Γιάννης Καλογεράς: Η κατασκοπεία της Γιούβε, η αρπαγή Καλαντζή και άλλες θρυλικές ιστορίες

Ήταν ο άνθρωπος που σήκωνε το τηλέφωνο και έπαιρνε απευθείας τον Γιώργο Βαρδινογιάννη. Όχι μονάχα από την εποχή που ήταν στον Παναθηναϊκό. Μέχρι και πρόσφατα, μέχρι και τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Γιάννης Καλογεράς, ο θρυλικός «κατάσκοπος» του Παναθηναϊκού, που έφυγε σήμερα από τη ζωή, είχε φιλικές σχέσεις με τον πρόεδρο – θρύλο του Παναθηναϊκού. Αλλωστε μαζί ήταν από το 1980 έως και το 2000 στους «πράσινους». Μαζί σπαταλούσαν πολλές ώρες από τη ζωή τους για τον σύλλογο.

Όπως εκείνες τις Τρίτες, κάθε Τρίτη επί χρόνια ολόκληρα, κάθε Τρίτη μετά από αγώνες, στα γραφεία της Motor Oil. Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, ο Γιάννης Καλογεράς, ο Βαρδής ή ο Θοδωρής Βαρδινογιάννης, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, μαζεύονταν και συζητούσαν για την ομάδα. Για το παιχνίδι που πέρασε, γι΄αυτό που θα ερχόταν, για τη γραμμή που θα ακολοθούσαν. Οργάνωναν. Προγραμμάτιζαν. Όλα στην εντέλεια, μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια.

Όπως ακριβώς έκανε ο Γιάννης Καλογεράς στη δουλειά που του είχαν αναθέσει. Ποια ήταν η δουλειά του; «Κατάσκοπο» τον έμαθαν οι πολλοί. Πράγματι ήταν. Παρακολουθούσε τους αντιπάλους της ομάδας, μάθαινε γι’ αυτούς μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια, μέχρι και τα ιατρικά τους. Όμως δεν ήταν μονάχα αυτό.

«Ο κόσμος με χαρακτήριζε ‘κατάσκοπο’ αλλά δεν ήταν μόνο αυτή η δουλειά μου. Ήμουν υπεύθυνος αγωνιστικής τακτικής. Για τον Παναθηναϊκό ξόδευα κάθε μέρα 18 ώρες, προσπαθώντας να αναλύσω το τρόπο παιχνιδιού των αντιπάλων μας και να επικεντρώσουμε την τακτική μας με βάση το πως έπαιζαν οι αντίπαλοι μας», είχε πει σε παλαιότερη συνέντευξή του. Δεν έλεγε υπερβολές. Πράγματι σπαταλούσε όλη του τη μέρα, όλες τις ώρες που ήταν ξύπνιος, για να δώσει στον προπονητή τον αντίπαλο στο… πιάτο. Και – φυσικά – για να κατασκοπεύσει.

Με την ιστορία που… έγραψε ιστορία να είναι αυτή τις παραμονές του αγώνα του Παναθηναϊκού με τη Γιουβέντους, την περίοδο που ο Παναθηναϊκος την είχε αποκλείσει. Στην τελευταία προπόνηση της Γιούβε, η οποία ήταν κλειστή για όλους, ο Καλογεράς φτάνει έξω από το γήπεδο με στόχο να μπει εντός αυτού και να δει τα πλάνα του Τζιοβάνι Τραπατόνι. Από την είσοδο δεν μπορούσε να μπει, αλλά για καλή του τύχη έξω από το γήπεδο περνούσαν κάποιοι φοιτητές. Εκείνοι τον βοήθησαν, κάνοντας του σκαμνάκι, να ανέβει στη μάντρα, να πηδήξει και να μπει εντός γηπέδου, παρακολουθώντας επί δύο ώρες όλα όσα έδειχνε ο προπονητής της Γιουβέντους στους παίκτες του.

Ο ίδιος έχει περιγράψει το σπαρταριστό περιστατικό, εξηγώντας πως… εμφανίστηκε μπροστά στον Τραπατόνι μετά την προπόνηση. «Όταν τελείωσε η προπόνηση, δεν έφυγα, αλλά αντίθετα πέρασα από μπροστά του με αποτέλεσμα οι Ιταλοί να καταλάβουν τι είχε συμβεί. Αναγκάστηκε να τροποποιήσει την τακτική του και η Γιουβέντους αποκλείστηκε από τον Παναθηναϊκό».

