STOIXIMAN SUPERLEAGUE
Η ιστορία του Πέδρο Μαρτίνς σε slides. Ο Πορτογάλος τεχνικός του Ολυμπιακού ανέσυρε από τη μνήμη του τις καλύτερες «φωτογραφίες» της ζωής του και εξιστόρησε στους συμπατριώτες του το ποδοσφαιρικό του παραμύθι.
Το κουβάρι της ζωής του ξετύλιξε ο Πέδρο Μαρτίνς. Ο προπονητής του Ολυμπιακού μίλησε στους συμπατριώτες του για την παιδική του ηλικία, τους γονείς του, τα πρώτα του βήματα στο ποδόσφαιρο, την εποχή που αγωνιζόταν στην Φεϊρένσε, τη μεταγραφή στην Σπόρτινγκ, τις εμπειρίες του από τη συμμετοχή του στην εθνική ομάδα, αλλά και τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες.
Μια συνέντευξη χιλιάδων λέξεων, στις οποίες αναλύει πως έφυγε από την επαρχεία Σάντα Μαρία Ντα Φέιρα, όπου γεννήθηκε και έφτασε να αγωνιστεί σε μία από τις κορυφαίες ομάδες της Πορτογαλίας, την Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Μια διαδρομή γεμάτη δυσκολίες και σημαντικές αποφάσεις, για τις οποίες όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, πάντα εμπιστευόταν τη διαίσθησή του.
Μια συνέντευξη την οποία μάλιστα οι συμπατριώτες του την έχουν χωρίσει σε δύο μέρη. Το πρώτο το δημοσίευσαν σήμερα και το δεύτερο αναμένεται να το δημοσιεύσουν αύριο.
Διαβάστε ένα μέρος από τη συνέντευξη του Πέδρο Μαρτίνς:
Πού γεννήθηκες;
«Στην περιοχή Σάντα Μαρία Ντα Φέιρα» (σ.σ βρίσκεται στη βόρεια πλευρά της Πορτογαλίας και είναι 23 χιλιόμετρα μακριά από το Οπόρτο).
Είσαι μοναχοπαίδι;
«Όχι. Ημασταν 3 παιδιά. Όλα αγόρια. Είμαι ο μικρότερος. Οι γονείς μου ήθελαν κορίτσι (γέλια). Ο ένας από τους αδερφούς μου έχει πεθάνει».
Πως;
«Από έμφραγμα του μυοκαρδίου»
Πότε;
«Πριν από 14 χρόνια πέθανε ο πατέρας μου και έναν χρόνο αργότερα ο αδερφός μου. Και οι δύο από καρδιακά προβλήματα».
Εσυ έχεις προβλήματα καρδιάς;
«Ναι. Παίρνω χάπια χοληστερόλης και περιστασιακά παίρνω ασπιρίνη για να αραιώνει το αίμα μου. (σ.σ η ασπιρίνη έχει αποδεχθεί ότι προστατεύει από το έμφραγμα). Τα ελέγχω συνεχώς».
Τι δουλειά έκαναν οι γονείς σου όταν γεννήθηκες;
«Ο πατέρας μου εργαζόταν σε μια μεγάλη επιχείρηση, προτού ανοίξει το δικό του μαγαζί. Ηταν μηχανικός αυτοκινήτων. Εργαζόταν σε ένα μεγάλο επιχειρηματικό κέντρο στην Αριφάνα, το οποίο, δυστυχώς, έμαθα ότι πλέον αντιμετωπίζει πολλά και μεγάλα οικονομικά προβλήματα. Η μητέρα μου είχε δικό της κατάστημα».
Τι μαγαζί;
«Πουλούσε ρούχα. Ο πατέρας μου όταν σχόλαγε από τη δουλειά ερχόταν στο σπίτι και ασχολιόταν με αυτοκίνητα και ποδήλατα. Είχε δημιουργήσει στο σπίτι μας ένα μικρό εργαστήριο. Σιγά σιγά έφυγε από τη δουλειά του και άνοιξε δική του επιχείρηση. Μια εταιρία, που συνεργαζόταν με μεγάλες εταιρίες όπως οι Nissan, Honda, Subaru και KIA».
Ησουν ήσυχο παιδί;
«Δεν ήμουν και το πιο ήσυχο παιδί. Εβλεπα πολλούς αγώνες και το έσκαγα από το σπίτι μου για να πηγαίνω να παίζω ποδόσφαιρο».
Εκανες κοπάνες στο σχολείο;
«Όχι, ποτέ»
Σου άρεσε το σχολείο;
«Αλλοτε ναι, άλλοτε όχι. Το δημοτικό δεν μου άρεσε πολύ. Μετά όμως πέρασα καλύτερα στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο».
