Ο Βαλμπουενά ήταν ο καλύτερος. Τελεία και… παύλα!

Το πρωτάθλημα έχει ολοκληρωθεί στην κανονική του διάρκεια και τα συμπεράσματα έχουν βγει. Για πολλούς -βλέποντας την βαθμολογία- έχει βγει και ο πρωταθλητής. Στις είκοσι έξι αγωνιστικές μας δόθηκε η δυνατότητα να βγάλουμε συμπεράσματα. Ένας παίκτης σε προχωρημένη για ποδοσφαιριστή ηλικία είναι με διαφορά ο καλύτερος της Σούπερ Λίγκας. Προχωράει στα τριάντα πέντε και παρά την ηλικία του κατάφερε να ξεχωρίσει και να γίνει ο πολυτιμότερος της διοργάνωσης.

Ο Ματιέ Βαλμπουενά έδωσε στον Ολυμπιακό όσα του έδινε τα τελευταία χρόνια ο Φορτούνης. Μπορεί και κάτι παραπάνω. Τα δε στατιστικά του θα ήταν προφανώς πιο πλούσια αν στα μέσα της περιόδου δεν τον έβγαζε εκτός δράσης ένας επιπόλαιος τραυματισμός. Κι εδώ υπάρχει κάτι εντυπωσιακό. Οι περισσότεροι παίκτες που γυρνούν από τραυματισμό ο οποίος τους κράτησε εκτός δράσης για πάνω από δυο μήνες, θέλουν ένα ικανό χρονικό διάστημα για να επανέλθουν πλήρως.

Με τον Γάλλο σταρ δεν συνέβη. Γύρισε κι ήταν όπως πριν. Παραγωγικός και ουσιαστικός. Μεγάλες νίκες του Ολυμπιακού συνέχισαν να έρχονται από τις συστημένες σέντρες του. Κανένας παίκτης δεν ήταν τόσο επιδραστικός στο παιχνίδι της ομάδας του όσο ο μικρόσωμος παίκτης των ερυθρολεύκων. Ούτε ο Λιβάγια και ο Μάνταλος στην ΑΕΚ, ούτε ο Μίσιτς στον ΠΑΟΚ, ούτε ο Χατζηγιοβάνης  στον Παναθηναϊκό. Ούτε καν ο Φετφατζίδης στον Άρη, που έκανε την καλύτερή του χρονιά στα ελληνικά γήπεδα.

Ο Βαλμπουενά είτε ξεκινώντας ως εξτρέμ είτε ξεκινώντας ως κεντρικός χαφ έκανε τα ίδια. Οργάνωνε το παιχνίδι της ομάδας του κι ήταν οι συμπαίκτες του εκείνοι που του… ακουμπούσαν την μπάλα για να ολοκληρωθεί από τα δικά του πόδια η επίθεση της ομάδας τους. Εδώ δεν είναι οι μαγικές ντρίπλες. Δεν είναι τα εντυπωσιακά σλάλομ. Δεν είναι καν τα γκολ με την μπάλα σε κίνηση. Τίποτα από αυτά. Ο Βαλμπουενά προσάρμοσε το παιχνίδι του στις ανάγκες του Ολυμπιακού αλλά και στις δικές του δυνατότητες που δεν είναι οι ίδιες με αυτές που είχε κατά το παρελθόν.

Ο εικοσιπεντάχρονος Βαλμπουενά έπαιζε πάνω στην γραμμή και τρομοκρατούσε τις άμυνες με τις διεισδύσεις του. Ο τριανταπεντάχρονος ψάχνει να ξεμαρκαριστεί και να σημαδέψει τον συμπαίκτη του που βρίσκεται σε θέση βολής. Σε κάθε ξεμαρκάρισμα του Γάλλου οι παίκτες του Ολυμπιακού βρίσκονται σε κίνηση για να του προσφέρουν την καλύτερη επιλογή. Κι εκείνος τους σημαδεύει.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Με τον Φορτούνη στο γήπεδο υπήρχαν φάσεις που οι συμπαίκτες του έβγαιναν προς τα πλάγια για να του κάνουν χώρο ώστε να εφορμήσει. Με τον Βαλμπουενά οι συμπαίκτες του κάνουν κίνηση ώστε να βρεθούν σε θέση βολής και να πάρουν την τελική πάσα.