Εκτελεί και με τα δυο πόδια, εκτελεί και με το κεφάλι. Ξέρει να παίζει στο όριο του οφσάιντ, ξέρει να παίζει και έξω από την περιοχή δημιουργώντας φάσεις για τον εαυτό του αλλά και τους συμπαίκτες του…
To 2012 o Kέβιν Μιραλάς είχε αναδειχτεί πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 20 γκολ. Το ίδιο είχε κάνει ο Ρέφικ Τζιμπούρ το 2013 με τον ίδιο αριθμό γκολ.
Φέτος ήρθε η σειρά του Γιουσούφ Ελ Αραμπί να διεκδικήσει τον τίτλο. Κι από ό,τι φαίνεται έχει όλες τις προδιαγραφές να το πετύχει. Έχει ήδη σημειώσει δεκατρία γκολ κι έτσι όπως πάει μπορεί να πετύχει πολύ περισσότερα.
Ο Μαροκινός σέντερ φορ σκοράρει και πασάρει με την ίδια ευχέρεια. Θυμάμαι το καλοκαίρι όταν έγινε γνωστή η μεταγραφή του πολλοί γκρίνιαζαν λέγοντας ότι θα ήταν καλύτερο να ερχόταν ο -κατά δυο χρόνια- μεγαλύτερος του Μάρκους Μπεργκ. Η γκρίνια ήταν εν πολλοίς δικαιολογημένη.
Οι περισσότεροι -όπως κι εγώ-τότε ψάχναμε να βρούμε πληροφορίες για έναν παίκτη τριάντα δυο ετών που δεν έκανε σπουδαία πράγματα σε Ισπανία και Γαλλία αλλά τα «έχωνε» και με το παραπάνω σε Σαουδική Αραβία και Κατάρ. Προβληματισμός υπήρξε (και αμφιβολίες) για το αν ο παίκτης θα μπορούσε να επαναλάβει τα κατορθώματά του και στο ελληνικό πρωτάθλημα που σαφώς είναι ανώτερης δυναμικότητας.
Ο Ελ Αραμπί είναι ένας δεινός σκόρερ. Εκτελεί και με τα δυο πόδια, εκτελεί και με το κεφάλι. Ξέρει να παίζει στο όριο του οφσάιντ, ξέρει να παίζει και έξω από την περιοχή δημιουργώντας φάσεις για τον εαυτό του αλλά και τους συμπαίκτες του. Το γκολ με το οποίο ανοίγει το σκορ ο Ολυμπιακός στην Λαμία είναι χαρακτηριστικό της ποδοσφαιρικής παιδείας του παίκτη. Γυρίζει κοντά στην μεσαία γραμμή αλλάζει την μπάλα με συμπαίκτη του και κινείται κάθετα για να μπει στην περιοχή.
Εκεί δέχεται τη συστημένη σέντρα από τον Βαλμπουενά και με εντυπωσιακό άλμα την στέλνει στα δίχτυα. Ο Ελ Αραμπί ακόμα κι όταν δεν έρχεται σε επαφή με την μπάλα καραδοκεί να επωφεληθεί από τα λάθη των αντίπαλων του. Ξέρει να κλέβει την μπάλα και να βγαίνει γρήγορα στην επίθεση.
Σαν σέντερ φορ δεν υστερεί σε κανένα κομμάτι του παιχνιδιού. Δεν εκβιάζει τοπ γκολ και την ατομική διάκριση. Ηταν ο πρώτος που πήγε να συγχαρεί τον Βαλμπουενά όταν ο Γάλλος ευστόχησε στο πέναλτι. Πέναλτι που αν είχε εκτελέσει ο ίδιος θα είχε φτάσει νωρίτερα στο χατ-τρικ. Δέχεται χωρίς δεύτερη σκέψη να γίνει αλλαγή παρά το ότι κυνηγάει να βγει πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα.
Ο σέντερ φορ του Ολυμπιακού μάλλον αδίκησε τον εαυτό του μένοντας τόσα χρόνια έξω από τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Τα χρόνια πέρασαν και τώρα στα τριάντα δυο η κλεψύδρα έχει πάρει να αδειάζει. Μέχρι να συμβεί αυτό το… πολυβόλο του θα στοχεύει δίχτυα και θα χαρίζει στους φίλους του Ολυμπιακού στιγμές έκστασης κάθε φορά που θα πανηγυρίζει μαζί του…