Ο Γιώργος Μασούρας μένει σπίτι όσο χρειαστεί

Μέχρι το… γκαράζ του σπιτιού του. Στο αυτοσχέδιο γυμναστήριο που φρόντισε να υπάρχει εκεί πολύ πριν μας βρει ο τρόμος του φονικού ιού. Με συντροφιά το ραδιόφωνο και με την τετράγωνη αθλητική σκέψη να αποτελεί για εκείνον τον καλύτερο οδηγό σε αυτή την παράξενη για όλους μας ρουτίνα. Ο Γιώργος Μασούρας δεν το συζητά. Μένει στο σπίτι. Και θα είναι εκεί όσο χρειαστεί. Για τον ίδιο. Αλλά και για τους άλλους…

Να το συμφωνήσουμε προκαταβολικά. Υπάρχουν εκείνοι που έξω από το –πάσης φύσεως- γήπεδο είναι… άλλοι. Άνθρωποι που έχουν εντελώς διαφορετική εικόνα, στον χώρο εργασίας του και μακριά από αυτό. Και φυσικά υπάρχουν και εκείνοι που ο αγωνιστικός χώρος είναι ο «καθρέφτης» του χαρακτήρα τους. Αν λοιπόν ειδικά για τον διεθνή μέσο-επιθετικό του Ολυμπιακού γίνονταν γκάλοπ μεταξύ των συμπαικτών του και όσων τέλος πάντων των γνωρίζουν καλά, αναφορικά με την κατηγορία που ανήκει; Τότε το πιθανότερο είναι το αποτέλεσμα να άγγιζε το 100%.

Διότι δεν υπάρχει αμφιβολία. Ο Γιώργος Μασούρας είναι ότι βλέπεις στο… γκαζόν. Παίκτης-ομάδας. Πειθαρχημένος στους ρόλους που του προσφέρει ο προπονητής του. Συνεπής σε εκείνα τα… μικρά που παραδοσιακά οι επιθετικοί ενίοτε σνομπάρουν. Δουλευταράς. Χαμηλών τόνων.

Η νέα τάξη πραγμάτων λοιπόν, εκείνη που μας θέλει μέσα από την πόρτα του σπιτιού μας δεν μπορεί παρά να τον έβρισκε «στρατιώτη». Εννέα ημέρες τώρα, ο 26άχρονος έχει προσαρμόσει το πρόγραμμα του στις αυστηρές οδηγίες που του έχουν δοθεί από το ιατρικό τιμ της ομάδας. Μόνο μέσα… «Και ως τώρα τα πάω καλά. Δεν έχω βγει σχεδόν καθόλου από το σπίτι μου. Μένω με την αδερφή μου και κάνει και εκείνη ακριβώς το ίδιο».

Πως τα καταφέρνει: «Ευτυχώς έχω ένα μικρό… γυμναστήριο μέσα στο γκαράζ μου. Μέχρι το μεσημέρι λοιπόν είμαι εκεί. Δουλειά, λίγη μουσική στο ραδιόφωνο. Και κάπως έτσι κυλάει πιο εύκολα» εξομολογείται. Σα να λέμε; «Το πρωί προπόνηση. Το μεσημέρι φαγητό και ύπνος. Το απόγευμα κάποιο βιβλίο ή κάποια νέα δοκιμή στην… κουζίνα. Και το βράδυ καμιά ταινία. Ήσυχα πράγματα». Τι σημαίνει βεβαίως δοκιμή στην κουζίνα; Αυτό που μπορεί να υποψιαστεί ο καθένας που ζει μακριά από τους γονείς του «Μαγειρεύω. Μου αρέσει. Δοκιμάζω λοιπόν νέες συνταγές. Για να είμαι πάντως ειλικρινής μάλλον είμαι καλύτερος στα γλυκά (γέλια)».

