Αν δεν βλέπεις τα βασικά «άμπαλε» part II

Το ξέρω πως ο τίτλος είναι λιγάκι σκληρός, όπως ήταν και την πρώτη φορά που τον χρησιμοποίησα, μετά την ήττα στο Λονδίνο. Τον… επιστρατεύω για δεύτερη φορά με αφορμή την πολύ πιθανή πώληση του Ντανιέλ Ποντένσε στην Γουλβς με ποσό που αγγίζει τα 30 εκατ. ευρώ.

Και τον… αφιερώνω κυρίως σε όσους δεν είναι οπαδοί του Ολυμπιακού και ξαφνικά τους «έπιασε ο πόνος» για τον Θρύλο και τον Ντανιέλ Ποντένσε. Για αυτούς που ανακάλυψαν στα δεύτερα… άντα την ποδοσφαιρική μπάλα, και όχι μόνο για αυτούς… Για αυτούς που θεωρούν πως δεν έχει ποδοσφαιρική λογική η πιθανή πώληση του Ποντένσε στην Γουλβς της Πρέμιερ Λιγκ.

Το άκουσε η… ποδοσφαιρική λογική και «τρελάθηκε».

Θα πει κανείς, γιατί ασχολούμαι με την προπαγανδιστική μηχανή της… RFA και των… εξυγιαντών του Σαββίδη που ψάχνουν εναγωνίως τρόπους, κόντρα πάντα στη λογική, να δημιουργήσουν προβλήματα στον Ολυμπιακό.

Και γιατί να μην ασχολούμαι όμως; Στην τελική αν θεωρείς πως δεν είναι ποδοσφαιρικά σωστό να πουληθεί ο Ποντένσε με αυτά τα λεφτά, Γενάρη μήνα, γιατί είναι σε εξέλιξη η «μάχη» του πρωταθλήματος, είσαι κατά την ταπεινή μου γνώμη ή «άμπαλος» ή έχεις άλλο «στόχο». Εξυγιαντικό. Ή και τα δύο που σε κάποιες περιπτώσεις ταιριάζει γάντι.

Γιατί αφήνω απ έξω τους οπαδούς του Ολυμπιακού; Γιατί ο οπαδός δεν θέλει να βλέπει κανένα από τους παίκτες που γουστάρει να φεύγουν. Αν είναι δυνατόν η συντριπτική πλειοψηφία του Ολυμπιακού θα ήθελε να μην είχε πουληθεί κανείς όλα αυτά τα χρόνια όπου η ερυθρόλευκη διοίκηση άλλαξε επίπεδο τον σύλλογο. Μέχρι ενός σημείου είναι κατανοητό ο οπαδός του Ολυμπιακού να ενδιαφέρεται για το τι θα βλέπει στο χορτάρι από την ομάδα του και τίποτα άλλο. Και αν δεν θέλει να κατανοήσει το λογικό και καθαρά ποδοσφαιρικό το κάνει απλά γιατί λατρεύει την ομάδα του.

Προσέξτε όμως μια πολύ σημαντική διαφορά. Είναι εύκολο ο Ολυμπιακός να πει όχι στην Γουλβς για τα 30 εκατ. ευρώ. Πόσο εύκολο όμως είναι να πείσεις τον Ποντένσε, και τον κάθε Ποντένσε που ήταν ή θα είναι στη θέση του Πορτογάλου, να συνεχίσει να παίζει στο… Ελλάντα, να αρνηθεί το συμβόλαιο των 3 εκατ. ευρώ που του προσφέρεται, να αγωνίζεται στο πρωτάθλημα που του… σπάνε τα πόδια και δεν τιμωρείται κανείς, στην… εξυγίανση του Γραμμένου που του κλέβουν τον ιδρώτα, και να απαρνηθεί το καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου;

Κάπου εδώ λοιπόν σταματά και η κουβέντα για την ποδοσφαιρική λογική… Να θυμίσω έτσι γρήγορα – γρήγορα πως σε περιπτώσεις πώλησης παικτών άλλων ομάδων, με πολύ μικρότερα ποσά, υπήρχε από τους «γνωστούς-αγνώστους» η ποδοσφαιρική λογική. Όπως για παράδειγμα στην πώληση Πρίγιοβιτς, πέρσι τέτοια εποχή. Με ρήτρα 10 εκατ. ευρώ και τον ΠΑΟΚ να μην μπορεί να κρατήσει τον Σέρβο (ακόμη και αν είχε την δυνατότητα να αρνηθεί) καθώς τα λεφτά του συμβολαίου που θα έπαιρνε από τους Άραβες ήταν «τρελά».
Αλλά τότε ήταν ο big boss, τώρα είναι η ομάδα η οποία ευθύνεται για πολλά… κόμπλεξ.

