Όπως το είπε ο Μαρτίνς

Δεν ήρθε… δίχως κόστος. Και μόνο η ανησυχία που νοιώθει απόψε ο οργανισμός Ολυμπιακός, στην αναμονή των αποτελεσμάτων των ιατρικών εξετάσεων του Σουντανί φτάνει και περισσεύει για να αντιληφθεί ο καθένας ότι και αυτή η Κυριακή είχε «μάχη».

Από την άλλη, δεν γίνεται να μην εναρμονιστείς και με τα λόγια του Πέδρο Μαρτίνς. Διότι όντως νίκες σαν αυτές στο Περιστέρι «σου δίνουν το πρωτάθλημα». Νίκες στο φινάλε. Νίκες σε αγωνιστικές παρτίδες που από ένα σημείο και έπειτα μοιάζουν παραδομένες στη μοίρα τους έξω από τακτικές και σχέδια δράσης. Βρέθηκε ο Πορτογάλος με την υποχρέωση να παίξει το τελευταίο του χαρτί «αλλαγής» με δεξί μπακ έπειτα από την αποβολή του Ομάρ. Επέλεξε να αφαιρέσει από το γήπεδο τον σεσημασμένο σκόρερ Ελ Αραμπί, ποντάροντας στην ικανότητα του Χασάν στον αέρα αλλά και στον ρεαλισμό πως δύσκολα ο Ολυμπιακός στο χρόνο που απέμενε θα μπορούσε να απειλήσει «ορθολογικά» την απέναντι εστία.

Κράτησε στο γήπεδο δύο δημιουργούς (Φορτούνης, Βαλμπουενά). Έφτιαξε ξανά την τετράδα του μπροστά από την εστία του Σα και έκανε all in στον αέρα. Τα ρέστα στην αεροπορία του. Σε κάποια στημένη μπάλα. Ή σε κάτι της στιγμής σαν αυτό που καμώθηκε από το τετράγωνο μυαλό του Βαλμπουενά και το «σιδερένιο» κεφάλι του Χασάν ακριβώς στο 90΄. Για τους τρεις βαθμούς της νίκης.

Δικαίωση για τον 50άχρονο τεχνικό. Δικαίωση γιατί με 180 σφυγμούς μπροστά από τον πάγκο, πήρε τη σωστή απόφαση. Να ποντάρει πρώτα στο βασικό όπλο της σεζόν, την ανασταλτική του λειτουργία. Και κατ επέκταση σε έναν σέντερ φορ που ο ίδιος από πέρσι έχει αποδείξει πόσο τον εμπιστεύεται.

Ο Ολυμπιακός έχει φέτος τον Γιουσέφ Ελ Αραμπί. Λεφτά στην τράπεζα. Ο Χασάν επέστρεψε στο ρόστερ για να έχει ρόλο συμπληρωματικό. Απόψε στο Περιστέρι έκανε… απόσβεση το μισό συμβόλαιο της χρονιάς. Οι Ερυθρόλευκοι δεν περιμένουν από εκείνον τα 11 γκολ που πέτυχε στο περσινό δεύτερο μισό της σεζόν. Περιμένουν δύο-τρεις λύσεις σαν αυτή στο Περιστέρι. Αν τις πάρουν, θα έχουν κάνει διάνα με την επιλογή του. Γιατί αυτό ήταν όντως κάτι που τους έλειπε μπαίνοντας στην ευθεία της κρίσης.

Περιμένουν επίσης να κρατήσει το… σχοινί της άμυνας ως το τέλος της διαδρομής. Ακριβώς 23 στα 38 ματς φέτος που δεν υπήρξε παθητικό. Τα 15 –από τα 23- στο πρωτάθλημα. Εννέα γκολ… λογαριασμός για τα μετόπισθεν, είναι «συνθήκη» τίτλου. Και σήμερα για πρώτη φορά μετά από καιρό ήταν αληθινός Σεμέδο και ο Σεμέδο. Εκείνος δηλαδή που η προσωπική του απόδοση καθορίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό την ανασταλτική ικανότητα του συνόλου. Όπως ήταν φετινός Τσιμίκας, ο Τσιμίκας. Όπως ήταν μια χαρά και ο Μπα, αλλά και ο Ομάρ μέχρι την αποβολή του, που ήταν η  «αποκάλυψη» ενός διαιτητή με διαφορετικά κριτήρια στο παιχνίδι. Αν ρωτούσε κάποιος τον Βαλμπουενά που δεν σταμάτησε να τρώει χορτάρι από την… περιποίηση των ακραίων του Ατρομήτου θα καταλάβει τι εννοούμε.

Ο Ολυμπιακός έκανε 14 τελικές στο Περιστέρι. Ελάχιστα παραπάνω από τον μέσο όρο του στο πρωτάθλημα (13,5 ανά ματς). Συνήθως χρειάζεται 6,7 τελικές για να σκοράρει. Σήμερα το γκολ ήρθε στην 14^η απόπειρα. Δεν θα συμβεί πολλές φορές. Έχει σημασία όμως όταν θα συμβεί, πίσω ο Σα να μην έχει μαζέψει τη μπάλα από τα δικά του δίχτυα. Είτε πρόκειται για μονότερμα, είτε για κάτι δύσκολο σαν αυτό που παραδοσιακά επιφυλάσσει μια επίσκεψη στη δυτική όχθη.