Ασχολιόταν κάποιος από την οικογένειά σου με το ποδόσφαιρο;
«Ο πατέρας μου ήταν επικεφαλής στην Φερεϊρένσε από το 1976 έως το 1978. Θυμάμαι που πήγαινα στα αποδυτήρια. Ακόμα έχω τη μυρωδιά από την αλοιφή που χρησιμοποιούσαν οι τερματοφύλακες για να ζεσταθούν πριν τα παιχνίδια. Τα θυμάμαι όλα σαν να ήταν χθες. Τα αποδυτήρια, τους παίκτες που έπαιζαν, όλα».
Ποια ομάδα υποστήριζες όταν ήσουν μικρός;
«Τη Φερεϊρένσε. Πάντα είχα μεγάλο πάθος γι’ αυτή την ομάδα».
Ποια ήταν τα είδωλα σου;
«Μου άρεσε πολύ ο Τζόρνταν, ο οποίος, δυστυχώς, πέθανε πριν από λίγο καιρό. Αλλά και ο Σαλάνα. Θυμάμαι το Ευρωπαϊκό του 1984. Θυμάμαι όταν χάσαμε. Ημουν 14 ετών. Εκλαψα πολύ. Εκλαψα, γιατί πίστευα ότι αυτή η ομάδα άξιζε να παίξει τουλάχιστον σε έναν μεγάλο τελικό».
Πότε ξεκίνησες να παίζεις ποδόσφαιρο;
«Όταν ήμουν επτά χρονών πήγα στην Φερεϊρένσε. Επαιξα σε αυτή την ομάδα από τα 7 έως τα 23».
Τι θυμάστε από τα πρώτα σας βήματα στο ποδόσφαιρο;
«Πολλά πράγματα. Δεν με ήξερε κανείς, αλλά σε ένα τουρνουά έβαλα αρκετά γκολ. Τότε με έμαθαν. Είχα κάνει ένα εντυπωσιακό τουρνουά, με εξαιρετικές εμφανίσεις».
Επαιζες ως μέσος;
«Στα πρώτα χρόνια έπαιζα ως επιθετικός. Όταν χρειαζόταν η ομάδα έπαιζα πιο πίσω. Σε ένα διεθνές τουρνουά είχα αναδειχθεί πρώτος σκόρερ. Δεν είχαμε καλές συνθήκες. Ηταν εξαιρετικά δύσκολα τα πράγματα, αλλά είχαμε πάθος και αγάπη γι’ αυτό που κάναμε».
Πότε σταματήσατε το σχολείο;
«Στα 16. Και σκέφτηκα τι θα κάνω τώρα;»
Πάντα ήθελες να γίνεις ποδοσφαιριστής;
«Το όνειρό μου ήταν να γίνω ποδοσφαιριστής. Δεν ήθελα να ασχοληθώ με τα αυτοκίνητα. Ηταν μια εταιρία με καλούς μισθούς, αλλά εγώ δεν ήθελα να ασχοληθώ με τα αυτοκίνητα. Στα 16 πήγα για έξι μήνες να δουλέψω στην εταιρία του πατέρα μου, αλλά συνειδητοποίησα ότι δεν ήμουν για εκεί».
Τι έκανες στην εταιρία του πατέρα σου;
«Ημουν στα λογιστικά. Ημουν υπεύθυνος να εισπράττω τα χρήματα από τις άλλες εταιρίες. Για τα τιμολόγια και γενικά ό,τι είχε να κάνει με τα οικονομικά θέματα».
Ο πατέρας σου τσαντίστηκε όταν του είπες ότι θες να φύγεις από την εταιρία;
«Είχε ενοχληθεί. Ωστόσο, είμαι σίγουρος ότι και αυτός, αλλά και η μητέρα μου, ήταν περήφανοι για τις αποφάσεις που είχα πάρει».
Πότε υπέγραψες το πρώτο σου συμβόλαιο;
«Όταν ήμουν 16 ετών υπέγραψα το πρώτο ημι-επαγγελματικό συμβόλαιο».
Μέχρι εκείνο το σημείο δεν είχες πάρει καθόλου χρήματα από το ποδόσφαιρο;
«Όχι. Τίποτα. Η Σπόρτινγκ με ήθελε και είχα πάει στο Αλβαλάδε για να δοκιμαστώ και να υπογράψω. Εμεινα εκεί για 15 μέρες και ήταν να ενταχθώ στους μικρούς της Σπόρτινγκ. Αυτοί, όμως, ήθελαν να πάνε για τουρνουά στην Ισπανία και αυτό δεν μου άρεσε».