Γνώριζε μέχρι και τα διαζύγια των αντιπάλων

Ο Γιάννης Καλογεράς ξεπήδησε επί της ουσίας επί των ημερών του Γιάτσεκ Γκμοχ. Ο Πολωνος προπονητής όταν ήρθε για πρώτη φορά στον Παναθηναϊκό, εκτός από «κατάσκοπο» που μάθαινε τα πάντα, είχε ακόμα και μετεωρολόγο στη διάθεσή του. Τον Νίκο Καντερέ. Ο Καντερές προέβλεπε τον καιρό και, έπεφτε μέσα κατά 99% και ο Γκμοχ προσάρμοζε ανάλογα την ομάδα. Αν, για παράδειγμα, ο Καντερές του έλεγε πως την Κυριακή θα βρέχει, ο Γκμοχ έβαζε τον προϊστάμενο των γηπέδων της Παιανίας να μετατρέψει στα γήπεδα σε βάλτο. Μ’ αυτόν τον τρόπο οι παίκτες εξοικειώνονταν με το λασπωμένο τερέν και τη μέρα του αγώνα δεν είχαν προβλήματα, αφού ήταν ήδη εξοικοιωμένοι.

Ο Γκμοχ ζητούσε από τον Γιάννη Καλογερά τα πάντα. Κάθε λεπτομέρεια για τον αντίπαλο, κάθε λεπτομέρεια για κάθε ποδοσφαιριστη. Και ο θρυλικός «κατάσκοπος» μάθαινε κυριολεκτικά τα πάντα. Μάθαινε τις διαστάσεις του κάθε γηπέδου, την κατάσταση του αγωνιστικού χώρου (τη δεκατία του ’80 δεν ήταν δεδομένα πως θα τα γνώριζαν), τα προβλήματα των αντιπάλοων, ακόμα και τα προσωπικά των παικτών!

Ο αστικός μύθος λέει πως μάθαινε ακόμα και αν ήταν διαζευγμένοι οι ποδοσφαιριστές. Μελετούσε τα πάντα, «χτυπούσε» τον αντίπαλο στην αχίλλειο πτέρνα του και πολλές φορές προχωρούσε σε διασπορά ψευδών ειδήσεων, με στόχο φυσικά το καλό της ομάδας του.

Και ήταν «άτρωτος» εντός Παναθηναϊκού. Εκείνος και ο Μάνος Μαυροκουκουλάκης ήταν οι άνθρωπο του προέδρου. Εκείνοι που ο Γιώργος Βαρδινογιάννης εμπιστευόταν με κλειστά τα μάτια. Εκείνοι που δεν μπορούσε να τους αγγίξει κανείς.

Η αρπαγή του Καλαντζή

Μία από τις πιο συναρπαστικές ιστορίες είναι η… αρπαγή του Κρις Καλαντζή από το αεροδρόμιο. Με τον παίκτη να έχει προσγειωθεί σε αυτό έχοντας συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό και την Λόλα Νταϊφά να τον περιμένει, αλλά να φεύγει απ’ αυτό και να κατευθύνεται στα γραφεία του Βαρδινογιάννη, όπου εν τέλει υπέγραψε συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό.

Ο ίδιος, με συνέντευξή του στο gazzetta.gr πριν από 5 χρόνια είχε περιγράψει το περιστατικό. «Ήμουν εφτά χρόνια στην Αυστραλία. Εκεί γνώρισα τον Κόβατς, ενώ η Εθνική Αυστραλίας στο Μουντιάλ του 1974 βασίστηκε στην δική μου τακτική. Ήξερα πρόσωπα και πράγματα στη χώρα. Έκλεισα τηλεφωνικά τον Κρις Καλαντζή μέσω του τότε γυμναστή του Παναθηναϊκού, Παπαδημητρίου. Όταν έμαθα πως έρχεται στην Ελλάδα πήγα στο αεροδρόμιο. Εκεί βρίσκονταν και η Λόλα Νταϊφά, συνεργάτης του τότε προέδρου του Ολυμπιακού, Σταύρου Νταϊφά.

