Ολυμπιακός : Ομιλείτε ισπανικά;

Πολλοί είναι εκείνοι που έχουν πολλάκις ψάξει να βρουν το «μυστικό» της επιτυχίας. Στον Ολυμπιακό φαίνεται πως το ξέρουν καλά τα τελευταία χρόνια. Από τότε που ο Βαγγέλης Μαρινάκης ανέλαβε την προεδρία της Ερυθρόλευκης ΠΑΕ, έδειξε εμπιστοσύνη στους Ισπανούς προπονητές και δεν το μετάνιωσε ποτέ. Δεν το λέμε εμείς, το λένε οι αριθμοί τους και από αυτούς δύσκολα μπορεί να κρυφτείς.

Με αφορμή την επερχόμενη συνεργασία των πρωταθλητών Ελλάδας με τον Όσκαρ Γκαρσία to 10.gr κάνει ένα σύντομο flash back σε όλους τους «μαέστρους» που μίλησαν ισπανικά από τον πάγκο συλλόγου του Πειραιά, κάνοντας σε πολλές περιπτώσεις τον κόσμο του Ολυμπιακού να… παραμιλά.

Ο νέος είναι ωραίος (el nuevo es bueno)

Ο Τάκης Λεμονής μπορεί ν’ άλλαξε αρκετά πράγματα στον Ολυμπιακό από την στιγμή που ανέλαβε τα «ηνία» του συλλόγου, να έφερε νίκες, βαθμούς και τους Ερυθρόλευκους στην πρώτη θέση του πρωταθλήματος στο τέλος του πρώτου γύρου, όμως, δεν μπόρεσε να μείνει για πολύ. Ο διάδοχός του είναι ο Όσκαρ Γκαρσία, ο οποίος έχει τις καλύτερες συστάσεις.

Εκείνος που «έτρεξε» τη διαδικασία ήταν ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς, ο οποίος παρέα με τον Κριστιάν Καρεμπέ, έπεισαν τον Καταλανό ν’ απαντήσει θετικά στην πρόταση των Ερυθρόλευκων που θέλουν μαζί του να ζήσουν και πάλι τις ένδοξες στιγμές του πρόσφατου (ισπανικού) παρελθόντος.

El comienzo (η αρχή)

Είναι από τους προπονητές του Ολυμπιακού που δεν έμειναν πολύ στον πάγκο του συλλόγου, όμως, έκανε αθόρυβη και πετυχημένη δουλειά. Λένε πως η αρχή είναι το ήμισυ του παντός και ο Χοσέ Σεγούρα ήταν ο πρώτος προπονητής από την Ισπανία που έκατσε στον πάγκο των Ερυθρόλευκων. Ξεκίνησε την καριέρα του στην Μπαρτσελόνα και έμαθε πολλά δίπλα στον Λορέντσο Σέρα Φερέρ, ενώ ήταν και βοηθός του για μερικούς μήνες στην ΑΕΚ.

Στον πάγκο του Ολυμπιακού έμεινε από τον Μάρτιο του 2008 ως το τέλος εκείνης της σεζόν και ήταν εκείνος που συνέχισε το έργο του Τάκη Λεμονή. Ο Μάιος του 2008 βρήκε τον Σεγούρα να πανηγυρίζει το νταμπλ με την ομάδα του Πειραιά, όμως η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη, αφού αποχώρησε από το Λιμάνι.

Μετέπειτα πήγε στη Λίβερπουλ, έχοντας πόστο στις ακαδημίες του αγγλικού συλλόγου ως και το 2011, ενώ τώρα είναι τεχνικός διευθυντής στην Μπαρτσελόνα.

El grande amor (η μεγάλη αγάπη)

Ό,τι και να πει ή να γράψει κανείς για τον Ερνέστο Βαλβέρδε είναι λίγο. Ο νυν προπονητής της Μπαρτσελόνα μπορεί να ξεκίνησε με το… αριστερό τη θητεία του στους Ερυθρόλευκους, γνωρίζοντας από τον Αύγουστο κιόλας τον αποκλεισμό από το Champions League απέναντι στην Ανόρθωση, όμως, μετέπειτα κατάφερε όχι μόνο να φέρει ακόμη ένα νταμπλ στο λιμάνι, όχι μόνο να κάνει την ομάδα του Πειραιά να παίζει εντυπωσιακό ποδόσφαιρο, αλλά να γίνει σύνθημα στα χείλη των οπαδών του Ολυμπιακού.