Τι δεν σου άρεσε;
«Δεν είχα προσαρμοστεί. Δεν ένιωθα καλά»
Ηταν και μακριά από την οικογένειά σου…
«Όχι μόνο γι’ αυτό. Ηταν η εποχή που είχα αρχίσει να βγαίνω ραντεβού».
Αυτή η κοπέλα που έβγαινες τότε είναι η σύζυγός σου;
«Ναι ήταν η γυναικά μου η Λίνα. Τη γνωρίζω από το Λύκειο».
Είπες ότι δεν προσαρμόστηκες…
«Σκέφτηκα ότι δεν ήταν ακόμα η κατάλληλη στιγμή. Κάτι μου είπε μην πας εκεί. Η διαίσθησή μου. Πολλές φορές συμβουλεύομαι τη διαίσθησή μου για να πάρω μια απόφαση.Ακόμα και στην καθημερινότητα, ακόμη και σε ένα ποδοσφαιρικό αγώνα, όταν πρέπει να κάνω μια απόφαση μέσα σε ένα λεπτό ή δύο, το κάνω βάσει της διαίσθησής μου. Δεν είχα προσαρμοστεί. Είχα κληθεί να πάω σε εκείνο το τουρνουά στην Ισπανία, αλλά τους είπα: «Σας ευχαριστώ, αλλά δεν θέλω. Θέλω να γυρίσω πίσω. Δεν έχω προσαρμοστεί. Γύρισα πίσω και υπέγραψα το πρώτο μου επαγγελματικό συμβόλαιο».
Πόσα χρήματα ήταν ο πρώτος σου μισθός;
«Είκοσι δύο χιλιάδες πεντακόσιες εσκούδος (112,50 ευρώ). Υπέγραψα το συμβόλαιο και μετά από λίγο άρχισα να παίζω για την πρώτη ομάδα. Τότε υπήρχε συγκεκριμένα χρήματα που έπαιρναν οι γηγενείς παίκτες. Ξεκίνησα με πολύ λίγα χρήματα και σιγά σιγά άρχισα να παίρνω περισσότερα».
Τι έκανες τον πρώτο σου μισθό;
«Δεν θυμάμαι. Μάλλον αγόρασα καινούργια και καλύτερα παπούτσια».
Πότε έκανες το ντεμπούτο σου;
«Ηταν απέναντι στην Ουνιάο στο γήπεδο του Σάο Ζοάο ντε Βερ, γιατί στο γήπεδο της Φερεϊρένσε γινόντουσαν εργασίες.»
Τα πόδια σου έτρεμαν;
«Πριν το παιχνίδι πολύ. Όταν μπήκα χάναμε με 1-0 και μάλιστα έκανα μια πολύ μεγάλη ανοησία. Πήγα να πασάρω στον τερματοφύλακα, αλλά έκλεψε ο αντίπαλος επιθετικός την μπάλα και έκανε το 2-0 (γέλια). Υστερα από δύο-τρία λεπτά σκόραρα μετά από εκτέλεση κόρνερ για το 2-1. Τελικά χάσαμε με 4-1».
Έχεις δεισιδαιμονίες;
Έχω κάποια πιστεύω, που είναι φυσιολογικό. Αν κερδίζουμε, φοράω το ίδιο πανωφόρι, αλλά όχι για πολύ.
Σε καλούσαν στην πρώτη ομάδα;
«Εκανα προπονήσεις με την πρώτη ομάδα και αγωνιζόμουν στο πρωτάθλημα Νέων. Ημουν ακόμα παιδί. Θα βελτιωνόμουν και θα έμπαινα σιγά σιγά».
Ησουν στεναχωρημένος που δεν έπαιζες στην πρώτη ομάδα;
«Όχι. Ηξερα ότι ήταν μέρος της βελτίωσής μου. Ήξερα ότι για να φτάσω εκεί έπρεπε να δουλέψω σκληρά. Να έχω υπομονή. Η μεγάλη ευκαιρία ήρθε όταν έφυγε ο Φρανσίσκο Νομπρέγκα και ανέλαβε την ομάδα ο Ενρίκε Νούνες. Ηταν ο προπονητής μου στην ομάδα των Νέων. Μπήκα, έπαιξα και από εκεί και μετά δεν σταμάτησα ποτέ να παίζω. Ήμουν πάντα στους βασικούς μέχρι την αναχώρησή μου».
