Ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού και οι στατιστικές που τον αναδεικνύουν σε μια από τις πλέον ενδιαφέρουσες περιπτώσεις της επόμενης μεταγραφικής περιόδου.
Αναπόφευκτο όσο οι μέρες περνούν χωρίς ποδόσφαιρο πολλοί να γράφουν πολλά γύρω από αυτό. Και μιας και κανείς δεν μπορεί να κάνει μια πραγματική εκτίμηση αναφορικά με το πότε η μπάλα θα κυλήσει το χορτάρι; Μάλλον μπήκαμε υποχρεωτικά σε μια παρατεταμένη μεταγραφική περίοδο. Με ιστορίες προ της ώρας τους να έρχονται στο προσκήνιο.Άλλες υπαρκτές και άλλες όχι.
Και μιας και εδώ στα μέρη μας, πραγματικό μέλος της αγοράς είναι μονάχα ο Ολυμπιακός; Οι Ερυθρόλευκοι θέλοντας και μη θα πρέπει να το πάρουν απόφαση. Θα έχουν την τιμητική τους. Ήδη ο Κώστας Τσιμίκας ανάμεσα σε Νάπολη, Μιλάνο, Λέστερ και Βαλένθια (Μπέτις). Παράλληλα υπάρχουν δημοσιεύματα για τον Μαντί Καμαρά (Σέφιλντ), για τον -προσεχώς ελεύθερο- Ομάρ Ελαμπντελαουί (Σέλτικ, Φιορεντίνα), για τον Ζοσέ Σα (Μπέτις). Φυσικά τίποτα το ουσιαστικό. Εκτός αν πιστεύει κανείς στα αλήθεια ότι τα κλαμπ που δεν ξέρουν πως θα βγάλουν τη σεζόν, και πόσο θα τους κοστίσει οικονομικά αυτή η λαίλαπα, είναι σε θέση να υπολογίζουν τα εκατ ευρώ που θα ξοδέψουν το καλοκαίρι. Μπορεί οι σκάουτ να προτείνουν, οι προπονητές να εγκρίνουν, οι τεχνικοί διευθυντές να εξετάζουν την αγορά. Οι κουμπαράδες όμως θα αργήσουν να ανοίξουν, σε ένα καλοκαίρι που αναμένεται οι τιμές να «πέσουν» αρκετά σε σχέση με τα προηγούμενα.
Φυσικά αυτό έχει διπλή μετάφραση. Η Ελλάδα ας πούμε είναι πάντα μια φτηνή αγορά. Άρα μπορεί ελέω συνθηκών να ασχοληθούν ακόμη περισσότεροι μαζί της. Και λόγω Ολυμπιακού εδώ υπάρχουν πολύ αξιόλογες περιπτώσεις ποδοσφαιριστών. Με πρώτο και καλύτερο, όχι τον Κώστα Τσιμίκα όπως οι περισσότεροι εύκολα συμπεραίνουμε, αλλά τον Ζοσέ Σα. Κάποιον που έχει ήδη δοκιμαστεί σε υψηλότερο επίπεδο. Που είναι στην καλύτερη ποδοσφαιρική ηλικία για τερματοφύλακα. Και που κυρίως στη σεζόν που εξελίχθηκε φέτος έχει κάνει τις στατιστικές να… χορεύουν στους ρυθμούς του. Τις στατιστικές που οι ομάδες παρακολουθούν ευλαβικά.
Ο Πορτογάλος πορτιέρο σε 41 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις έχει δεχθεί μόλις 27 γκολ. Το έκανε έχοντας αντιμετωπίσει μεταξύ άλλων δυό φορές τις επιθετικές ικανότητες της Μπάγερν Μονάχου, της Τότεναμ και της Άρσεναλ. Ουσιαστικά ως εδώ δέχεται ένα γκολ κάθε τρία ημίχρονα (!). Ένα γκολ κάθε 137΄λεπτά (θυμίζουμε ότι το ματς στο Emirates ολοκληρώθηκε στην παράταση). Όταν έχει βρεθεί στην περιοχή του ο Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι, ο Χάρι Κέιν, ο Αλεξάντερ Λακαζέτ, ο Πιερ Εμερίκ Ομπαμεγιάνγκ κλπ.
