Η πιο μεγάλη νίκη του Ολυμπιακού

Μια συνηθισμένη ημέρα η χθεσινή. Με όσους αγωνίστηκαν στην Τούμπα και επέστρεψαν στην Αθήνα ξημερώματα, να απολαμβάνουν το προνόμιο της ξεκούρασης. Και τους υπόλοιπους κανονικά στον Ρέντη, για προπόνηση καθώς την Πέμπτη και όλας υπάρχει το επόμενο ματς στο καλεντάρι: Το ταξίδι στο Λονδίνο για το δεύτερο μισό με την Άρσεναλ. To 15o ματς από τις 5 Γενάρη όταν και άνοιξε η αυλαία του «αγωνιστικού» 2020.

Με δύο λόγια, ο Ολυμπιακός στην ρουτίνα του. Στην καθημερινότητα του. Και την ίδια στιγμή με την μεγαλύτερη απόδειξη στα χέρια πως σαν «οργανισμός» ξέρει καλά να διαχωρίζει συναισθήματα και υποχρεώσεις. Φάνηκε από το βράδυ της Κυριακής όταν ο Πέδρο Μαρτίνς σε όλους τους τόνους διεμήνυσε πως «τίποτε δεν τελείωσε» μετά το 0-1 στη Θεσσαλονίκη. Φάνηκε από τους πανηγυρισμούς μέσα στην έδρα του ΠΑΟΚ, που κράτησαν από τον πάγκο στο σφύριγμα της λήξης μέχρι τα αποδυτήρια, λες και κάποιος είχε βάλει «ρολόι» για να μην ξεφύγει κανείς παραπάνω ούτε δευτερόλεπτο. Όχι, δεν πρέπει να ανησυχεί κανείς. Οι Ερυθρόλευκοι μπορεί μόλις να έκαναν μια από τις νίκες της «χρονιάς» αλλά πατούν τα πόδια τους γερά στην Γη. Ξέρουν ότι έκαναν ένα ακόμη βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Ξέρουν όμως επίσης ότι ακόμη δεν κέρδισαν τίποτε ουσιαστικά. Οι τίτλοι είναι μπροστά, όχι πίσω. Μαζί και οι μεγαλύτερες προκλήσεις.

Όλα ανοιχτά

Υπάρχουν άλλα έντεκα ματς στη Σούπερ Λιγκ, και μάλιστα προσεχώς σε αχαρτογράφητα νερά καθώς τα πλέι-οφ είναι μια καινούργια εμπειρία. Υπάρχουν δύο ημιτελικοί κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ, με τον δεύτερο μάλιστα να διεξάγεται σε ημέρες πλει-οφ. Και υπάρχει και ο… ανοιχτός λογαριασμός με την Άρσεναλ του Αρτέτα. Δεν θα πάει κανείς για «τουρισμό» στο Λονδίνο. Για μάχη θα ταξιδέψει αύριο η αποστολή των Ερυθρόλευκων. Και για τις όποιες λίγες πιθανότητες της αντιστοιχούν ώστε να φέρει τα πάνω-κάτω, έπειτα από την ήττα στο Καραϊσκάκη. Ξέρουμε ότι φαντάζει υπερβολικό ακόμη και στην ανάγνωση, αν κάποιος όμως μπορούσε να ακούσει τους παίκτες του Ολυμπιακού να συζητούν προχθές βράδυ στο αεροπλάνο της επιστροφής από την Θεσσαλονίκη θα καταλάβαινε ότι το ματς της Πέμπτης τους απασχολεί όλους σοβαρά. Δεν είναι μια τυπική υποχρέωση.

Απαντήσεις

Ο Μαρτίνς έχει φτιάξει μια ομάδα συνεπέστατη. Που όλη τη σεζόν αποδεικνύει πως διεκδικεί ότι τις αντιστοιχεί. Ανεξαρτήτως αντιπάλου, έδρας και πιθανοτήτων. Ένα σύνολο που εκεί που νομίζεις πως θα παραδοθεί στην κούραση των διαδοχικών αναμετρήσεων πάντα βρίσκει τον τρόπο να βάλει στο τραπέζι τις απαντήσεις. Το παράδειγμα της Κυριακής απολύτως χαρακτηριστικό. Πολλοί σκέφτηκαν ότι η προσπάθεια που προηγήθηκε κόντρα στην Άρσεναλ, θα κάνει την Τούμπα ακόμη πιο «ζόρικη». Ο Ολυμπιακός όμως έβγαλε το ενενηντάλεπτο με τόσα αποθέματα ενέργειας που όσο το ματς έφτανε στο φινάλε του περισσότερο σου έδινε την εντύπωση ότι ψάχνει την ευκαιρία για να κλειδώσει τη νίκη με ένα δεύτερο γκολ, παρά ότι ανησυχεί για την ισοφάριση του ΠΑΟΚ.