Αν του λείπει κάτι; «Οι γονείς μου. Είναι στο χωριό και λόγω του προγράμματος δεν μπορώ να τους βλέπω όσα θα ήθελα. Και δεν πρόλαβα και τώρα να πάω ως εκεί. Προέκυψαν τα μέτρα. Εννοείτε ότι δεν ήθελα να ρισκάρω. Ούτε για εμένα, ούτε για εκείνους. Κάναμε βεβαίως στην ομάδα όλες τις εξετάσεις, για να μείνουμε υγιής όμως πρέπει να πειθαρχούμε. Σίγουρα θα ήμουν πιο ήσυχος αν ήμουν κοντά τους. Από την άλλη το χωριό μας στην δυτική Αμφιλοχία είναι απομακρυσμένο. Λίγοι άνθρωποι. Μιλάμε συνέχεια στο τηλέφωνο. Τους λέω να μην βγαίνουν και εκείνοι καθόλου από το σπίτι, για να περάσει όλο αυτό όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Το ίδιο λέω και στη θεία μου που μένει κοντά μας. Πρέπει να προσπαθήσουμε όλοι. Να είμαστε υπεύθυνοι».

Φυσικά το ποδόσφαιρο βρίσκει πάντα τον τρόπο να είναι εκεί. «Σε καθημερινή βάση. Η κουβέντα στο τηλέφωνο με τους συμπαίκτες του και ειδικά αυτόν τον καιρό με τον Λεονάρντο Κούτρη (σσ υποβλήθηκε σε επέμβαση χιαστών στις αρχές του μήνα). Αλλά και η τηλεόραση. Ξεκίνησα προ ημερών ένα απόγευμα να βλέπω ένα αφιέρωμα για την φετινή ευρωπαϊκή μας πορεία και ούτε που κατάλαβα ότι πέρασαν τρεις ώρες. Κάναμε ωραία πράγματα φέτος. Τα προκριματικά, το Τσάμπιονς Λιγκ, τώρα το Γιουρόπα. Και σίγουρα ελπίζω να έχουν και συνέχεια. Άλλωστε υπάρχει η ρεβάνς με τη Γουλβς και πραγματικά πιστεύω ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε και εκεί.

Για εμένα η πρόκριση είναι 50%-50% και η άποψη μου είναι πως αυτό το κατάλαβαν και οι Άγγλοι έπειτα από το πρώτο ματς. Το σκέφτομαι πολύ αυτό το παιχνίδι που με το καλό έρχεται. Όλοι μας. Γιατί είναι ευκαιρία. Έχουμε πολύ καλή ομάδα. Και κυρίως έχουμε πλέον την εμπειρία να διαχειριστούμε όλες τις καταστάσεις. Δώσαμε ήδη 15 ματς από τον Ιούλιο στο υψηλότερο επίπεδο. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό εφόδιο. Την ίδια στιγμή νομίζω ότι τα έχουμε καταφέρει καλά και στην Ελλάδα για το πρωτάθλημα που εξ αρχής ήταν ο βασικός μας στόχος. Μπορούμε λοιπόν να συνεχίσουμε έτσι».

Το πότε και αν θα γίνει η ρεβάνς με τη Γουλβς βεβαίως δεν το γνωρίζει ακόμη κανείς. Όπως βεβαίως και τι θα γίνει με τα εθνικά πρωταθλήματα. Μέχρι τότε; Ο Ολυμπιακός θα έχει για πάντα το Emirates και την πρόκριση επί της Άρσεναλ που αποτελεί ένα κανονικό κατόρθωμα από εκείνα που αφήνουν ανεξίτηλο το σημάδι τους στο χρόνο. Το ματς που ο Μασούρας έκανε τη σέντρα από τα δεξιά, και ο Ελ Αραμπί τρύπωσε από το δεύτερο δοκάρι για το γκολ της χρονιάς «Για εμένα αυτή η βραδιά ήταν η κορύφωση σε αυτόν τον ενάμιση χρόνο που βρίσκομαι στην ομάδα.