Ο Σα που εδώ και ενάμιση χρόνο καλείται σταθερά από τον Φερνάντο Σάντος στην εθνική ομάδα (ασχέτως αν δεν έχει συμμετοχή) κατάφερε ως εδώ να διατηρήσει την εστία του δίχως παθητικό σε 24 αναμετρήσεις. Ο μόνος που έχει κάνει αντίστοιχο θόρυβο και κυριαρχεί επίσης στις στατιστικές είναι ο Μάρκο Μπιζό της καταπληκτικής φέτος Άλκμααρ που συγκατοικεί με τον Άγιαξ στην κορυφή του Ολλανδικού πρωταθλήματος. Ο 29άχρονος Ολλανδός έχει και εκείνος σε 41 ματς φέτος παθητικό 27 γκολ. Η διαφορά με τον Σα είναι ότι τα δικά του ματς δίχως παθητικό είναι 27. Τρίτος σε αυτή την ιδιαίτερη παρέα είναι ο Ντάνιελ Τενενμπάουμ. Ο γεννημένος στην Βραζιλία, αλλά Ισραηλινός τερματοφύλακας που έχει κάτι ιδιαίτερα κοινό με τον δικό μας. Όπως ο Σα ουσιαστικά άρπαξε τα γάντια του Ολυμπιακού από τον Ανδρέα Γιαννιώτη, έτσι και ο 24χρονος στη Μακάμπι Τελ Αβίβ του Βλάνταν Ίβιτς. Ξεκίνησε ως αναπληρωματικός του Γιαννιώτη τη χρονιά, αλλά του πήρε τη θέση και είναι μάλλον ο MVP στο πρωτάθλημα του Ισραήλ: 26 συμμετοχές, 7 γκολ παθητικό, 21 ματς με το «μηδέν». Ο Γιαννιώτης πρόλαβε να παίξει φέτος μόλις έξι ματς. Στον Ολυμπιακό έφτασε στα 13 μέχρι ο Σα να φορέσει τα γάντια και να μην συζητηθεί ποτέ ξανά το ποιος είναι ο βασικός τερματοφύλακας στο μεγάλο λιμάνι.
Θυμίζουμε ότι ο 27άχρονος πορτιέρο του Ολυμπιακού προ διετίας βρέθηκε 21 φορές να υπερασπίζεται την εστία της Πόρτο. Έπαιξε και με εκείνη Τσάμπιονς Λιγκ φτάνοντας μάλιστα ως τους «16» της διοργάνωσης. Και βέβαια ότι πέρσι με τους Ερυθρόλευκους απέκλεισε τη Μίλαν, έπιασε πέναλτι κόντρα στη Μπέτις (που με βάση τα δημοσιεύματα ενδιαφέρεται) κλπ. Ουσιαστικά δηλαδή το φετινό είναι η κορύφωση μιας εντυπωσιακής τριετίας. Μια απόδειξη πως η πρόοδος του είναι σταθερή.
Ο Ολυμπιακός τον περασμένο Μάη κάνοντας χρήση της οψιόν που είχε με την Πόρτο αγόρασε τα δικαιώματα του ως το καλοκαίρι του ΄23. Το καλοκαίρι όμως είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα βρει διάφορους στην πόρτα του για έναν τερματοφύλακα που όπως ο Ποντένσε πολύ λογικά θα έχει τη φιλοδοξία να παίξει σε ακόμη υψηλότερο επίπεδο. Στην Αγγλία, στην Ισπανία. Μεταξύ μας το αξίζει. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει πως ήδη… έφυγε. Και πέρσι τέτοια εποχή το πιθανότερο ήταν ο Σα να συνεχίσει αλλού. Και έμεινε εδώ. Και δικαιώθηκε απόλυτα για την επιλογή του. Όπως δικαιώθηκε και ο Ολυμπιακός που τον αγόρασε. Και οι Ερυθρόλευκοι αν με το καλό επιστρέψουμε στην κανονικότητα, το καλοκαίρι θα έχουν μπροστά τους προκριματικά των 40 εκατ ευρώ. Μια μίνι-διοργάνωση που επιβραβεύει εκείνους που ποντάρουν στον ήδη σχηματισμένο κορμό τους. Το περσινό παράδειγμα είναι μιας πρώτης τάξεως απόδειξη. Ας είμαστε λοιπόν λιγάκι επιφυλακτικοί γενικώς…