Πως είναι όταν η μπάλα αποδίδει δίκαιο…

Δεν συμβαίνει πάντα και δεν συμβαίνει με τον πιο καθαρό τρόπο ώστε όλοι να το αντιλαμβάνονται. Είναι πολλές όμως οι φορές που η μπάλα αποδίδει δίκαιο. Που επιβραβεύει τις σωστές συμπεριφορές απέναντί της.

Τα τελευταία δυο χρόνια (κάτι λιγότερο) στον Ολυμπιακό φέρθηκαν σωστά απέναντί της. Να τα πάρουμε με τη σειρά. Πρόπερσι -περίπου τέτοιο καιρό- μετά από μια αποτυχημένη χρονιά, αντιλήφθηκαν στον Ολυμπιακό ότι πρέπει να φτιάξουν μια καινούρια ομάδα ικανή να επιστρέψει και να ανανεώσει την κυριαρχία των ερυθρόλευκων στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Το πρώτο που έκαναν ήταν να αναζητήσουν και να κλείσουν έγκαιρα προπονητή.

Το έκαναν φέρνοντας από την άνοιξη στην Ελλάδα τον Πέδρο Μαρτίνς. Αυτόν έκριναν τότε ως ικανό για να δημιουργήσει μια ομάδα από την αρχή. Το καλοκαίρι λοιπόν έφυγαν σχεδόν όλοι πλην του Φορτούνη και του Ομάρ (επιστροφή). Η ομάδα άρχισε να φτιάχνεται από την αρχή με βάση τις επιλογές και τις προτεραιότητας του Πορτογάλου κόουτς. Άρχισε να παίζει ελκυστικό ποδόσφαιρο αλλά τότε το βασικό της πρόβλημα ήταν ότι απέναντι στις κλειστές άμυνες τα έβρισκε μπαστούνια.

Ο Μαρτίνς επέμεινε στο πλάνο του. Η διοίκηση στήριζε διότι έβλεπε ότι το δείγμα γραφής ήταν θετικό. Επέμεινε και μετά την ήττα στην Τούμπα που έβγαλε τον Ολυμπιακό από τη διεκδίκηση του πρωταθλήματος και μετά τον οδυνηρό αποκλεισμό στο κύπελλο από την Λαμία. Η επιμονή της διοίκησης ήταν και θέμα ευθυγράμμισης με την στάση του κόσμου που έτρεχε στο «Γ. Καραϊσκάκης» και χειροκροτούσε τους… δεύτερους και τους αποκλεισμένους. Κάπως έτσι φτάσαμε στη φετινή χρονιά.

Τη χρονιά της ομάδας που ολοκλήρωσε την κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος με την καλύτερη άμυνα και την καλύτερη επίθεση. Της ομάδας που βρίσκει τρόπους να ξεπερνά τις απώλειες από σοβαρούς και χρονοβόρους τραυματισμούς. Της ομάδας που είναι μέσα σε όλους τους στόχους και συζητιέται στην Ευρώπη για τον επικό αποκλεισμό της Άρσεναλ.

Μιας ομάδας που στηρίζεται στο οργανωμένο παιχνίδι της και εντάσσει τα ατομικά χαρίσματα των ποιοτικών παικτών της στη συλλογική προσπάθεια. Της ομάδας που εκτινάσσει την χρηματιστηριακή αξία νεαρών και μέχρι πέρσι άγνωστων παικτών της. Ο Ολυμπιακός έσπασε την παράδοση να αλλάζει τους προπονητές ακόμα κι εκείνους που κατακτούν τίτλους γιατί κάτι «ξίνισε» στην εξέδρα. Ακόμα κι εξέδρα φαίνεται ότι έχει αλλάξει συμπεριφορά. Δεν σπεύδω να προδικάσω τι θα γίνει από εδώ και πέρα.

Ο ΠΑΟΚ είτε από συγκυρία είτε από επιλογή (!) άλλαξε τον πετυχημένο Λουτσέσκου πληρώνοντας δυο εκατομμύρια ρήτρα για να φέρει στη θέση του τον Φερέιρα. Έφυγε εκείνος που πήρε πρωτάθλημα και κύπελλο έμεινε εκείνος που δεν πήρε τίποτα. Γράψαμε ήδη στην αρχή του κειμένου για την μπάλα που αποδίδει δίκαιο. Αμέσως μετά γράψαμε πως γίνεται αυτό…