Το καλύτερο μας παιχνίδι. Και η ανταπόδοση για τις ατυχίες που είχαμε κυρίως πέρσι, αλλά και φέτος σε κάποια ευρωπαϊκά ματς. Ένα δείγμα της δύναμης μας σαν ομάδα. Επιμένω όμως ότι μπορούμε να συνεχίσουμε αυτό το ταξίδι. Να περάσουμε και το εμπόδιο της Γουλβς. Δείξαμε αρκετά καλά στοιχεία στο πρώτο ματς. Και ας βρεθήκαμε από πολύ νωρίς με παίκτη λιγότερο.

Η εμπειρία που σου ανέφερα. Το διαχειριστήκαμε με ψυχραιμία. Χωρίς αναστάτωση. Μένοντας στο πλάνο μας. Τώρα έχουν εκείνοι το άγχος. Γιατί ξέρουν ότι είμαστε ένα σύνολο που μπορεί να ανταπεξέλθει σε αυτό το επίπεδο, ότι και αν συμβεί. Και μάλιστα με αντιπάλους Πρέμιερ Λιγκ. Έγινε με την Τότεναμ και την Άρσεναλ. Έγινε και κεκλεισμένων των θυρών με παίκτη λιγότερο στο ματς με τη Γουλβς».

Η κουβέντα παραμένει στο ποδόσφαιρο. Και στον Ολυμπιακό. Στην ομάδα που εδώ και 14 μήνες άλλαξε όχι μόνο το status της καριέρας του, αλλά και την ζωή του. Πήρε το αυτοκίνητο από τη Νέα Σμύρνη για το Ρέντη. Έφτασε εκεί Γενάρη, στα μισά της σεζόν όταν ήδη ο προπονητής είχε μοιράσει τους ρόλους και η ομάδα είχε πλάσει ήδη τον χαρακτήρα της. Παρά ταύτα όμως έγινε αμέσως ένα κομμάτι του παζλ. Σημαντικός. Πρωταγωνιστής. Φέτος μετρά 41 συμμετοχές στα 46 της ομάδας. Κανείς πλην του τερματοφύλακα Ζοσέ Σα δεν έχει φτάσει σε αυτόν τον αριθμό. «Να σου πω ότι το περίμενα; Δεν το περίμενα.

Ήμουν σίγουρος ότι θα δώσω τον καλύτερο μου εαυτό. Ότι θα προσπαθήσω όσο γίνεται να ενταχθώ σε ένα τόσο ισχυρό σύνολο, με τόσο υψηλές απαιτήσεις. Ήμουν βέβαιος ότι θα δώσω και την ψυχή μου. Τίποτε παραπάνω. Από εκεί και πέρα έγιναν όλα γρήγορα. Και η δική μου περίπτωση είναι με έναν τρόπο ότι συμβαίνει συνολικά. Η δουλειά επιβραβεύεται. Δεν έχουμε φτάσει τυχαία ως εδώ. Έχουμε δουλέψει πάρα πολύ. Και με την ευκαιρία θα ήθελα να πω κάτι ακόμη. Με σεβασμό φυσικά στην προσπάθεια που κάνουν όλοι.

Καμιά ομάδα στην Ελλάδα όμως δεν έχει πληγεί τόσο πολύ όσο εμείς αυτόν τον καιρό με τον κορονοιό. Καμιά άλλη δεν συνεχίζει στην Ευρώπη και ουσιαστικά οι περισσότερες ήδη κινούνταν σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο σε ότι αφορά στους στόχους που έχουν θέσει. Για εμάς είναι διαφορετικά. Αλλά τι να κάνουμε. Μακάρι να πάνε όλα καλά. Μακάρι να επιστρέψουμε πρωτίστως στην κανονικότητα. Και τα υπόλοιπα θα προκύψουν στο γήπεδο»….