Κορμός από σίδερο

Ο Ομάρ, ο Σεμέδο, ο Μπα, ο Τσιμίκας, ο Γκιγιέρμε, ο Καμαρά έπαιξαν και στα 190΄λεπτά των δύο αναμετρήσεων. Ο Βαλμπουενά βγήκε σαν αλλαγή στο 90΄+2΄ την Κυριακή ερχόμενος από τα 95΄με την Άρσεναλ. Μια βάση από «σίδερο». Ο κορμός της τελευταίας αγωνιστικής εκδοχής στο λιμάνι. Αυτή που γύρω από το 4-3-3 λογικά θα θωρακίσει το πλάνο της και για την Πέμπτη –χωρίς βεβαίως τον τιμωρημένο Σεμέδο-. Ο Μσρτίνς το μεσημέρι της Κυριακής έδωσε τον ΠΑΟΚ στο «πιάτο». Ανακοίνωσε στον Ραντζέλοβιτς ότι θα είναι στην εντεκάδα και το τιμ του εξήγησε αναλυτικά τι ζητούν από εκείνον προκειμένου να περιοριστεί η «δράση» του Δημήτρη Γιαννούλη που ξεκινώντας από το αριστερό άκρο της άμυνας παίρνει πάνω του ένα πολύ μεγάλο κομμάτι δημιουργίας του Δικεφάλου. Ειδικές οδηγίες υπήρχαν και για τον Μαντί Καμαρά. Η εντολή να στέκεται ψηλά, πλάι στον Ελ Αραμπί στις κατοχές του ΠΑΟΚ. Μια άμυνα σε 4-4-2 με τον Αφρικανό μέσο να γίνεται σκιά είτε του Μαουρίσιο, είτε του Μίσιτς που είχαν την υποχρέωση να πλησιάσουν την γραμμή της άμυνας για να πάρουν την πρώτη μπάλα.

Στοχευμένες εντολές

Ο Καμαρά έπρεπε να μην επιτρέψει στους χαφ των γηπεδούχων να γυρίσουν και να παίξουν με πρόσωπο. Τα κατάφερε σε πολύ μεγάλο βαθμό. Κάπως έτσι ο Δικέφαλος κόπηκε σε κομμάτια. Με τεράστιο πρόβλημα στο build up και με πολλούς ποδοσφαιριστές μπροστά από τη μπάλα που δεν μπορούσαν να συμμετέχουν σε αυτό. Κάπως έτσι ο Μπίσεσβαρ, ο Πέλκας, ο Λημνιός έγιναν… αόρατοι. Βούτυρο στο ψωμί του Μπουχαλάκη και του Γκιγιέρμε. Ο δε Σφιντέρσκι δεν έγινε ποτέ πρόβλημα για την άμυνα του Ολυμπιακού. Την ίδια στιγμή ο Μαρτίνς ζήτησε από τον Τσιμίκα να «πιέσει» στα όρια του, τον όχι ακριβώς φορμαρισμένο Βιεϊρίνια. Έδωσε στον Βαλμπουενά την ελευθερία να κινείται μέσα στις γραμμές και να δημιουργεί «υπεραριθμίες» όταν αυτό είναι εφικτό.

Γνωστή συνταγή

Πλάνο απλό. Με προαπαιτούμενο την πειθαρχία των γραμμών, και την υπομονή. Και με πολύ παιχνίδι χωρίς τη μπάλα. Πλάνο που άπλωσε δίχτυ στον αγωνιστικό χώρο της Τούμπας εγκλωβίζοντας τους γηπεδούχους. Το έχει ξανακάνει πολλές φορές ο Ολυμπιακός φέτος. Στο Πλζεν, στην Πόλη (Μπασακσεχίρ), το Κράσνονταρ. Το έκανε στο Βελιγράδι (όσο η αναμέτρηση ήταν 11 με 11), στο Λονδίνο μέχρι να… προδοθεί από το ολέθριο λάθος του Μεριά. Το έκανε στο Φάληρο με επιτυχία κόντρα στην Τότεναμ, τη Μπάγερν αλλά και την Πέμπτη με την Άρσεναλ. Δεν είχε πρόβλημα να το κάνει και στην Τούμπα. Ότι το πλάνο αυτό προδόθηκε κάποιες φορές μες τη σεζόν από προσωπικά λάθη, ή από την ικανότητα σέντερ φορ σαν του Χάρι Κέιν, του Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι ή του Αλεξάντρ Λακαζέτ απλά επιβεβαιώνει ότι είναι «ποδόσφαιρο». Και ότι σε αυτό παίζουν και οι άλλοι…

Χωρίς Φορτούνη

Στο μεταξύ ο συντελεστής δυσκολίας εν όψει Πέμπτης ανεβαίνει και άλλο από την απουσία του Κώστα Φορτούνη, και βέβαια από εκείνη του Σεμέδο (τιμωρημένος) και την δεδομένη του Σουντανί που μπήκε στην ευρωπαϊκή λίστα αλλά δεν πρόλαβε να το χαρεί. Ο Σισέ θα είναι ο ένας που θα πάρει θέση στην εντεκάδα πλάι στον Μπα. Και οι υπόλοιποι είναι πολύ πιθανό να συνεχίσουν από εκεί που σταμάτησαν στην Τούμπα. Αν μη τι άλλο συνηθισμένος στα προβλήματα ο Ολυμπιακός.  Το μόνο του κέρδος από αυτού του τύπου την περιπέτεια φέτος, είναι ότι συνήθισε να μην λογαριάζει σε εκείνους που δεν παίζουν. Να υπολογίζει μόνο σε εκείνους που παίζουν. Δείγμα συνέπειας και αυτό…