Χρόνια πολλά Θρύλε!

Οι περισσότεροι όταν περνούν τα δεύτερα… άντα, αναθεωρούν πολλά πράγματα για τη ζωή τους. Ο υπογράφων δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Βλέπω με διαφορετικό μάτι, αρκετά θέματα που αφορούν την προσωπική μου ζωή. Έχουν αλλάξει τα θέλω, αλλά ποτέ δεν αλλάζουν τα πιστεύω μου…

Σε αυτά συγκαταλέγεται και ο Ολυμπιακός. Τι είναι ο Θρύλος για μένα; Αυτός που βρίσκεται δίπλα και μέσα μου, από τα πρώτα χρόνια της ζωής μου. Για την ακρίβεια, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Αποτελεί μέλος της οικογένειάς μου. Όπως ήταν (δυστυχώς) ο πατέρας μου, όπως είναι η μάνα μου. Η κυρά Γιαννούλα, αντέχει και αυτήν ο Ολυμπιακός δεν την έχει προσπεράσει. Κάποια στιγμή, θα συμβεί και αυτό, γιατί that’s life…

Όσοι με γνωρίζετε είτε προσωπικά, είτε μέσω των ραδιοφωνικών εκπομπών, ξέρετε ότι λειτουργώ με το συναίσθημα και αυτό δεν αλλάζει, όσο χρόνια και αν περάσουν. Ο Ολυμπιακός ήταν, είναι και θα είναι το πιο έντονο συναίσθημα που με διακατέχει.

Είναι πάθος, είναι τρέλα, είναι πηγή ζωής. Στα 45 μου, δεν διστάζω να σας πω, ότι πολλά βράδια χαζεύω στο Youtube, παλιά παιχνίδια του Θρύλου, κυρίως σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Να χαζεύω το γκολ του Σέσιτς στο ματς κυπέλλου με τον Ηρακλή, του Ντέταρι στον τελικό με τον ΟΦΗ, το… μυτάκι του Ζιοβάνι στο 1-4 στη Λεωφόρο, τις κούρσες του Τζόρτζεβιτς, τον Γεωργάτο να κάνει την Τούμπα άνω κάτω. Τον Τάκαρο, στα πρώτα διπλά στον Τσάμπιονς Λιγκ…

Ναι, κάθομαι και βλέπω τα τρίποντα του Έντι, τα πρώτα παιχνίδια του Ζάρκο, τα καρφώματα του Σκάρι, το πρώτο ευρωπαϊκό της Ρώμης, το έπος της Κωνσταντινούπολης, τον θρίαμβο στο Λονδίνο.

Χαζεύω παλιές εξέδρες, τότε που το ένα πέταλο στον Τάφο του Ινδού ήταν ερυθρόλευκο, θυμάμαι με συγκίνηση τα δικά μου οπαδικά χρόνια. Ο Ολυμπιακός είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου και είναι από τους λίγους, που θα με κάνουν να δακρύσω. Κυρίως από χαρά. Όπως συνέβη πρόσφατα στο Λονδίνο, με την τεράστια πρόκριση.

Περιμένω με ανυπομονησία, την επόμενη φορά που θα με κάνουν οι «ερυθρόλευκοι» να με πιάσουν τα ζουμιά. Είναι μαθηματικά βέβαιο, ότι αυτό θα συμβεί. Απλά ελπίζω, να γίνει σύντομα. Όπως ελπίζετε και όλοι εσείς. Γιατί γαύρος γεννιέσαι. Δεν γίνεσαι…

Χρόνια πολλά Θρύλε!