Πριν πας στην Γκιμαράες ήταν ήδη παντρεμένος και είχε κάνει το πρώτο του παιδί
«Παντρεύτηκα στα 22. Μαζί με τη σύζυγό μου δημιουργήσαμε μια επιχείρηση όταν ήμουν 18. Και ακόμα την έχουμε. Είναι ένα κατάστημα με είδη δώρου στο κέντρο της Σάντα Μαρία Ντα Φέιρα. Δώρα για παιδιά και ενήλικες. Ρούχα για παιδιά. Είναι μια οικογενειακή επιχείρηση, για πάνω από 31 χρόνια! Πριν παντρευτώ άρχισα να χτίζω το σπίτι μας. Όταν παντρευτήκαμε είχαμε ήδη σπίτι. Ο Ρικάρντο γεννήθηκε όταν ήμουν 23 ετών, πριν πάω στην Γκιμαράες».
Ησουν στη γέννηση του παιδιού σου;
«Στην προετοιμασία με την Φεϊρένσε, όταν τελείωσε η προπόνηση το πρωί, μου είπαν: «Κοίτα, ο γιος σου γεννήθηκε». Δεν το περιμέναμε γιατί εκείνη τη μέρα η Λίνα είχε πάει για ραντεβού ρουτίνας στον γιατρό. Δεν περιμέναμε να γίνει τότε. Είχαμε τρεις ή τέσσερις ημέρες ακόμη. Ήταν απίστευτη χαρά, αλλά και ένα μεγάλο βάρος στους ώμους. Μια αίσθηση ευθύνης. Τώρα το παιδί εξαρτάται από μένα σκέφτηκα, τώρα πρέπει να είμαι ο προστάτης του».
Η μεταγραφή στην Σπόρτινγκ και η Μπενφίκα:
«Η Μπενφίκα ήθελε να πάρει παίκτες από την Γκιμαράες. Υπήρχε ενδιαφέρον από την Μπενφίκα, αλλά δεν υπήρχε ποτέ συμφωνία. Στη συνέχεια υπέγραψα στην Σπόρτινγκ. Η συμφωνία ήταν για τρία χρόνια. Μια μεταγραφή, που έδωσε μεγάλη χαρά στην οικογένειά μου».
Υπάρχουν κλίκες σε μια ποδοσφαιρική ομάδα;
«Είχα δυσκολία να καταλάβω τις υποομάδες μέσα στην ομάδα όταν ήμουν στη Φεϊρένσε. Αλλά είναι φυσιολογικό. Οι Βραζιλιάνοι κάνουν παρέα με τους Βραζιλιάνους, οι Πορτογάλοι με τους Πορτογάλους, οι παλιοί με τους παλιούς. Είναι φυσιολογικό, δεν σημαίνει ότι υπάρχουν κλίκες. Οι υποομάδες θα υπάρχουν, αλλά μπροστά το κοινό καλό η ομάδα πρέπει να ενώνεται».
Θυμάσαι το ντεμπούτο σου με την εθνική ομάδα;
«Το ντεμπούτο μου ήταν στην Ιρλανδία και ήμουν πολύ ευχαριστημένος από όλους. Ο Φίγκο ήταν ένας εξαιρετικός αρχηγός. Κλήθηκα δύο φορές. Στον ένα αγώνα έπαιξα, στον άλλο όχι».
Γιατί δεν ξανακλήθηκες στην Εθνική;
«Επειδή υπήρχαν καλύτεροι από μένα σε αυτή τη θέση. Πάουλο Σόσα, Παουλίνο Σάντος, Πάουλο Μπέντο. Αλλά δεν έχω καμία απογοήτευση στη ζωή μου για την επιλογή, ζω καλά με αυτό. Οι αποφάσεις είναι αποφάσεις».
Ποιο ήταν το πρώτο σου επιχειρηματικό βήμα;
«Είχα ένα εστιατόριο στην περιοχή Σάντα Μαρία Ντα Φέιρα. Το είχα με συνέταιρο και το είχα ονομάσει Fair Play. Το είχαμε μέχρι το 2002. Ηταν ένα ωραίο εστιατόριο και δούλεψε πολύ καλά».
Υπάρχει ένα κατάστημα υποδημάτων που ονομάζεται Πέδρο Μαρτίνς…
«Δεν έχει καμία σχέση με μένα. Όλοι νομίζουν ότι είναι δικό μου, αλλά όχι».
Εκτός από το εστιατόριο κάποια άλλη επιχειρηματική δραστηριότητα;
«Είχα μια ιταλική αθλητική μάρκα την Kronos μαζί με τον Πάουλο Άλβες. Ξεκινήσαμε με μαγαζιά μικριά, αλλά μετά προέκυψαν προβλήματα και την πουλήσαμε στον όμιλο Sonae».
Ακολουθήστε στο Google News 
και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσειςΔείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από