Η υπόθεση λοιπόν Ποντένσε, αλλά και Τσιμίκα, και συνολικά το κεφάλαιο πωλήσεις Ολυμπιακού χρειάζεται πάντα προσεκτική προσέγγιση. Γιατί στο κεφάλαιο «πωλήσεις» ο Ολυμπιακός δεν αντιμετωπίζεται από κανένα στην Ευρώπη ως ελληνική ομάδα. Ο Ολυμπιακός άλλωστε δεν πουλάει με λογική ξένου συλλόγου. Δεν πουλάει γιατί το έχει ανάγκη, δεν «ξεπουλάει» όπως το βλέπουμε να συμβαίνει στους άλλους, δεν πουλάει επειδή τον πιέζει το FFP, πουλάει μόνο ακριβά γιατί απλά δεν το έχει ανάγκη. Ο Ολυμπιακός που τα τελευταία δύο χρόνια δεν προχώρησε σε καμία πώληση παρότι είχε στα χέρια του μεγάλες προτάσεις και για άλλους παίκτες του. Και τον περσινό Ιανουάριο για τον Σισέ και το καλοκαίρι που πέρασε για τουλάχιστον τρεις βασικούς παίκτες.

Ο Ολυμπιακός φροντίζει να έχει στο ρόστερ του παίκτες που είναι απολύτως λογικό σε μικρό σχετικά χρονικό διάστημα να προκαλέσουν σοβαρό ενδιαφέρον και να φέρουν προτάσεις από το εξωτερικό.

Πόσο δε μάλιστα όταν ο Ολυμπιακός φροντίζει να διαφημίζει το ελληνικό ποδόσφαιρο στην Ευρώπη με σταθερότητα και συνέπεια στις κορυφαίες διοργανώσεις. Με εμφανίσεις υψηλού επιπέδου ακόμη και αν τελικά δεν παίρνει τα αποτελέσματα που θα μπορούσε απέναντι σε γίγαντες της Ευρώπης.

Όταν όμως ο Ποντένσε κάνει «γιο-γιο» αγγλικές ομάδες, ιταλικές ομάδες, ισπανικές ομάδες και έχει ήδη από την Σπόρτινγκ όνομα για wonderkid είναι λογικό να φέρει μια 30αρα από ομάδα Πρέμιερ Λιγκ. Όταν ο Ολυμπιακός άλλωστε το περασμένο καλοκαίρι πλήρωνε 7 εκατ. ευρώ στην Σπόρτινγκ για να τα βρει και να μην συνεχίσει στα δικαστήρια, ήξερε πως αυτός ο παίκτης θα του φέρει σύντομα τα 3πλάσια και 4πλάσια!

Και το ίδιο ισχύει για τον Τσιμίκα, τον Γκιγιέρμε, τον Καμαρά, τον Σεμέδο, τον Σισέ, τον Ελ Αραμπί, τον Σα και αύριο τον Μασούρα, τον Μπα, τον Λοβέρα, τον Ραντζέλοβιτς και πάει λέγοντας.
Νομίζετε πως τυχαία ακόμη και φέτος στη Νάπολι είχαν στην λίστα τον Κούτρη, που δεν παίζει, όντας στην σκιά του Τσιμίκα;

Το πρόβλημα για τον Ολυμπιακό και τον κάθε Ολυμπιακό θα ήταν να πουλούσε και να μην αγόραζε. Θυμίζω πως εδώ και δύο καλοκαίρια ο Ολυμπιακός μόνο «γεμίζει» το ρόστερ του.

Αγοράζοντας ποδοσφαιριστές που είτε του είναι άμεσα χρήσιμοι είτε θα είναι. Ο Λοβέρα για παράδειγμα που δεν είναι βασικός κόστισε 4 εκατ. ευρώ. Για τον Σεμέδο έδωσε 4,5 εκατ. ευρώ στην Βιγιαρεάλ. Και δεν αναφέρομαι στα συμβόλαια που είναι απλησίαστα για οποιαδήποτε άλλη ελληνική ομάδα.

Για να το κλείσω, σιγά-σιγά γιατί τράβηξε πολύ, αρκεί να καταλάβουμε πως ο Ολυμπιακός αν τελικά ολοκληρωθεί η πώληση Ποντένσε, όπως φαίνεται, θα πάρει περισσότερα από όσα είναι «μέσα» ο ΠΑΟΚ και πρέπει να καλύψει για να έχει το δικαίωμα να παίξει του χρόνου στα προκριματικά της Ευρώπης.

Όσο για την ουσία για τον οπαδό, για το τι θα γίνει αγωνιστικά στον Ολυμπιακό, σαφέστατα η απώλεια του Ποντένσε θα είναι πολύ σημαντική, όπως ήταν και του Φορτούνη το καλοκαίρι. Τι έγινε μετά το καλοκαίρι, το είδαμε και το ζήσαμε. Ο Ολυμπιακός βρήκε την λύση. Ο Μαρτίνς βρήκε τον τρόπο. Ο Ολυμπιακός πέτυχε όλους τους στόχους του μέχρι εδώ.

MUST READ

Ο Μεντιλίμπαρ είπε την αλήθεια σε λίγες λέξεις και «έδειξε» γιατί ο Ολυμπιακός διαφέρει

Και θα συνεχίσει να το κάνει με πλάνο, με πρόγραμμα, με τους σωστούς ανθρώπους στις θέσεις που πρέπει. Θα συνεχίσει κόντρα σε όλους που τώρα τους… έπιασε ο πόνος και για τον Ποντένσε.