Οι δρόμοι του Βαλβέρδε και της ελληνικής ομάδας μπορεί να χώρισαν το καλοκαίρι του 2009, αλλά, δεν ήταν οριστικό εκείνο το αντίο. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης όταν πήρε τη θέση προέδρου στους Ερυθρόλευκους το καλοκαίρι του 2010, ήθελε την μεγάλη επιστροφή του Ισπανού τεχνικού.

Δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Αλλά τα κατάφερε. Και δικαιώθηκε. Ο τελικός απολογισμός τα λέει όλα. Δύο πρωταθλήματα, ένα Κύπελλο και αμέτρητες στιγμές στις οποίες οι παίκτες του Ολυμπιακού δεν έπαιζαν ποδόσφαιρο, χόρευαν. Γι’ αυτό το λόγο ο Βαλβέρδε αγαπήθηκε από την εξέδρα τόσο πολύ, τόσο δυνατά. Όσο λίγοι στο παρελθόν!

Λογικό και επόμενο όταν ήρθε, όντας τεχνικός της Μπαρτσελόνα, στο Γεώργιος Καραϊσκάκη να γνωρίσει την αποθέωση από τους απανταχού οπαδούς του Ολυμπιακού με τον ίδιο να θυμάται όλες εκείνες τις (ερυθρόλευκες) στιγμές.

El rey (ο βασιλιάς)

Ομάδα που κερδίζει (και κατακτά τίτλους), δεν αλλάζει (φιλοσοφία). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, μετά τον Ερνέστο Βαλβέρδε, ο επόμενος Ισπανός που προπόνησε παίκτες του Ολυμπιακού να είναι ο Μίτσελ, ο οποίος έδωσε τα χέρια με την ελληνική ομάδα τον Φεβρουάριο του 2013. Ο Μαδριλένος δεν άργησε να κερδίσει την εμπιστοσύνη των παικτών του και να τους μεταδώσει την επιθετική του φιλοσοφία.

Άλλωστε εκείνος ήξερε όσο λίγοι τα μυστικά θέσης. Φορ από εκείνα που πέρασαν και έγραψαν ιστορία με τη Βασίλισσα του ισπανικού ποδοσφαίρου, Ρεάλ Μαδρίτης, με τον Μίτσελ να αφιερώνει (σχεδόν) όλη την καριέρα του εκεί. Στον κόσμο του Ολυμπιακού κατάφερε να αφιερώσει το πρωτάθλημα και το Κύπελλο του 2013.

Οι δύο κούπες ήταν και το «εισιτήριο» για τη παραμονή του στον πάγκο των Ερυθρόλευκων.  Το 2014 σήκωσε μόνο εκείνη της Super League, αλλά η πορεία του Ολυμπιακού στο Champions League ήταν εντυπωσιακή, αφού έφτασε ως τους «16» του θεσμού και ήταν μία ανάσα από το να περάσει στα προημιτελικά.

Όμως, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που είχε χάσει με σκορ 2-0 στο Καραϊσκάκη, επιβλήθηκε 3-0 στο Ολντ Τράφορντ, αφήνοντας εκτός συνέχειας τους Πειραιώτες. Από εκείνη την πορεία κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τις εντός έδρας νίκες απέναντι σε Ατλέτικο Μαδρίτης και Γιουβέντους στη φάση των ομίλων.

Ωστόσο, ο Μίτσελ έμελλε ν’ αποχωρήσει από τον πάγκο του Ολυμπιακού λίγους μήνες αργότερα και συγκεκριμένα τον Ιανουάριο του 2015. Η μετέπειτα πορεία του στους ευρωπαϊκούς πάγκους δεν μπορεί να θεωρηθεί επιτυχημένη, αφού στη Μαρσέιγ δεν κατάφερε να κάνει πολλά πράγματα, ενώ πλέον βρίσκεται στη Μάλαγα με την οποία δίνει μάχη για να αποφύγει τον υποβιβασμό.

Lo invisible (ο απαρατήρητος)

Τελευταίος Ισπανός τεχνικός που πέρασε από τον ερυθρόλευκο πάγκο, μέχρι τον ερχομό του Όσκαρ Γκαρσία, ήταν ο Βίκτορ Σάντσες. Γνωστός για την ποδοσφαιρική του καριέρα κυρίως με τα χρώματα της Ντεπορτίβο Λα Κορούνια. Στους Ερυθρόλεκους είχε ρόλο αρχικά στο τεχνικό επιτελείο, τη σεζόν 2013 – 2014 και δευτερευόντως ως πρώτος στις αρχές της σεζόν 2016 – 2017, χωρίς όμως να μακροημερεύσει αφού τον αντικατέστησε ο Πάουλο Μπέντο. Επόμενος σταθμός στην καριέρα του Σάντσες, η Ρεάλ Μπέτις.