του την ντροπή του υποβιβασμού από την οποί διασώθηκε επειδή ο μεγαλομέτοχος έβαλε τα λεφτά του. Στην προκειμένη περίπτωση , η άσκηση για πρωταγωνιστή Παναθηναϊκό δεν βγαίνει. Ηρθε και η πανδημία που χειροτέρεψε τους οικονομικούς δείκτες επιβαρύνοντας την κατάσταση. Αν μπορεί να στηριχτεί κάπου ο Παναθηναϊκός του μέλλοντος είναι στην σοβαρή απομείωση του χρέους. Ετσι είναι δυνατόν να προσελκυσθεί κάποιος σοβαρός επενδυτής ο οποίος θα έχει μπροστά του την αν ενίσχυση της ομάδας του χωρίς να κοιτάζει πίσω του βλέποντας την ανάγκη να εξυπηρετηθεί ένα δυσβάστακτο χρέος.

MUST READ

Ντόρσεϊ στο «10»: Πριν δύο χρόνια θα νευρίαζα αν δεν έπαιζα – Έχω ωριμάσει σαν παίκτης και σαν άνθρωπος»

Επενδυτής σε τέτοιους καιρούς δεν βρίσκεται από τη μια μέρα στην άλλη. Ούτε το επαγγελματικό ποδόσφαιρο στην Ελλάδα αντιμετωπίζεται ως μια αυτόνομη επένδυσή έξω από άλλους επιχειρηματικούς σχεδιασμούς. Ο κ. Αλαφούζος που σήκωσε (με τα λάθη του) το τεράστιο βάρος της διάσωσης και της οικονομικής εξυγίανσης της ΠΑΕ, άσχετα από τους σχεδιασμούς του, δημιούργησε μετά από δέκα χρόνια τις προϋποθέσεις να βρεθεί κάποιος άλλος για να πάει την ομάδα στην επόμενη μέρα…