Έπιασα τον Καλαντζή από τον χέρι και τον είχα με πλάτη στον κόσμο που περίμενε. Η Νταϊφά δεν τον αντιλήφθηκε. Τον οδήγησα σε ένα άλλο σημείο και κουβεντιάσαμε για όλα τα θέματα. Έτσι κλείσαμε την συμφωνία. Άλλωστε αυτά που του προσφέραμε δεν τα έδιναν άλλες ομάδες.

Βέβαια στη συνέχεια αποχώρησε από τον Παναθηναϊκό και μεταπήδησε στον Ολυμπιακό. Αυτό συνέβη επειδή καθυστέρησε 2-3 μέρες το ραντεβού του με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη προκειμένου να ανανεώσει το συμβόλαιο του. Δεν τον είδε τότε ο πρόεδρος και ο Καλαντζής προτίμησε να μεταγραφεί στον Ολυμπιακό».

Εκτός του Καλαντζή, δικές του εισηγήσεις ήταν οι Σαραβάκος, Μαυρίδης, Ζάετς, Χριστοδούλου, Λαλίνγκ, Τσινός και άλλοι πολλοί. Με τον ίδιο να ξεχωρίζει σαν ποδοσφαιριστή τον Χουάν Ραμόν Ρότσα, θεωρώντας τον νούμερο ένα παίκτη που φόρεσε τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Του θύμιζε τον Δομάζο, κυρίως για το γεγονός πως δεν ήθελε να χάνει, ενώ θαύμαζε από Έλληνες τον Μαυρίδη και τον Κυράστα.

H διαφωνία με τον Πλατινί

Ο Καλογεράς είχε μια σπουδαία προσωπικότητα, έβαζε πάντα το συμφέρον του Παναθηναϊκού πάνω από οτιδήποτε άλλο, ήταν τύπος που δε… μασούσε ακόμα κι αν απέναντί του είχε ανθρώπους σαν τον Μισέλ Πλατινί. Ήταν της «σχολής Μαυροκουκουλάκη» και του δόγματος που έλεγε πως: «ο Παναθηναϊκός δε δίνει ντέρμπι εντός Ελλάδας. Ντέρμπι είναι μόνο το Παναθηναϊκός – Γιουβέντους».

Σε ένα τέτοιο παιχνίδι με αντίπαλο τη Γιούβε στο ΟΑΚΑ, το 1987, είχε γίνει η παρεξήγηση με τον Μισέλ Πλατινί, όταν στο ημίχρονο ο Καλογεράς πήγε στα αποδυτήρια των διαιτητών. Εκεί πήγε και ο Μισέλ Πλατινί που ήθελε να μιλήσει στους συμπατριώτες του διαιτητές. Ο Καλογεράς τότε ζήτησε απ’ τον παρατηρητή του αγώνα να γίνει η συζήτηση στα αγγλικά και όχι στα γαλλικά, προκειμένου να καταλαβαίνει και ο ίδιος τι λέει ο Πλατινί με τους συμπατριώτες του. Κάτι που έγινε, προκαλόντας τη δυσαρέσκεια του Μισέλ Πλατινί.

Ποδοσφαιριστής στον Ατρόμητο, πρωταθλητής στην Αυστραλία

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Αγωνίστηκε ως παίκτης (1950-1963) στον Ατρόμητο, στον οποίο ήταν και βοηθός προπονητή (1965-1967), με ένα ενδιάμεσο διάστημα που αξιοποίησε φοιτώντας στη Σχολή Προπονητών. Για κάποια χρόνια διέπρεψε στη μακρινή Αυστραλία (προπονητής σε ομάδες του Σίδνεϋ, κατέκτησε μάλιστα και το πρωτάθλημα Αυστραλίας) και επέστρεψε στην Ελλάδα το ’74. Τη σεζόν 1980-1981, ο Στέφαν Κόβατς, διάσημος προπονητής της εποχής, έθεσε ως όρο για να αναλάβει την τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού, την πρόσληψη του Γιάννη Καλογερά στη θέση του βοηθού- μάνατζερ. Από τότε ξεκίνησαν όλα και εργάστηκε ως υπεύθυνος της τεχνικής ηγεσίας του Παναθηναϊκού έως τις 31 Δεκεμβρίου 1999. Υπήρξε επίτιμος αντιπρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων προπονητών