13 Απριλίου 2008: Η μέρα που ο Παναθηναϊκός άλλαξε για πάντα

Πίκρα, εσωστρέφεια και αγανάκτηση: Αυτά ήταν τα τρία στοιχεία που κυριαρχούσαν στην «πράσινη» πραγματικότητα πριν από δώδεκα χρόνια. Στοιχεία που συναντάμε και στο… σήμερα, αλλά για διαφορετικός λόγους. Τότε ο Παναθηναϊκός ήταν διεκδικητής τίτλων. Έκανε πρωταθλητισμό, έπαιζε Ευρώπη. Τώρα ούτε τίτλους μπορεί να διεκδικήσει, ενώ η Ευρώπη… περιμένει.

Ο Παναθηναϊκός είχε βυθιστεί στην κατήφεια με τις βαριές ήττες από τον ΟΦΗ (4-1) και τον Ολυμπιακό (4-0) στο Κύπελλο Ελλάδος να αποτελούν την αφορμή για το ξέσπασμα.

Το μήνυμα κυκλοφόρησε παντού, οι προετοιμασίες που έγιναν κατά τη διάρκεια των πρώτων ημερών του Απρίλη φανέρωναν ότι θα ακολουθούσε κάτι ιστορικό. SMS, emails, συνθήματα σε τοίχους, ενημέρωση από στόμα σε στόμα. Στις 13 Απριλίου 2008 ήταν η ημερομηνία που θα άλλαζε την ιστορία του Παναθηναϊκού μια για πάντα. Το συλλαλητήριο που… έριξε την οικογένεια Βαρδινογιάννη.

Η εικόνα των κεντρικών δρόμων της Αθήνας το απόγευμα της 13ης Απριλίου του 2008 το επιβεβαίωσε στο έπακρο. Οι οδικές αρτηρίες είχαν γεμίσει από χιλιάδες πράσινες παρουσίες και φωνές, κατά της διοίκησης Βαρδινογιάννη.

Το μήνυμα ήταν ηχηρό και συντεταγμένο. Όσοι βρέθηκαν στους δρόμους το μετέφεραν σε κάθε γωνιά της Ελλάδος. Η αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος στην ΠΑΕ έπειτα από 30 χρόνια παρουσίας της οικογένειας Βαρδινογιάννη, ήταν το κύριο αίτημα της μεγαλύτερης «πράσινης» κινητοποίησης.

Το ραντεβού δόθηκε στο Πεδίον του Άρεως στις 16:00 και θα είχε ως κατάληξη το γήπεδο της Λεωφόρου, εκεί όπου το τριφύλλι αντιμετώπιζε τον Άρη (19:00). Όσοι είχαν προμηθευτεί εισιτήριο κατέληξαν στις εξέδρες του «Απ. Νικολαΐδης», με τους υπόλοιπους να σταματούν λίγο νωρίτερα στο ύψος της Λουκάρεως.

Βασικό σύνθημα ήταν το «Τζίγγερ πούλα», ενώ τα περισσότερα πανό που κρατούσαν οι «πράσινοι» οπαδοί είχαν το πρόσωπο του Γιάννη Βαρδινογιάννη, στα οποία τον αποκαλούσαν «αμέτοχο», «μη Παναθηναϊκό» και άλλα πολλά. Ένα εξ αυτών έγραφε χαρακτηριστικά: «Τζίγγερ είσαι σπίτι; Τότε ετοιμάσου για Χαβάη!», εμπνευσμένο από το… hit της εποχής της Άλκηστις Πρωτοψάλτη.

Στο μεσοδιάστημα οι ομιλίες όσων παλαιμάχων ανέβηκαν στο βήμα (Σούρπης, Λουκανίδης, Πιτυχούτης) εξέφραζαν μια ανάγκη επιστροφής του συλλόγου σε ρόλο πρωταγωνιστή. Κανείς, φυσικά, δεν μπορούσε να φανταστεί πως μόλις λίγα χρόνια μετά, ο Παναθηναϊκός θα βυθιζόταν στην πλήρη απαξίωση. Σήμερα που μιλάμε, η κατάστασή του είναι χειρότερη από ποτέ.